All Chapters of เมียเด็กของคุณกัปตัน: Chapter 31 - Chapter 40

ตอนที่ 31 แอบคบกัน“วันนั้นเธอหายไปไหน ฉันโทรตามก็ไม่ยอมรับสาย ส่งไลน์ก็ไม่อ่าน”เอิร์นถามซาร่า เธอหมายถึงวันที่เกิดเรื่องระหว่างพิพัฒน์และแอนนี่ “วันนั้นฉันแอบตามไปดู ก็เลยเข้าใจผิด คิดว่าคุณพัฒน์กับคุณแอนนี่กลับมาคืนดีกัน ฉันก็เลยร้องไห้แล้วรีบกลับคอนโดน่ะ”ลลิสานั่งคุยกับเอิร์น ด้านหน้าตึกคณะมนุษยศาสตร์ ทั้งสองมาถึงมหาวิทยาลัยในช่วงเช้า “เธอรู้จักผู้หญิงคนนั้นด้วยเหรอ”เอิร์นถามกลับ“รู้จักสิ ผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนเก่าคุณพัฒน์ คุณแอนนี่ไม่ชอบฉันตั้งแต่ตอนที่คุณพัฒน์ช่วยชีวิตฉันแล้วล่ะ”“แล้วนางกลับมาทำไม อย่าบอกนะว่าจะกลับมาคืนดีกับพ่อพัฒน์ แต่ฉันคิดว่าคงไม่ใช่แบบนั้น เพราะถ้าเป็นแบบนั้น เธอคงไม่ร่าเริงสดใสขนาดนี้หรอก จริงไหม”เอิร์นเอ่ยแซว พร้อมกับยกไหล่เล็กกระแทกไหล่ของลลิสาเบาๆ“ไปถึงไหนแล้ว เรื่องเธอกับพ่อพัฒน์น่ะ”“คบกันแล้ว”“ฮะ! จริงดิ อุ๊ย! เธอพูดจริงๆใช่ไหมซาร่า”ลลิสายิ้มเขินจนหน้าแดง“จริงๆ ฉันโกรธเขา คิดว่าเขากลับไปคบกับคุณแอนนี่ ฉันก็เลยบอกว่า ฉันจะไม่ยุ่งกับเขาอีก เขาก็เลยอธิบายให้ฉันฟัง แล้วก็ขอฉันเป็นแฟนน่ะ”“อุ๊ย! แล้วได้กันหรือยัง”เอิร์นมองเพื่อนด้วยแววตาจ้องจับผ

ตอนที่ 33 ไปหาคนสำคัญพิพัฒน์และลลิสาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่เพนท์เฮ้าส์หรูมาหลายเดือน เขาไม่ค่อยบินไปต่างประเทศเหมือนแต่ก่อน และเขาเลือกที่จะบินในไทยเป็นหลัก เพื่อที่จะได้ใช้ชีวิตอยู่กับลลิสาเต็มที่ พิพัฒน์กลับไปหาลูกสาวที่บ้านอาทิตย์ละครั้ง แพรพลอยไม่ได้สงสัยอะไรในตัวบิดาของเธอ เวลาเลยผ่านมาถึงช่วงปิดเทอม วันนี้คือวันสุดท้ายของการสอบปลายภาคของนักศึกษาปี 2(ครืดครืดครืด)เสียงโทรศัพท์มือถือของลลิสาดังขึ้น ขณะที่เธอเดินออกจากคณะมนุษยศาสตร์“ค่ะเฮีย”“ออกมาหรือยังครับ เฮียจอดรออยู่ฝั่งตรงข้ามมหาลัยนะ”“หนูกำลังเดินออกไปค่ะ”“โอเคครับ”เธอกดวางสายทันที แล้วรีบสาวเท้าเดินไปข้ามสะพานลอย(พรึ่บ)“กระเป๋าเดินทางของหนูล่ะคะ”เธอถามหากระเป๋าทันทีที่ขึ้นรถ เนื่องจากลลิสาต้องเดินทางไปต่างประเทศพร้อมกับพิพัฒน์ในวันนี้ และเธอต้องไปอยู่กับบิดามารดาในช่วงปิดเทอม วันนี้พิพัฒน์ต้องทำหน้าที่ขับเครื่องบินนำผู้โดยสารเดินทางไปสนามนามบินซูริค ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ทั้งสองตั้งใจจะเที่ยวที่นั่นเป็นเวลาสามคืน ก่อนจะเดินทางไปที่เมืองมิลาน ประเทศอิตาลี“กระเป๋าอยู่ด้านหลังครับ เฮียเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวหน

