All Chapters of คนสวยขาของประธานมาเฟียจอมโหด!: Chapter 71 - Chapter 79

เก่งใช้สายของเขาแกะสัญญาณโทรศัพท์ของดารินจนพบ และสถานที่แห่งนั้นก็ตรงกันกับที่อยู่ที่เควิลได้มา เพราะเป็นคอนโดสุดหรูการรักษาความปลอดภัยจึงแน่นหนา จึงเป็นการยากที่จะเข้าไปภายในเก่งตามมาที่คอนโดอย่างรวดเร็วรวมทั้งลูเซียโน่ที่มีลูกเกดติดรถมาด้วย พวกเขาในตอนนี้อยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกคอนโด"คุณมาได้ยังไง"เก่งถามลูกเกดด้วยความสงสัย ปฏิบัติการของพวกเขาไม่ต้องการให้ผูหญิงมาเกะกะ"เกดเพิ่งกลับจากงานเลี้ยงบริษัทของพวกคุณไงคะ พอดีคุณสมชายเขาอาสาจะมาส่งเลยพลอยรู้เรื่องไปด้วยค่ะ"ลูกเกดตื่นตระหนกไม่แพ้กัน ทันทีที่ลูเซียโน่วางสายเธอจึงรบเร้าให้เขาพามาด้วย"อ้อ""เอาไงดีถึงจะขึ้นไปข้างบนได้ต้องใช้คีย์การ์ดด้วย"ความจริงเควิลอยากจะบุกเข้าไปเลย แต่นั่นจะยิ่งสร้างความวุ่นวายมากยิ่งขึ้น"ต้องใช้คีย์การ์ดใช่หรือเปล่าคะ""ใช่ ผมกำลังหาทางอยู่""เกดจัดการเองค่ะ"ทุกคนงงกับสิ่งที่ลูกเกดกำลังทำให้ขณะที่เธอถอดเสื้อคลุมออกจัดการชุดเดรสสีฟ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว ลูกเกดดึงตรงนั้น ยัดตรงนี้กระทั่งชุดเดรสที่ดูเรียบร้อยกลายเป็นชุดเกาะอกสุดเซ็กซี่ อวดเนินเต้านมคู่โตดึงดูดสายตา"คุณทำอะไร"ลูเซียโน่ดูเหมือนจะหัวเสีย

ลูเซียโน่ตามรถคันนั้นมาติด ๆ กระทั่งรถหายเข้าไปในซอยเปลี่ยวแห่งหนึ่งเขาจึงให้คนขับหยุดรถแล้วแอบตามเข้าไปในซอยเพียงลำพัง เขาส่งโลเคชันให้เควิลเพื่อให้ติดตามมาไม่นานเควิลก็มาถึง ลูเซียโน่ที่ยังไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามจึงแอบอยู่ด้านนอกคอยสังเกตการณ์"เป็นยังไงบ้างวะ""มีคนเฝ้าอยู่หลายคนกูดูจากแมบแล้วข้างหลังบ้านหลังนี้ติดกับคลองน้ำถ้าเราเข้าด้านหลังน่าจะง่ายกว่า""ไป"ลูเซียโน่และเควิลออกมาหาทางลัดเลาะเข้าไปด้านหลังพวกเขาใช้เรือพายจากท่าน้ำของชาวบ้านที่ห่างออกไปค่อย ๆ พายมาอย่างเงียบเชียบกระทั่งถึงบ้านหลังนั้นบอดี้การ์ดของเควิลส่วนใหญ่เป็นทหารอาชีพจึงมีความคล่องแคล่วเป็นอย่างมาก ไม่นานพวกเขาก็สามารถเข้ามาด้านในตัวบ้านได้สำเร็จหน้าประตูบ้านจู่ ๆ คนคนหนึ่งเดินเข้ามาภายในบ้านหลังนั้น แต่ไม่มีใครขัดขวางด้วยรู้ว่าเขาคือใคร ทุกคนมองมาที่มือของเขาและพบว่าผู้ชายคนนั้นในตอนนี้ได้เสียมือข้างหนึ่งไปแล้ว"ลูกพี่เกิดอะไรขึ้น" ลูกน้องคนหนึ่งของเขาถามขึ้น"มะ มึง เข้ามานี่" ผู้ชายคนนั้นกวักมือ ลูกน้องของเขาจึงขยับเข้ามาใกล้"ในตัวของกูมีระเบิดมึงอย่าส่งเสียงไป ไปหาผู้หญิงคนนั้นให้เจอแล้วพาออกมา เร็วเข้

