ELENA'S POV Mabigat pa rin ang talukap ng mga mata ko nang maramdaman kong gumalaw ang upuan sa gilid ng kama. Dahan-dahang dumilat ang mga mata ko, at sa gilid ng paningin ko, nakita ko si Sebastian. Nakaupo siya roon, hawak ang cellphone, ang mga kilay niya ay magkadikit, parang may mabigat na pinapasan. “Fine. Handle it for now, I’ll be there in twenty,” malamig niyang sabi bago ibinaba ang tawag. Pagkatapos ay tumingin siya sa akin. Nagulat ako nang makita kong may bahid ng pagod sa mukha niya, hindi iyon ang karaniwang Sebastian na nakikita kong laging kontrolado ang lahat. “I need to go,” aniya, walang dagdag na paliwanag. Tumayo siya, inayos ang coat, at bago pa ako makapagsalita, lumabas na siya ng kuwarto. Naiwan akong nakatulala, iniisip kung bakit bigla siyang naging ganoon kaseryoso, at kung bakit nandito siya sa kuwarto ko. Tahimik ang buong p
Last Updated : 2025-10-01 Read more