ARRANGE MARRIAGE WITH THE BILLIONAIRE のすべてのチャプター: チャプター 61 - チャプター 70

"Patawarin mo ako Lolo. Wala akong magawa to save our company." Sambit ni Vladimir sa kanyang lolo."Wag kang mawalan ng pag-asa apo. We can still find a way. This is not your fault." Sambit ni Don Rafael na pinanghihinaan na rin ng loob."Kasalanan ko 'to lahat. Kung hindi ko sinaktan noon si Zera hindi mangyayari ang lahat ng ito. Gusto kong sisihin si Count Marcos pero hindi ko magawa. If I were in his shoes at may gumawa non sa anak ko baka mapatay ko pa." Sambit ni Vladimir.Lingid sa kaalaman ni Vladimir ay nagkausap na skna Don Rafael at Count Marcos."What can I do for you Don Rafael?" pormal na tanong ni Count Marcos."About the company Count Marcos. I came here to ask a favor hundreds of people will lose their job and they have families that would suffer if you will continue this." Sambit ni Don Rafael."You're a good man. How I wish your grandson got that from you. But I have no plans of stopping to tell you the truth." Sambit ni Count Marcos.He's really a man so powerful

Habang natutulog si Zera ay nag handa ng pagkain si Vladimir. After 30mins ay umakyat na siyang muli sa kwarto."Wake up sleepy head..." Sambit ni Vladimir at doon nagulat si Zera.She smiles at that sight of Vladimir. Ito ang una niyang nakita pagmulat ng kanyang mga mata."Hi baby..." Mahinang Sambit ni Zera na nakangiti."Get up now baby... I cooked something for you..." Sambit ni Vladimir na napakaganda ng ngiti ng asawa."And since when did you learn to cook...?" Tanong ni Zera na nakataas ang kilay pero may ningning ang mga mata."Dont mind asking... Those days are terrible..."Sambit ni Vladimir kaya napatawa naman si Zera."Alright let me see... What did you cook for me...?" Tanong ni Zera na natatawa pa rin."I prepared hotdogs, eggs and bacon..." Sambit ni Vladimir na tila mo pinagmamalaki ang niluto niya kaya naman ikinatuwa ni Zera."Stop laughing... It's not funny... I tried my best to cook that for you..." Sambit ni Vladimir na nagtatampo. Kaya pinigil ni Zera ang pagtawa

"We're have you been Chandria?" Malamig na tanong ni Andrew nang makapasok si Chandria sa Villa Kontessa.It's almost 1 in the morning ng makauwi si Chandria. Hindi niya inaasahan may gising pa sa bahay. Dahil gusto niya sana mapag-isa na lang sa kwarto niya pero naroon si Andrew. Hinihintay pala siya. Hindi niya ito agad nasagot dahil pakiramdam niya ay pagod na siya lalo na ang puso niya."Answer me Chandria, Where have you been at this time of the night?" Tanong ni Andrew medyo napalakas na yung boses."I've beenwith Vladimir... The whole day..." Sambit ni Chandria na hindi niya alam kung saan hinanap ng lakas ng loob para sabihin yon."Do you know what time is it Chandria? Do you think it's still the right time to go home?" Tanong ni Andrew."Shouldn't I have come home...?" Makahulugang tanong ni Chandria."What?" Tanong ni Andrew."Nothing... Let's just talk tomorrow... I'm tired Andrew..." Sambit ni Chandria at tumalikod na."I'm still talking to you Chandria...." Sambit ni Andr

Kinabukasan pinuntahan ni Drew si Vladimir sa mansyon pero wala ito doon. Nandoon daw ito sa bahay nila ni Zera kaya pinuntahan niya ito."Vladimir..." Tawag ni Drew."Drew... Ikaw pala... What's bring you here?" Sambit ni Vladimir na wala sa sarili kita mo ang lungkot sa kanyang mga mata."You finally let her go?" Sambit ni Drew but it sounds more of a statement rather than a question."Yeah... I just did... Nahihirapan na siya. I don't wanna hurt her even more." Sambit ni Vladimir."Are you stupid? Bulag ka ba talaga? Can't you see she loves you?" Sambit ni Drew at nakita niya ang isang mapait na ngiti nito."I know... She loves me..." Sambit ni Vladimir."Then why the fuck let her go asshole?" Sambit ni Drew."Because I love her more than anything in the world...!" Sambit ni Vladimir."What the fuck Vladimir..." Sambit ni Drew."Just go away Drew... Let me be... Hayaan mo muna ako mag-isa pwede?" Sambit ni Vladimir."Fine! Hindi rin naman ako magtatagal. Pupunta pa ako ng Airport.

Hapon na ng magising si Chandria at bumaba siya sa kusina dahil nakaramdam na siya ng gutom. Inabutan naman niya ang lola niya sa kusina."Can I help you anything grandma?" Tanong ni Chandria."Og, there you are. No need sweetheart, we can manage. By the way. I've heard the news and your future in laws will be having dinner with us later..." Sambit ni Margarret sa apo."Really? That's good... I will just upstairs if you need me grandma..." Sambit ni Chandria at hinalikan na niya ang lola niya at bumalik na sa kwarto.Ala-siete ng gabi ng dumating ang mga magulang ni Andrew kasama ang binata.Naghahapuna na sila at hindi maalis alis ang usapan sa nalalapit nilang kasal. Halatang excited ang mga magulang ni Andrew. Pinipilit ni Chandria ang sarili na makaramdam ng saya Ngunit tila kay ilap naman nito sa kanya. "Chandria.... Are you alright...? You look pale... Are you sick...?" Tanong ng ina ni Andrew."I'm alright... Must be the jetlag..." Sambit ni Chandria."I didn't think of that.