07 : Lex Contradictionis [กฎแห่งความย้อนแย้งที่ตรงไปตรงมา] (1/4)

Part’s Fi

06:30 น.

ความจริงช่วงนี้ผมไม่ค่อยมีเรียนเช้า แต่ก็ต้องตื่น

เหตุผลมันไม่ได้ซับซ้อน… แค่เพราะผม ‘ชิน’ กับการต้องมารอกินมื้อเช้าของเด็กดื้อคนนั้นไปแล้ว

ถึงจะไม่ได้แสดงออกมาก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าพอมีริรัณย์เข้ามา ทุกวันของผมมันไม่เงียบเหงาเหมือนเก่า อย่างน้อยก็มีหนึ่งคนที่คอยยุ่งวุ่นวายเรื่องอาหารการกินของผมกับคุณจุก

หึ! บ่อยครั้งที่ผมเผลอยิ้มให้ความสดใสของเธอโดยไม่รู้ตัว 

และไม่รู้ว่าวันนี้ที่จะต้องไปตามนัดหมอ ข้อมือจะกลับมาใช้งานได้ปกติรึยัง มันน่าอึดอัดนะ… ทั้งรำคาญ ทั้งรู้สึกไร้ประโยชน์

แต่อีกใจดันรู้สึกแปลกๆ มีวูบหนึ่งที่ผมคิดว่าแบบนี้ก็ไม่ได้แย่ คล้ายกับตัวเองเพิ่งค้นพบว่าการมีคนคอยดูแล คอยใส่ใจมันดียังไง 

เด็กนั่นคงไม่รู้ว่ามีกล้องตรงมุมห้อง ที่ผมตั้งใจติดไว้ดูคุณจุกเวลาไม่อยู่คอนโด เธอถึงได้กล้าพูดอะไรแบบนั้นออกมา ไหนจะภาพสเกตช์พวกนั้นอีก ผมไม่ได้โง่จนดูไม่ออก และมันก็ไม่ใช่เรื่องไม่ดีอะไรหรอก แต่ผมแค่... ยังไม่ได้รู้สึกกับเธอมากขนาดนั้น

ผมค่อยๆ เปิดประตูห้องนอนออกม