เชื่อไหมว่าเราใช้เวลาอยู่ในรถไม่ถึงยี่สิบนาที ทั้งที่ระยะทางมันควรยาวนานกว่านั้นเกือบเท่าตัวเอี๊ยดดดด!เฮียลมหักพวงมาลัยเลี้ยวฟ้าบจนตัวฉันไถลหวืดไปติดประตู เสียงเบรกเสียดสีกับพื้นคอนกรีตดังลากยาวจนเหมือนมีอะไรฝังคาอยู่ในหู จนเด็กนักเรียนในละแวกนั้นหันขวับมามองกันเป็นแถว ก่อนฉันดึงร่างกลับมาตั้งตรงแล้วเป่าลมออกปากฟู่ใหญ่…นี่คงเป็นสิ่งเดียวที่ยืนยันว่าวิญญาณฉันไม่ได้หลุดลอยไปตามแรงเหวี่ยงเมื่อครู่พอเงยหน้าขึ้นก็เจอสายตาเฮียไฟที่จับจ้องอยู่… เพียงเสี้ยววินาที ก่อนเขาจะเบนมันไปพ่นเสียงเข้มใส่เพื่อนตัวเอง“มึงมานี่ทำไม! ไอ้จ้าวอยู่โรงพยาบาลแล้วไม่ใช่ไง๊?”“มันไม่เป็นไรมากหรอก แผลแค่ถากๆ” เจ้าของรถตอบอย่างใจเย็น ขณะยื่นมือไปปิดระบบสั่งการต่างๆ “ไอ้หมอกให้มาจัดการไอ้พวกเด็กเปรตนั่นก่อน”นั่นยิ่งทำให้ไฟที่เดือดปุดๆ อยู่ใต้ภูเขาทำท่าจะปะทุออกให้ได้ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า… แต่ฉันรู้สึกได้ว่าเฮียไฟแปลกไปจากเดิม ดวงตาที่เคยดูสุภาพมีรอยขุ่นมัวคล้ายเก็บกลั้นอะไรไว้ในใจคือตอนท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
เข้าสู่ระบบ
