All Chapters of Arranged Marriage to the Cold-Hearted CEO: Chapter 101 - Chapter 108

Chapter 102 – Blood MoneyAfter ng kaguluhan kagabi, halos lahat ng tao sa safe zone bagsak sa pagod. Pero si Liam? Ayun, nakaupo pa rin sa gilid ng lamesa, hawak yung mapa at mga notes ni Mateo. Kita mong walang pahinga ang utak niya.“Kung gusto talaga nating tapusin si M, hindi sapat yung suntukan at barilan. Kailangan tamaan natin siya sa ugat… sa pera,” seryoso niyang sabi.Celine, na kakagaling lang mag-ayos ng sugat niya, napailing. “So… ano, bigla tayong magiging accountants?”Ngumiti si Liam ng bahagya. “Not accountants… bounty hunters ng corruption.”Si Mateo, bandaged pa rin pero nagpipilit tumayo, sumabat. “May shell company si M. Diyan dumadaan lahat ng funds at supplies niya. Parang normal lang sa surface—import-export, logistics. Pero ang totoo, front lang yun.”Maria, na nakikinig sa gilid habang buhat si Adrian, medyo nagduda. “Kung ganun kalaki ang network niya, may kakutsaba sa gobyerno. Walang makakapagpaikot

Chapter 104 – Shadows of TruthUmalis sila sa casino na parang mga multong naglalakad sa gitna ng liwanag. Yung adrenaline, hindi pa humuhupa. Lahat alert, pero sabay takot — kasi hindi nila alam kung trap ba o totoong deal yung alok ni Specter.“Are we really following him?” tanong ni Celine habang naglalakad sila papunta sa back exit.“Wala tayong choice,” sagot ni Liam, eyes sharp. “Kung may chance na siya yung key para ma-expose si Valderrama, we take it.”Mateo, still pale, nag-abang sa likod. “Pero bro, what if he’s leading us to a kill spot?”Liam glanced at him, cold. “Then you die first. Fair enough?”Tahimik si Mateo. Si Maria naman, halatang di komportable pero game. “Basta tandaan niyo,” sabi niya softly, “kung may mangyari, walang sisihan. We all chose this.”Sinundan nila si Specter hanggang sa isang old building sa gilid ng city — parang lumang warehouse pero may mga bagong CCTV at coded locks. Bago p

Chapter 106 – Shadows of the PastMabigat ang gabi. Sa labas ng lumang safehouse, umuulan ng malakas — bawat patak ng ulan parang may dalang bigat ng mga alaala. Sa loob, si Celine ay tahimik lang, nakaupo sa gilid ng kama, nakatitig sa maliit na lampara habang pinupunasan ang sugat sa braso. Sa tabi niya, si Liam ay nakaupo rin, nakasandal sa dingding, hawak ang baril habang nakamasid sa pinto. Parang kahit isang segundo lang na maging kampante siya, may mangyayaring masama.“Hindi ka pa rin natutulog,” sabi ni Celine, boses niya mahina pero ramdam ang pagod.“Neither are you,” sagot ni Liam, hindi inaalis ang tingin sa labas ng bintana.Tahimik silang dalawa. Ilang sandali bago nagsalita ulit si Celine, “Naalala mo pa ba ‘yung unang araw na nagkita tayo? You were such an ass.”Napangiti si Liam kahit papano. “You pointed a gun at me first.”“Yeah, kasi kala ko kalaban ka,” balik ni Celine, saka natawa ng bahagya. Pero agad din siyang natahimik, bumalik ang bigat ng mga nangyari.Sa

Chapter 108 – Ashes and EchoesMabigat ang hangin. Amoy sunog, kalawang, at dugo ang paligid. Sa ilalim ng gumuho’t nagliliyab na dockyard, unti-unting gumagalaw si Liam — halos hindi na makabangon, pero pilit pa ring lumalaban.Dahan-dahan niyang inangat ang kamay, tinakpan ang ilaw na galing sa butas sa kisame. “Still alive…” bulong niya, boses basag, halos paos.Sinubukan niyang tumayo pero bumagsak ulit. Ang kaliwang paa niya, sugatan; ang balikat, may tama ng bala. Sa tabi niya, may mga tubo at sirang makina — mga labi ng eksperimento ni Valderrama.“Damn it…” napamura siya, sabay hingal. “You should’ve listened to her, Liam…”Kinuha niya ang maliit na radio sa belt — sirang-sira, may half signal lang. “Celine…? Mateo… anyone…?”Static lang ang sagot. Pero kahit ganun, hindi niya binitiwan. Parang iyon na lang ang koneksyon niya sa buhay.---Sa ibabaw naman ng dockyard, si Celine ay nakatayo sa gitna