Semua Bab I Love You, My Attorney : Bab 111 - Bab 120

Tahimik ang gabi sa silid nina Elton at Francesca. Sa labas, maririnig ang mahinang huni ng kuliglig at ang hampas ng hangin sa mga dahon. Ngunit sa loob, ang katahimikan ay puno ng kaba at bigat ng mga salitang hindi masabi.Nakahiga si Francesca, nakatalikod kay Elton, habang hawak-hawak ang kanyang dibdib na parang pinipigil ang bilis ng pintig ng puso. Samantalang si Elton ay nakaupo sa gilid ng kama, hawak ang isang sobre ng mga dokumento, ebidensya ng kasunduan nilang dalawa.“Elton…” mahinang tawag ni Francesca. “Hindi ko na kaya. Bawat tingin nila, pakiramdam ko nahuhubaran ako ng sikreto. Parang anytime, mabubunyag na ako ang nawawalang apo.”Dahan-dahang huminga si Elton, pinipigilan ang sariling nerbiyos. “Hindi sila pwedeng makialam. Hindi pa ngayon.” Itinabi niya ang sobre at tumabi kay Francesca. “Ang kasal natin… oo, kontrata lang ito. Pero higit pa roon, Francesca, kailangan nating protektahan ang lihim mo. Ang lihim na ikaw ang tunay na tagapagmana ng Campos.”Napalin

Makalipas ang ilang araw, tuluyan nang nanatili si Francesca sa Campos Mansyon. Una’y dahil sa alok ni Doña Flora na tumulong pansamantala sa pag-aayos ng mga dokumento ng estate, ngunit sa totoo, ibang dahilan ang bumabagabag sa isip niya, si Samantha.Hindi niya maalis sa isip ang mga sinabi nito noong gabing ‘yon, ang malamig ngunit matapang na “may sarili akong dahilan.” Simula noon, parang laging may aninong nakasunod sa bawat galaw ni Samantha, at ayaw ni Francesca na makampante.Pumayag si Elton na manatili siya roon, bagaman halatang hindi ito komportable. “Sandali lang tayo rito, Francesca,” paalala niya noong unang gabi. “Kapag tapos na ang lahat, aalis na tayo.”Tumango lang siya noon, ngunit sa loob-loob niya, alam niyang hindi iyon gano’n kadali.Tuwing hapon, pag-uwi niya galing trabaho, halos pare-pareho na ang tanawing sasalubong sa kanya.Mula sa pasilyo, makikita niya si Samantha sa kusina, nakasuot ng simpleng apron, tahimik na nagluluto. Minsan ay tinola, minsan si

“Damn it!” inis na bulong ni Elton bago lumabas ng study room. Tinignan niya ang pasilyo, tuloyan nang nawala si Francesca. Tahimik narin ang buong mansyon, kaya naman sinara niya ang study room pagkatapos patayin ang mga ilaw at saka naglakad patungo sa kwarto nila ni Francesca. Pagkapasok niya, narinig niya ang agos ng tubig mula sa shower sa banyo. Napalunok niya. Lumapit siya pintuan ng banyo at nagdadalawang isip na buksan ito, hanggang sa hinawakan niya ang door knob at pinihit. Nagulat siya nang bumukas ito. “E-elton?” boses ni Francesca. Sarado ang slide door sa shower kaya hindi niya alam kung si Elton ba ang bumukas ng pinto. ‘Shit, nakalimutan kong i-lock,’ bulong niya sa kanyang sarili at kukunin na sana ang tuwalya para takpan at sarili at i-lock ang pintuan ngunit huli na. Nakita niya na si Elton, nakatayo sa loob ng banyo. Bigla siyang kinabahan. “A-anong ginagawa mo? Naliligo pa ako,” nauutal niyang sabi. “Can I take a shower with you?” mapanuyang tanong ni Elton

Tahimik ang buong mansyon ng Campos nang dumating ang araw na kailangan na nilang malaman ang katotohan tungkol kay Samantha. Ang liwanag ng araw ay marahang pumapasok sa malalaking bintana, sumasalubong sa malamig na hangin ng Oktubre. Ngunit sa kabila ng ganda ng umaga, ramdam ni Francesca ang bigat ng araw na darating.Ang araw ng DNA test.Nasa malaking receiving area sila, si Elton, Francesca, Flora, at ang ilang pamilya na hindi mapakali. Nasa kabilang sofa naman si Samantha, balisa, hawak ang sariling mga kamay na tila gustong itago ang panginginig.“Are you ready?” tanong ng doctor, habang hawak ang isang envelope na may nakasulat na Confidential Result – Campos Family.Walang sumagot. Tanging mahinang tik-tak ng orasan sa dingding ang maririnig.Umupo si Flora nang tuwid, pilit pinapakalma ang sarili. “Give it to me,” utos niya, malamig ang tinig. Inabot ng doctor ang sobre, sabay bahagyang yumuko bago umalis.Dahan-dahang binuksan ni Flora ang envelope. Sa bawat paggalaw ng

Tumahimik ang buong silid matapos ang sinabi ni Elton. Tila huminto ang oras sa bawat isa roon, ang tanging naririnig lamang ay ang mahinang hikbi ni Francesca at ang mabigat na paghinga ni Flora. Ilang sandali pa’y unti-unting napaluhod si Flora sa silya, parang tinanggalan ng lakas. Kaagad siyang inalalayan ni Francesca, nanginginig pa ang mga kamay.“Lola, please... makinig po muna kayo,” garalgal na sabi ni Francesca, habang pinupunasan ang sariling luha. “Hindi ko po gustong manloko. Hindi ko po ginusto na malaman ninyo sa ganitong paraan. Ayaw ko lang po na maging dahilan ng gulo.”“Pero gulo pa rin ang naging dulo,” mariing sabi ng anak ni Flora, halatang pinipigilan ang galit. “Hindi mo man gustong malaman namin, Francesca, pero niloko mo pa rin kami sa loob ng bahay na ‘to. Pinaglaruan mo kami!”“Hindi!” halos pasigaw na tanggi ni Francesca. “Araw-araw, sinusubukan kong maging mabuting asawa kay Elton, at mabuting miyembro ng pamilyang ito. Pero lahat ng ‘yon... lagi kong tin