All Chapters of The Billionaire's Forsaken Wife: Chapter 151 - Chapter 158

Lumaki nang todo ang mga mata ni Clarrise nang makita niyang may totoong imbitasyon si Andrea na hindi kopya, hindi rented, kundi ang uri ng card na may emboss at golden seal na tanging mga VIP lang ang nakatatanggap.Kinuha iyon ng waiter at maingat na sinuri. Ilang segundo lang, agad itong tumuwid ng tayo at malalim na yumuko.“Miss Samonte, please.”Maaliwalas ang mukha, walang bahid ng pag-aalala, kinuha ni Andrea ang imbitasyon mula sa waiter. Hindi siya tumingin, ni bahagyang lumingon, kina Clarrise o Alejandro.Wala siyang kahit isang salita, tanging marahan ngunit matatag na paglakad papasok, tulad ng isang taong sanay sa mga pintuang hindi kailanman nagsara para sa kanya.Diretso at walang pag-aalinlangan na pumasok si Andrea sa bulwagan, mataas ang tindig, malamig ang lakad na para bang ang mga nakausap niya kanina ay mga taong wala man lang saysay sa kanya. Ni hindi siya lumingon pabalik.Hindi makapaniwala si Clarrise at agad niyang nilapitan ang waiter.“Sigurado ka ba sa

Ngumiti si Andrea, hindi masaya, kundi matalim at mahinahong binitawan ang mga salita na parang kutsilyo.“Kasalanan ko noon… inakala kitang tao. Dahil mahilig ka palang pinagsisilbihan, sana mula ngayon, may mag-subo sa’yo sa tuwing kakain ka… at may nagtutulak sa’yo bawat hakbang mo.”Tahimik, diretso, at walang awa.“Sinusumpa mo ako?!” halos sumabog ang boses ng matanda, parang palakang namimintog, nanlilisik ang mga matang handang manlapa.“Miss Andrea!”Sa mismong sandaling iyon, bumaba mula sa hagdan ang ilang matatandang lalaki, at halos sabay-sabay silang sumugod papalapit sa kanya, bakas ang sobrang pananabik sa kanilang mga mukha.Nang makita ng mga tao na nagbibigay-daan ang mga inimbitahang bisita, agad na nakuha ng pagdating ng mga matatandang lalaki ang atensyon ng buong bulwagan.Habang papalapit sila, halatang nagmamadali ang bawat isa, tila nag-uunahan kung sino ang unang makarating kay Andrea, para bang ang bawat segundo ay mahalaga at ang makalapit sa kaniya ay isa

Pagpasok ni Andrea sa loob, agad niyang napansin si Randy nakaupo sa pinakaunang upuan ng conference hall, tila isang obra sa gitna ng katahimikan.Maganda, elegante, at malamig na parang jade na may sariling liwanag.Bahagyang iniangat ng natanda ang mga mata. Isang mabilis, halos di-sinasadyang tingin lang iyon ngunit sapat para iparamdam na kanina pa niya hinihintay ang pagdating ni Andrea.Samantala, sa unang palapag ng banquet hall, nagkakagulo ang ilan sa mga shareholders ng Tolentino family.Nakapaligid sila kay Alejandro, halos sabay-sabay ang tanong:“Anong nangyayari?”“Bakit may mga big boss na bumaba mula sa second floor?”“May relasyon ba ‘yan sa babaeng tinatawag nilang Miss Samonte?”Si Alejandro, bagaman pinipilit manatiling kalmado, ay halatang nababahala.Ang panga niya ay mahigpit, at ang titig niya ay nakatutok sa direksyong dinaanan ni Andrea na parang gusto niya ring sumunod pero hindi makagalaw.Sa sandaling iyon, ramdam ng lahat na may malaking bagay na naganap

“Kung gusto mo ng laboratoryo, maibibigay ko sa’yo ang kahit anong laki ng research team!”Isang opisyal na nakakita ng kasiglahan ang nagsabi, “Mas mabilis ang manguna sa sariling team kaysa magtrabaho sa ilalim ni Academician Tolentino. Miss Andrea, ang hinaharap mo ay maliwanag, ang karangalan na makakamtan mo ay para sa’yo lamang, hindi ba’t mas mainam iyon?”Si Ayan Saberon naman ay nagbigay ng ilang pahiwatig kay Rey John, nais niyang hilingin na magsalita ito at tumulong na magsabi ng ilang salita.Noong una, plano niyang ipagkatiwala kay Mr. Danilo Suarez ang papel na maging tagapagsulong ni Andrea at hikayatin itong bumalik sa Unibersidad ng Valencia.Naniniwala si Ayan na sa kakayahan ni Andrea siya ay magiging kilalang mukha ng Unibersidad ng Valencia.Ngunit si Danilo ay sobrang mayabang at hindi matakaw sa sarili, kaya hindi niya maipalaganap ang ideolohiya kay Andrea.Umupo si Rey John sa tabi ni Andrea. Ang mukha niya ay parang jade, nakangiti, at matagal niyang pinagma