ตอนที่ 35 แพรพลอยรู้ความจริง“ขับตามหลังรถคันนั้นไปค่ะ”แพรพลอยบอกคนขับรถแท็กซี่ เธอยังมีเวลาอีก 1 วัน สำหรับวันหยุดของเธอ (ครืดครืดครืด)เสียงโทรศัพท์มือถือของพิพัฒน์ดังขึ้น เขากดรับสายทันที ขณะที่รถยังติดไฟแดง“ครับที่รัก”ลลิสาเป็นฝ่ายโทรเข้ามาหาเขา“เฮียคะ ส่งยัยพลอยขึ้นเครื่องแล้วใช่ไหม”“ใช่ครับ อีกประมาณสิบห้านาที เฮียไปถึง หนูลงมารอตรงล็อบบี้เลยนะครับ”“โอเคค่ะ ขับรถดีๆนะคะ”“ครับที่รัก”พิพัฒน์มีนัดกับลลิสา เพื่อจะพาเธอไปล่องเรือดินเนอร์ ที่แม่น้ำเจ้าพระยารถสปอร์ตออดี้ เลี้ยวเข้าไปในคอนโดมิเนียมหรู รถแท็กซี่คันดังกล่าวขับตามหลังมาติดๆ“พี่คะ ไม่ต้องตามแล้วค่ะ กลับไปที่สนามบิน”“ครับ”เมื่อแพรพลอยเห็นว่าพิพัฒน์กลับเข้ามาที่คอนโดของเขา และไม่น่าจะได้เรื่องอะไรเพิ่มเติม เพราะเธอไม่สามารถขึ้นไปบนเพนท์เฮ้าส์ของเขาได้อยู่แล้ว เธอจึงสั่งให้คนขับรถแท็กซี่ ขับรถกลับไปส่งเธอที่สนามบิน ขณะที่รถแท็กซี่กำลังถอยหลังเพื่อที่จะกลับรถ แพรพลอยต้องตกใจ เมื่อเห็นเพื่อนสาวอย่างลลิสา กำลังเดินมาขึ้นรถของพิพัฒน์ เธอกำลังจะบอกให้คนขับรถแท็กซี่ ขับตามรถของพิพัฒน์ไปอีกครั้ง แต่เสียงโทรศัพท์ของเธอดั

ตอนที่ 37 อุบัติเหตุเครื่องบินตกตั้งแต่ลลิสาเรียนจบในระดับปริญญาตรี เธอยังไม่ได้ไปทำงานที่ไหน เพราะเธอตั้งใจเอาไว้ว่า หนึ่งปีข้างหน้า เธอจะเปิดร้านอาหารเป็นของตัวเอง และบิดามารดาของเธอก็สนับสนุนในด้านนี้ พิพัฒน์ไม่อยากให้เธอทำงานด้วยซ้ำ งานแต่งที่จะเกิดขึ้นหลังเรียนจบ ตามที่ทั้งสองเคยตกลงกันเอาไว้ ต้องเลื่อนออกไปก่อน ลลิสาให้เหตุผลว่า เธอต้องการให้พิพัฒน์เคลียร์กับแพรพลอยให้ได้เสียก่อน งานแต่งของเธอและเขาจึงจะเกิดขึ้นได้“หนูไม่ได้คิดมากใช่ไหม ที่เราสองคนยังไม่ได้แต่งงานกัน”พิพัฒน์ถามลลิสา ขณะที่เธอกำลังผูกเนคไทให้เขา“หนูไม่คิดอะไรมากหรอกค่ะ แต่งหรือไม่แต่ง ยังไงเราก็อยู่ด้วยกันอยู่แล้ว ความรักความเข้าใจต่างหาก ที่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตหนู หนูดีใจนะคะ ที่ได้เจอกับเฮีย ดีใจที่ได้เป็นคนที่เฮียรัก จะแต่งวันนี้ วันหน้า หรือวันไหน หรือจะไม่มีงานแต่งเลย มันก็ไม่สำคัญกับชีวิตหนูหรอกค่ะ ความรักที่เรามีให้กันคือสิ่งที่สำคัญที่สุด หนูรักเฮียนะคะ”เธอพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้คนตรงหน้า พิพัฒน์แนบปลายจมูกลงที่หน้าผากมน“ขอบคุณนะครับ ที่เข้าใจ ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า ความรักจากหนูคือสิ่งที่มีค่าที่ส

ตอนที่ 39 คุณกัปตันจำหนูได้ไหม“อย่าร้องสิ เธอจะร้องไห้ทำไม ก็ฉันจำอะไรไม่ได้จริงๆ”“ฮึกๆ ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้ยังจำไม่ได้ เดี๋ยววันข้างหน้าก็คงจะจำได้เอง““อืม”เวลาเลยผ่านไปนับเดือน ลลิสายังคงเฝ้าดูแลพิพัฒน์เป็นอย่างดี เธอต้องอดหลับอดนอน จนร่างกายของเธอซูบผอมลงอย่างเห็นได้ชัด พิพัฒน์ค่อนข้างอารมณ์หงุดหงิดบ่อยๆ และบางครั้งก็รู้สึกปวดหัวรุนแรง เขาตะคอกใส่เธอหลายครั้ง แต่ลลิสาก็ไม่เคยโกรธเขาเลย เพราะเธอนึกถึงความดีที่เขามีให้เธอมาตลอด และเธอก็หวังว่า เมื่อเขาหายเป็นปกติ เขาก็จะกลับมาเป็นคนที่แสนดีกับเธอเหมือนเดิม“เฮียคะ จะดูรูปไหมคะ เดี๋ยวหนูเปิดให้ดู จะได้รู้ว่าก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุ เฮียรักหนูขนาดไหน”อลิสาพยายามจะเปิดรูปถ่ายในโทรศัพท์มือถือของเธอให้เขาดู แต่พิพัฒน์ก็ปฏิเสธตลอด“ไม่ต้องเปิดหรอก เปิดได้ก็เท่านั้น ในเมื่อฉันจำอะไรไม่ได้ มันก็ไม่มีประโยชน์หรอก ฉันจำได้แค่ว่าฉันขับเครื่องบินบ่อยมาก ฉันอยู่บนท้องฟ้า และฉันก็จำอะไรไม่ได้เลย”(ก๊อกก๊อกก๊อก)(แอ๊ดดด)“!”ลลิสาถึงกับสะดุ้งตกใจ เธอแทบจะทำอะไรไม่ถูก เพราะคนที่เปิดประตูเข้ามาคือแพรพลอย และคนที่เดินตามหลังแพรพลอยเข้ามาในห้อง คือแ