"พี่เคนคะแขกนาชาไม่เยอะทำไมต้องทำการ์ดขนาดนี้ด้วยคะ""ใครบอกว่าไม่เยอะ พี่ให้คนเตรียมรายชื่อไว้หมดแล้ว"เควิลนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นโดยมีนาชานั่งอยู่บนตักของเขา ทั้งคู่กำลังพิจารณาเลือกการ์ดแต่งงานด้วยกัน"เชิญแค่เพื่อนสนิทไม่ได้เหรอคะ""ไม่ได้ปีก่อนที่พี่ไปงานแต่งเพื่อนนาชาตอนนั้นเห็นคนรู้จักนาชาแทบทั้งงาน รวมทั้งให้เชิญคนชื่อเอกนั่นมาด้วยจะได้ตัดใจซะที"เควิลพูดพลางกัดแก้มนาชาไปด้วย เขารัดร่างของเธอแน่นขึ้น ซุกไซร้ใบหน้าที่ซอกคอของเธอ"โถ่นาชากับเขาไม่ได้มีอะไรกันจริง ๆ นะคะ นาน ๆ เขาถึงจะทักมาทีเขาว่างเราก็แค่ไปกินข้าวกันบางครั้ง""นั่นแหละแปลว่าไอ้เอกนั่นมันไม่ยอมตัดใจ เรื่องอะไรเที่ยวมาชวนเมียชาวบ้านไปกินข้าวกันสองต่อสองน่ารังเกียจที่สุด""พี่เคนพูดแบบนี้ไม่ถูกนะคะ ตอนนั้นพี่หายไปจากชีวิตนาชาไม่เคยติดต่อมาจะไปว่าพี่เอกได้ยังไง""ไม่รู้ล่ะ ตอนนั้นพี่ไม่นับว่าหายเพราะมันจำเป็นจริง ๆ นี่ขนาดมั่นใจแล้วว่าตัวเองเก็บพวกปัญญาอ่อนนั่นดีแล้วยังมีหลุดมาวุ่นวายกับนาชาอีก ยังไงก็เชิญมาให้หมดทั้งผู้หญิงผู้ชายป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ว่านาชาเป็นของพี่อย่างเป็นทางการแล้ว ใครก็ห้ามแหยม"นาชาส่า

ก่อนหน้านี้กองถ่ายเหมือนจะกลับมาถ่ายได้แล้ว เมื่อดารินตัดสินใจไม่ถอนตัว ทว่าตอนนี้เกิดวุ่นวายขึ้นอีกครั้งเมื่อได้รับข่าวการเกิดอุบัติเหตุรถชนของดาราสาวดารินจนโด่งดังไปทั่วโลก ถึงแม้ว่าดารินจะไม่ถึงกับเสียชีวิตแต่เธอก็อาการสาหัส ด้วยเหตุนี้กองถ่ายหนังจึงต้องรีบหานักแสดงแทนดารินและต้องคัดอย่างพิถีพิถันทำให้กองถ่ายต้องเลื่อนเวลาออกไปด้วยความสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เรื่องที่เควิลเล่าก่อนหน้านี้เป็นความจริงหรือเปล่านาชาซักถามเควิลเขาจึงเล่าให้เธอฟังอย่างไม่ปิดบัง เพื่อให้นาชาระวังตัวให้มากขึ้น ในวันนั้นหลังจากถ่ายฉากของตัวเองเสร็จเธอก็เข้าไปยังห้องแต่งตัวเพียงลำพังหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยก็รู้ว่ามีใครบางคนใช้ผ้าอุดปากเธอไว้ หลังจากนั้นนาชาก็สลบไป ฟื้นขึ้นมาอีกทีก็ถูกเพื่อนสาวรุมล้อมและตัวเองก็อยู่ที่คอนโดแล้วนาชาสงสัยว่าเควิลทำร้ายดาริน แต่เมื่อถามออกไปเควิลก็ปฏิเสธว่าเขาได้ปล่อยดารินไปแล้วส่วนเรื่องใครทำร้ายเขาก็ไม่รู้จริง ๆ แน่นอนว่านาชาย่อมเชื่อเควิล เธอจึงคิดว่าดารินคงจะเกิดอุบัติเหตุจริง ๆ ก็เป็นได้หลังจากเหตุการณ์นี้นาชายิ่งระวังตัวให้มากขึ้น วัน ๆ แทบจะไม่ไปไหนเฝ้าเก

ลูกเกดได้งานพรีเซ็นเตอร์จากบริษัทของเควิล เธอจึงโทรหานาชาสอบถามว่าเป็นเพราะเควิลเสนอให้เธอเป็นพรีเซ็นเตอร์หรือเปล่านาชา : ไม่ใช่ฉันนะแกก็รู้ว่าเรื่องบริษัทฉันไม่เคยไปก้าวก่ายเลย ฉันไม่รู้เรื่องจริง ๆ แปลว่าแกได้งานเพราะความสามารถแล้วล่ะ อีกอย่างบริษัทเงินทุนอำนาจบริหารจะอยู่กับพี่โน่นะแกลองถามพี่โน่ดูสิ พี่เคนมอบอำนาจให้พี่โน่ดูแลทั้งหมดนะแกลูกเกด : จริงดิ ไม่ใช่พี่เคนเหรอนาชา : ไม่ใช่แน่นอ แกคุยกับพี่เคนไหมล่ะอยู่กับฉันพอดีเสียงปลายสายดูจะหอบเล็กน้อย ลูกเกดสงสัยว่าเพื่อนกำลังทำอะไรอยู่ลูกเกด : แกทำไรอยู่อ่ะท่าทางเหนื่อยเชียวนาชา : พี่เคนพามาออกกำลังกายน่ะ อยู่ที่ยิมลูกเกด : อ้อ งั้นไม่กวนแล้วแค่นี้แหละบายนาชา : อืม ค่อยคุยกันหลังจากลูกเกดวางสายไปนาชาก็ตีลงบนไหล่ของคนตัวโตที่กำลังวุ่นวายกับเนินเนื้ออูมของตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตาย“อ๊า ซี๊ดดด พี่เคน ชาเกือบจะหลุดครางแล้วนะคะ”“อื้มม ก็มันหอมหวานนี่คะคุณสวยของพี่ ยิ่งกินยิ่งอร่อย ยิ่งกินยิ่งเสียว ซี๊ดดด”นาชาขยุ้มผมของเขา ถ่างขาของตัวเองกว้างขึ้น ลิ้นที่ตวัดเลียลงมาเร็ว ๆ ให้ความรู้สึกแสบร้อนไปถึงทรวงในขณะเดียวกันก็ทำให้เธอเพลิด