All Chapters of เพียงรักเดียว: Chapter 31 - Chapter 40

คนที่รออยู่ที่บ้าน ทราบข่าวว่า ลูกสะใภ้เป็นลมที่ทำงาน จิตใจร้อนรนกระวนกระวายด้วยความเป็นห่วง คนเป็นพ่อ เดินวนไปวนมา แต่ก็คิดเอาเองว่า อาจจะไม่มีอะไรมากมาย เพราะ ช่วงที่มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้น ฟ้าใสกินได้น้อยลง พักผ่อนน้อยลง จนร่างกายทรุดโทรม" ถ้าท้อป ไม่โทรมา ก็คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอกคุณ "คู่ทุกข์คู่ยาก จับมือของภรรยาที่อยู่กันมา สามสิบกว่าปี ปลอบใจ" อดห่วงฟ้าใสไม่ได้สิคะ เมื่อก่อนมาบ้านเราแรกๆ กินอะไรก็อร่อยไปหมด ทำอะไรให้ทาน ก็ทานได้ เยอะ จนแม่ครัว อดปลื้มใจไม่ได้จริงๆที่คุณฟ้าใส ทานได้ถูกใจฝีมือ แต่ช่วงนี้ แต่ครึ่งเดียว ก็ยังยาก "แม่ที่สังเกตเห็นบอกออกมาระบายความในใจ ด้วยเพราะห่วง แม้ว่าแองเจิลจะกลับไปแล้ว เรื่องราวที่เกิดขึ้นก็คลี่คลาย ไปในทางที่ดี แต่ฟ้าใส ก็ยังไม่ดีขึ้นเลยคนรถกลับมาที่บ้านแต่ในไร้เงาเจ้านายทั้งสองคน พ่อกับแม่ที่รออยู่ ฟังคนรถรายงานว่า คุณฟ้าใส กลับไปที่อพาร์ตเมนต์ของตัวเองถ้อยคำที่ได้ยินทำให้คนที่รอคอยคิดหนัก กลัวใจเหลือเกิน กลัวว่า ฟ้าใส จะบอกเลิกลูกชายของตัวเอง ภูมิต้านทานในชีวิตของแต่ละคน ไม่เท่ากัน ประสบการณ์และ การแก้ปัญหาของแต่ละคน ก็ไม่เหมือนกั

เสียงพระสวมดมนต์ อาราธนาศีล ดังขึ้นหลังจากที่ได้เวลาทำพิธี เด็กชายสามคน วัยห้าขวบ สี่ขวบ และ สามขวบ สวมเสื้อยืดสีขาว กางเกงผ้าสีน้ำตาล นั่งขยุกขยิก อยู่ไม่สุข ข้างกันหุ่นยนต์ตัวเล็กในมือของน้องแทน ถูกพี่ชายจับเอาไว้ แล้วบอกเสียงดุ" น้องแทน พนมมือครับ ห้ามเล่น " พี่ชายบอก แล้วพนมมือ ให้น้องชาย ดูเป็นตัวอย่างพี่ชายวัยห้าขวบ บอกกับน้องคนรอง ของตัวเอง แต่เจ้าตัวแสบ ไม่ยอมฟัง กลับบีบหน้าอก เบาๆ จนไฟขึ้น พร้อมเสียง ปิ้ว ปิ้วเจ้าตัวเล็กที่นั่งข้างๆ ตบมือเสียงเปาะแปะ ด้วยความชอบใจ ที่พี่แทน กล้ากับพี่ไทม์เด็กชายสามคน ที่เกิดเรียงกันคนละปี นั่งอยู่ข้าง ผู้เป็นพ่อ ที่มีลูกสาวคนเล็ก นั่งอยู่บนตัก เด็กหญิงวัยสองขวบ สวมชุดกระโปรงสีขาวฟู่ฟ่อง มองพี่ๆเล่นกัน" แทน เก็บลูก " ผู้เป็นพ่อบอกน้ำเสียงอ่อนโยน มองลูกชายคนที่สอง ที่แสบสุด ด้วยรอยยิ้มชอบใจเสียงหุ่นยนต์ดังขึ้นอีกรอบ ลูกคู่ที่นั่งข้างพี่ เอามากดบ้าง เพราะเห็นพี่ชาย เป็นแบบอย่าง หุ่นยนต์ร้องขึ้น ครั้งที่สาม ด้วยฝีมือ น้องทิน ผู้เป็นแม่ กระแอม ออกมา เพียงเบาๆ" อะแฮ่ม น้องแทน น้องทิน " เสียงแม่ เหมือนกับ เสียงแห่งความศักดิ์สิทธิ์ เด็กชายตัว

