LOGINPrologue Celine Dela Cruz never imagined na mauuwi sa ganito ang buhay niya. Sa probinsya, simple lang ang mundo niya—gising ng maaga para tumulong sa tindahan ng pamilya, makipagbiruan sa mga kapatid, at mangarap na balang araw… magkakaroon din siya ng love story na parang sa pelikula. Pero isang gabi, habang sabay-sabay silang kumakain, bumagsak ang bombang hindi niya inasahan. “Anak…” mabigat ang boses ng tatay niya. “May kasunduan tayo. Ikakasal ka.” Nag-freeze si Celine. “What? Papa, seryoso ka ba?” At doon niya narinig ang pangalan. Liam Alcantara. CEO ng Alcantara Group. Isa sa pinakamakapangyarihang tao sa Maynila. Mayaman, guwapo raw sabi sa mga balita, pero kilala ring cold at walang puso. Arranged marriage. Hindi niya choice, hindi niya gusto. Pero dahil nalulunod na sa utang ang pamilya niya, wala siyang nagawa. Sa moment na iyon, narealize niya—hindi lahat ng love story nagsisimula sa kilig. Minsan, nagsisimula ito sa kontrata. At minsan, ang taong akala mong magpapabagsak sa’yo, siya pala ang matututunan mong mahalin.
View MoreChapter 1 – The Proposal She Never Wanted
“Papa… please tell me this is a joke.” Parang sumabog ang mundo ni Celine nang marinig ang sinabi ng kanyang ama. Nasa hapag-kainan sila ng buong pamilya, isang tipikal na gabi na puno ng amoy ng pritong isda at sabaw na tinola. Ngunit sa isang iglap, nagbago ang lahat. Ang tinola sa kanyang harapan ay naging mapait, ang pritong isda ay wala nang lasa. Si Mang Ramil, ang ama niya, halos hindi makatingin sa kanya. Ang mga kamay nito ay nakapatong sa mesa, nanginginig ng bahagya. “Anak…” nagsimula ito, mabigat ang boses. “Hindi biro ang sitwasyon natin. Nalulunod na tayo sa utang. Kung hindi tayo kikilos ngayon, mawawala lahat ng pinaghirapan natin. Bahay, lupa, tindahan, pati ang kinabukasan ng mga kapatid mo.” Nanlaki ang mga mata ni Celine. Hindi niya alam kung tatawa ba siya sa absurdity o iiyak. “So, Papa, ang solution n’yo… ipapakasal n’yo ako sa isang lalaking hindi ko kilala?” Napatingin ang lahat sa kanya. Tahimik ang mga kapatid niya, si Lira na bunso, si Anton at si Mara, nakatitig lang na parang mga estatwa. Ang bunso, halos pumatak na ang luha habang nakayakap sa mangkok ng kanin. “Hindi lang basta lalaki,” singit ng nanay niya, si Aling Marites. May lungkot at desperasyon ang mga mata nito. “Si Liam Alcantara. CEO ng Alcantara Group. Anak, kilala siya, may pangalan, may kayamanan. Kung pumayag ka… masasalba ang pamilya natin.” Parang binuhusan ng malamig na tubig si Celine. Liam Alcantara. Narinig na niya ito, hindi lang isang beses. Sa balita, sa social media, sa business magazines na minsang nakikita niya sa tindahan. Kilala ito bilang isa sa pinakamakapangyarihang negosyante sa bansa. Matalino, guwapo, pero higit sa lahat—cold, ruthless, walang inuurungan. “Bakit ako?” halos pabulong niyang tanong. “Dahil pumayag siya,” sagot ng ama niya, halos hindi makatingin. “At dahil wala na tayong ibang choice. Kung hindi… babawiin ng mga pinagkakautangan natin ang lahat. Anak, wala nang ibang paraan.” “Papa, this isn’t fair! Hindi ko siya mahal. Hindi ko nga siya kilala!” sigaw ni Celine. Tumayo siya at halos mabangga ang mesa. Tahimik ang lahat. Ramdam niya ang kabigatan sa mesa. Ang mga kapatid niya, walang masabi. Ang bunso niyang si Lira ay suminghot at bahagyang napaiyak. “Celine,” malumanay na sabi ng nanay niya, “ginagawa lang namin ito para sa inyong lahat. Ayokong mawalan kayo ng kinabukasan. Hindi kami mapapalagay kung mawawala lahat sa atin.” Pero hindi siya natahimik. “Eh paano naman ang kinabukasan ko, Ma? Hindi ba ako tao? Hindi ba ako pwedeng pumili kung sino ang mamahalin ko?” Sumiklab ang luha