บททั้งหมดของ หลงกลรักคาสโนว่า: บทที่ 31 - บทที่ 40

“ใครอ่ะธาม แฟนเหรอ”เสียงหวานใสของผู้หญิงที่ปลายฝนจำหน้าได้ดี ว่าเป็นคนเดียวกับในรูปที่เธอเคยเห็นในห้องนอนของเขา ใบหน้าสวยของเธอไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก ท่าทางของเธอก็ดูเป็นคนดีและน่ารัก “อะ เอ่อ ฉันกลับก่อนนะ“ปลายฝนพยายามหลีกเลี่ยงจากสถานการณ์ชวนอึดอัด อีกทั้งไม่อยากยืนมองเขาสองคนมองหน้ากันแบบนี้ด้วย

เสียงนาฬิกาปลุกบอกเวลาแปดโมงแล้ว วันนี้ปลายฝนมีเรียนสิบโมง แต่ร่างกายของเธอยังไม่พร้อมลุกจากที่นอนตอนนี้ แต่ทว่าเธอก็ไม่อยากหยุดเรียนอีกแล้ว เธอกำลังกลายเป็นคนที่ไม่ให้ความสำคัญกับการเรียน ในเมื่อคนอื่นไม่รัก เราก็ยังมีพ่อแม่พี่น้องหรือแม้แต่เพื่อน ทุกคนรักเธออย่างไม่มีข้อแม้ แล้วทำไมต้องเอาใจไปผู

"ทำไมเธอถึงไม่เชื่อฉัน เธอโกรธฉันเรื่องอะไรปลายฝน" "เราก็แค่เพื่อนนอนกันไหม จะมีสิทธิ์ไปโกรธอะไรได้"ธามจับน้ำเสียงเธอได้ว่ากำลังน้อยใจเขาอยู่ "ฉันก็ถามแล้วว่าอยากเป็นอะไร เธอไม่ตอบฉันเองนะ" ใบหน้าสวยเชิดขึ้นเล็กน้อย"ฉันจะไปอยากเป็นอะไรกับคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันได้ยังไง พูดจบเธอก็หันหลัง

ปลายฝนเดินยิ้มร่าเข้าห้องเรียน ขัดกับธามที่เดินทำหน้าไม่พอใจอย่างหนัก ยังไม่ทันตกลงกันได้ เธอก็บอกว่าถึงเวลาเรียนแล้ว เขาเลยต้องกัดฟันปล่อยเธอไปก่อน แถมเรื่องที่คบกันเธอก็บอกเขาว่าจะเป็นคนเริ่มบอกเพื่อนเธอเอง ตอนนี้ยังทำตัวเหมือนปกติไปก่อน แล้วแบบนี้มันต่างจากไม่คบกันตรงไหน “หายไปนานเลยนะมึง” ปอ

“กรี๊ด!!!อีฝน มึงใส่ชุดนักศึกษายังไงให้เซ็กซี่ขนาดนี้ว่ะ ตาย ๆ ๆ ธามหึงมึงควันออกหูแน่” คาเทียร์ตื่นเต้นส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดเมื่อเห็นเธอเดินลงมาจากคอนโด ตลอดทางเดินมาทุกสายตาจับจ้องเธอตาไม่กระพริบ ไม่เว้นแม้แต่นิติคอนโด แม่บ้านหรือแม้แต่พนักงานรักษาความปลอดภัย ทำเอาเธออายจนแทบซุกแผ่นดินหนี ใจมันร่ำ