นมสดสีขาวเย็นฉ่ำกับแซนวิชอีก3กล่อง วางรออยู่ที่เบาะรถ เรียบร้อยแล้ว คนรถอมยิ้มกับคุณหนูทั้งสามคน ที่เดินจับมือกันมาอย่างเป็นระเบียบ" สวัสดีครับ ลุงจอม "เสียงเด็กๆทักทายและยกมือไหว้ ทำความเคารพ ก่อนจะหยิบทิชชูเปียกมาเช็ดมือ ล้างแอลกอฮอล์เจลอีกครั้ง คาดเข็มขัด แล้วยกมือไหว้แม่" ขอบคุณครับ แม่ "เสียงขอบคุณ ดังขึ้น แม้จะไม่พร้อมเพรียง แต่คนเป็นแม่ ก็ยิ้มกว้าง หายเหนื่อย หายเพลีย เพราะต้องวนรถไปมา หลายรอบ วันนี้" มื้อเย็นมีไข่พะโล้นะลูก ทานแค่หายหิวนะครับ เดี๋ยวทานข้าวได้น้อย "เด็กชายพยักหน้า แล้วทานของว่างหลังเลิกเรียนที่ตัวเองชอบ เหลือเกิน" วันนี้พ่อมีงาน กลับดึก ลูกๆต้องนอนกับแม่ กับน้องทิพย์ ได้ไหมครับ "" ได้ค้าบ " เด็กชายทั้งสามคนตอบอย่างพร้อมเพรียงกัน แล้ว ดูการ์ตูนในรถไปจนถึง ที่บ้านเด็กหญิงวัยสองขวบเศษ ส่งเสียงกรี้ดลั่น เมื่อเห็นพี่ชายลงจากรถ มือขาวจัด อ้วนกลม กวักมือเรียกพี่ชาย" ทำ ทำ " พี่ไทม์วางกระเป๋าทิ้งแล้วเดินเข้ามาหาน้องสาว" น้องทิพย์ " เสียงเรียกอ่อนโยนแล้วหอมแก้มน้องเบาๆ เด็กหญิงร้องกรี้ดหัวเราะออกมา เอาใจพี่ชาย" น้องทิพย์ " พี่แทนจูบที่มืออ้วนกลม แล้วมองผมที่

รุ่นพี่ชั้นปีสุดท้ายของโรงเรียน แอบมองสาวน้อยวัยสิบห้าปี ด้วยความสนใจ ผมยาวสีดำสนิท มัดรวบเป็นหางม้า สวมเสื้อเชิ้ตคอปกสีเทา กระโปรงสั้นสีดำ รองเท้าผ้าใบคู่ใหญ่ เดินลงมาพร้อมกับกลุ่มเพื่อน" น้องทิพย์ "เสียงเรียกชื่อ พร้อมกับคนที่อยากทำความรู้จัก รีบเดินมาหา มองซ้ายขวา แล้วก็ถอนหายใจ เมื่อไม่เห็น บอร์ดี้การ์ด ที่คอยผลัดกันมาดูแล" คะ"นลินทิพย์ หรือ น้องทิพย์ มองชายหนุ่มตรงหน้า พี่ดอม หรือ ประธานรุ่นปีสุดท้าย ยืนรออยู่แล้ว" พี่ทักดีเอ็มไป น้องทิพย์ไม่อ่านเลย "นลินทิพย์ยิ้มออกมา แล้วส่ายหน้ารัวๆ" ทิพย์ไม่เคยดูดีเอ็มเลยค่ะ " เจ้าตัวตอบออกไป แล้วเตรียมจะเดินหนี" พี่อยากคุยกับน้องทิพย์ เป็นการส่วนตัวจะได้ไหมคะ "เด็กสาวรุ่นน้องส่ายหน้าแล้วย่นจมูกตัวเอง" พี่ดอมก็รู้ ว่าพี่ชายทิพย์หวงน้องสาวแค่ไหน ทำไมพี่ดอมถึงอยากคุยละคะ "" ก็พี่ชอบน้องทิพย์ " คำตอบเรียกเสียงโห่ของเพื่อนๆทันที" แต่น้องทิพย์ ยังไม่ได้รับอนุญาตให้มีแฟน " เสียงดุดัน บอกออกมา แล้วเอามือตัวเอง กอดคอน้องสาวเอาไว้" แทน พี่ชอบน้องทิพย์มาก" รุ่นพี่บอกกับน้องชายคนรอง แทนไท" ชอบมากแค่ไหน ก็ไม่ได้ "ทินภัทร บอกแล้วยืนข้างน้องส

นักกีฬาบาสเก็ตบอส เข้าสู่สนามแล้ว กีฬาสีเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่าง เพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้อง ภายในโรงเรียน จัดขึ้นในวันนี้ร่างสูงใหญ่กว่า185 เซนติเมตร เดินลงสู่สนามการแข่งขัน ป้ายไฟ สีเขียว และ สีชมพู ขึ้นชื่อ นักกีฬาของตัวเอง" ดอมสีเขียว ไทม์สีชมพู เชียร์ใครดี " คนพูดสวมเสื้อสีเขียวนีออนสะท้อนแสง แต่สายตามองไปที่ อีกฝั่ง" ก็ถ้าอยากได้ เฟรนลี่ ใจดี คุยสนุก ก็ต้องดอม แต่ถ้าพ่อ ของลูก ก็ต้องไทม์ ไหมล่ะ "คนพูดชี้ไปที่ชายหนุ่มสุดฮอต ที่มีสาวๆมารุมล้อม รุ่นเดียวกัน รุ่นน้อง ใครก็กรี้ดพี่ดอม ประธานรุ่น" แล้วเค้กล่ะ ชอบแบบไหน " คนที่ถูกวกกลับมาถามส่ายหน้า รัว" ไม่รู้สิ ไม่ได้คิดอะไรเลย " เจ้าตัวตอบเพื่อนรัก แล้วไขว้นิ้วเอาไว้ด้านหลัง สายตามองไปที่กลางสนาม ที่มีเค้ายืนโดดเด่น ท่ามกลางเพื่อนนับสิบคนกรรมการเป่านกหวีด ให้สัญญาณพักครึ่ง ทีมสวัสดิการวิ่งลงไปข้างสนาม ยื่นน้ำให้นักกีฬา" ไทม์ เล่นดีมาก รับรอง เราต้องชนะ " เพื่อนที่อยู่ข้างสนาม มองคะแนนที่นำละลิ่ว แล้วก็ยิ้มออกมา" อย่าเพิ่งดีใจ เผื่อดอมยังไม่เอาจริง "คนที่เล่นด้วยกัน รู้ฝีมือกัน ตอบ ก่อนจะมองขวดน้ำเปล่า สามขวด ที่ยื่นมาพร้อมกัน