sa kanyang mga mata, pero pinilit niyang pigilan. Ayaw niyang makita nilang umiiyak siya. Ayaw niyang magmukhang mahina. Kaya lumabas siya ng bahay, hindi na ininda ang malamig na hangin ng gabi. Sa labas, nakatayo siya sa ilalim ng buwan. Tahimik ang paligid, tanging mga huni ng kuliglig at kaluskos ng hangin sa puno ng mangga ang naririnig. Pero sa loob niya, puro kaguluhan. Ipapakasal ako… sa isang estranghero. Para lang sa pera? Para lang maligtas ang bahay namin? Napatingala siya sa langit. Ang buwan ay maliwanag, tila nanunukso. “Kung ito ang destiny ko, Lord… sana bigyan Mo ako ng lakas. Kasi baka hindi ko kayanin.” Sa likod niya, narinig niya ang yabag ng kanyang kapatid na si Mara. “Ate…” mahina nitong tawag. Nagpunas si Celine ng luha bago lumingon. “Bakit?” Yumuko si Mara. “Pasensya ka na. Gusto ko lang sabihin… hindi namin ginusto na ikaw ang magsakripisyo. Pero alam ko rin… walang ibang makakagawa nito kundi ikaw.” Napangiti si Celine, mapait at pilit. “Swerte naman ako at ako ang napili.” Lumapit si Mara at niyakap siya nang mahigpit. “Ate… sana maging okay ka. Sana hindi ka saktan ng taong ‘yon.” Hindi na nakasagot si Celine. Sa halip, niyakap din niya ang kapatid at pumikit. Kung ito ang kapalit ng lahat… handa na ba talaga ako? Pagbalik niya sa loob, nakita niyang tahimik ang lahat. Ang ama niya, nakayuko at tila mas tumanda ng sampung taon. Ang nanay niya, nakapikit na parang nagdarasal. Huminga nang malalim si Celine. “Okay. Kung ito ang kailangan… pumapayag ako.” Nagulat ang lahat. “Pero isang bagay lang,” dagdag niya, matatag ang boses. “Kung magkamali siya ng pagtrato sa akin, Papa, Mama… tatayo ako at lalaban. Hindi ako magpapatalo.” At doon, tuluyang nagsimula ang kwento na hindi niya kailanman pinili. ---Chapter 108 – Ashes and EchoesMabigat ang hangin. Amoy sunog, kalawang, at dugo ang paligid. Sa ilalim ng gumuho’t nagliliyab na dockyard, unti-unting gumagalaw si Liam — halos hindi na makabangon, pero pilit pa ring lumalaban.Dahan-dahan niyang inangat ang kamay, tinakpan ang ilaw na galing sa butas sa kisame. “Still alive…” bulong niya, boses basag, halos paos.Sinubukan niyang tumayo pero bumagsak ulit. Ang kaliwang paa niya, sugatan; ang balikat, may tama ng bala. Sa tabi niya, may mga tubo at sirang makina — mga labi ng eksperimento ni Valderrama.“Damn it…” napamura siya, sabay hingal. “You should’ve listened to her, Liam…”Kinuha niya ang maliit na radio sa belt — sirang-sira, may half signal lang. “Celine…? Mateo… anyone…?”Static lang ang sagot. Pero kahit ganun, hindi niya binitiwan. Parang iyon na lang ang koneksyon niya sa buhay.---Sa ibabaw naman ng dockyard, si Celine ay nakatayo sa gitna
Chapter 107 – The Price of Justice The alarms were deafening. Pulang ilaw ang kumikislap sa bawat sulok, parang heartbeat ng isang halimaw na buhay na buhay. Ang tunog ng makina, tunog ng mga baril, at mga sigaw ay nagsama-sama sa isang ingay na halos sumabog ang tenga ni Celine. “Move! Now!” sigaw ni Liam habang hinahatak siya palapit sa hallway. “Liam, the countdown!” sabi ni Celine, tumuturo sa malaking screen na nagbibilang mula 05:00 pababa. Mateo fired behind them, tinatamaan ang mga tauhan ni Valderrama. “Go! I’ll hold them off!” “No!” sagot ni Liam. “We stick together!” Pero si Mateo ay umatras na, baril sa kamay, at ngumiti ng mapait. “I already left you once. Not this time.” “Mateo—!” pero bago pa makapagsalita si Liam, narinig nila ang malakas na pagsabog sa kabilang corridor. Nabalot sila ng alikabok at usok. “Shit!” sigaw ni Celine, hawak ang braso ni Liam. “He’s gone!” “Come on,” sagot ni Liam, pinilit siyang hatakin papunta sa control room. “We can’t waste this.
Chapter 106 – Shadows of the PastMabigat ang gabi. Sa labas ng lumang safehouse, umuulan ng malakas — bawat patak ng ulan parang may dalang bigat ng mga alaala. Sa loob, si Celine ay tahimik lang, nakaupo sa gilid ng kama, nakatitig sa maliit na lampara habang pinupunasan ang sugat sa braso. Sa tabi niya, si Liam ay nakaupo rin, nakasandal sa dingding, hawak ang baril habang nakamasid sa pinto. Parang kahit isang segundo lang na maging kampante siya, may mangyayaring masama.“Hindi ka pa rin natutulog,” sabi ni Celine, boses niya mahina pero ramdam ang pagod.“Neither are you,” sagot ni Liam, hindi inaalis ang tingin sa labas ng bintana.Tahimik silang dalawa. Ilang sandali bago nagsalita ulit si Celine, “Naalala mo pa ba ‘yung unang araw na nagkita tayo? You were such an ass.”Napangiti si Liam kahit papano. “You pointed a gun at me first.”“Yeah, kasi kala ko kalaban ka,” balik ni Celine, saka natawa ng bahagya. Pero agad din siyang natahimik, bumalik ang bigat ng mga nangyari.Sa
Chapter 105 – The Edge of BetrayalTahimik sa van habang tumatakbo ito sa madilim na highway. Tanging ugong ng makina at mabigat na paghinga ng bawat isa ang maririnig. Si Liam nakaupo sa unahan, hawak pa rin ang flash drive na binigay ni Specter. Parang hawak niya ang kapalit ng kalayaan nila — o simula ng kapahamakan.Sa likod, si Celine nakasandal, pagod na pagod, pero gising pa rin. Pinagmamasdan niya si Liam mula sa rearview mirror. Kita niya yung lalim ng iniisip nito — parang pasan ang buong mundo.“Hey,” mahinang tawag ni Celine. “You should rest for a bit.”Hindi siya lumingon. “Can’t. We’re not safe yet.”“Liam,” lumapit si Celine, medyo napabuntong-hininga. “You always say that. Pero kailan ka ba magiging safe sa sarili mo?”Ngumiti siya, pero walang saya. “When this is over.”“Yeah? And when will that be?” tanong ni Celine, seryoso. “Pag lahat tayo patay na?”Tahimik si Liam. Hindi siya sumagot, pero
Chapter 104 – Shadows of TruthUmalis sila sa casino na parang mga multong naglalakad sa gitna ng liwanag. Yung adrenaline, hindi pa humuhupa. Lahat alert, pero sabay takot — kasi hindi nila alam kung trap ba o totoong deal yung alok ni Specter.“Are we really following him?” tanong ni Celine habang naglalakad sila papunta sa back exit.“Wala tayong choice,” sagot ni Liam, eyes sharp. “Kung may chance na siya yung key para ma-expose si Valderrama, we take it.”Mateo, still pale, nag-abang sa likod. “Pero bro, what if he’s leading us to a kill spot?”Liam glanced at him, cold. “Then you die first. Fair enough?”Tahimik si Mateo. Si Maria naman, halatang di komportable pero game. “Basta tandaan niyo,” sabi niya softly, “kung may mangyari, walang sisihan. We all chose this.”Sinundan nila si Specter hanggang sa isang old building sa gilid ng city — parang lumang warehouse pero may mga bagong CCTV at coded locks. Bago p
Chapter 103 – Inside ManPagdating nila sa safehouse after ng gala infiltration, lahat hingal, pawis, at sugatan. Si Jun agad binuksan yung laptop at inaccess yung files na nakuha nila. Halos hindi makahinga ang lahat habang naglo-load yung screen.Processing data…Decrypting…Hanggang sa unti-unting lumabas yung listahan ng accounts.“Putangina…” bulong ni Jun. “Hindi lang siya basta-basta shell company. Isa itong buong network ng money laundering. Billions ang pumapasok at lumalabas.”Maria leaned closer, hawak pa si Adrian. “Sino? Sino ang nasa likod?”Jun scrolled down. Tapos biglang lumabas yung pangalan na nagpa-freeze sa lahat.Senator Valderrama.Tahimik. Walang nagsalita.Mateo, nanlaki ang mata, halos mawalan ng dugo sa mukha. “Si… si Valderrama? Siya ang pinaka-inaasahan ng tao sa committee laban sa corruption! Siya ang… frontliner ng ‘clean government’ project.”Liam clenched hi






Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments