All Chapters of เงาซ่อนรัก (ศิรา-โลมา): Chapter 21 - Chapter 28

EP 18หึงหวง......................................@มหาลัยยูจุ้บ ๆ จ้วบ"อึก อืออ พี่ศิราพอได้แล้วค่ะ" คนตัวเล็กที่กำลังถูกร่างสูงบดจูบริมฝีปากอย่างเร่าร้อนอยู่เอ่ยขึ้น ก่อนจะพยายามใช้มือดันหน้าอกแกร่งของเขาเอาไว้ ตั้งแต่เริ่มจูบกันตอนนี้ก็ผ่านไปห้านาทีแล้ว แต่ทว่าศิรายังไม่มีวี่แววที่จะปล่อยให้เธอไปเรียนง่าย ๆ"อีกนิดนะครับ" ศิราที่กำลังติดลมเอ่ยด้วยน้ำเสียงขัดใจเล็กน้อย"พอแล้วค่ะ ปากโลมาบวมไปหมดแล้วเนี่ย" มือเล็กยกขึ้นดันใบหน้าหล่อเอาไว้ ก่อนจะผละตัวออกอย่างไวเพราะกลัวว่าจะถูกศิราจู่โจมอีก"ไม่ชอบหรอครับ" ศิราเอ่ยเสียงอ้อนก่อนจะเอนตัวมาซบใบหน้าลงบนไหล่คนตัวเล็ก ส่วนมือหนาก็ม้วนเส้นผมนิ่มของโลมาเล่นไปพลาง ซึ่งเพียงแค่นั้นก็ทำเอาโลมาถึงใจอ่อนยวบยาบไปหมด'นะ น่ารักจังเลย (-//////-) '"ชอบค่ะ ตะ แต่ว่าโลมาต้องไปเรียนแล้ว" คนตัวเล็กอ้อมแอ้มเอ่ย หัวใจดวงน้อยพลันเต้นตึกตักเมื่อใบหน้าหล่อเริ่มถูไถไปมาอย่างออดอ้อน"พี่ยอมก็ได้ครับ""เดี๋ยวตอนกลางวันพี่มารับไปกินข้าวด้วยกันนะ (^_^) ""เข้าใจแล้วค่ะ" คนตัวเล็กพยักหน้าหงึกหงักอย่างว่าง่าย ก่อนจะเปิดประตูเพื่อลงจากรถ แต่ทว่ากลับถูกร่างสูงชิงห

EP 20ความเข้าใจผิดในอดีต......................................วันเสาร์@คอนโดศิรา"ค่ะพี่ศิรา ตอนนี้โลมาอยู่หน้าห้องแล้วค่ะ (^_^) " คนตัวเล็กที่ตอนนี้หยุดยืนอยู่ที่หน้าห้องพักของศิรากำลังพูดคุยกับเจ้าของห้องในโทรศัพท์ด้วยรอยยิ้ม เพราะสุดสัปดาห์นี้เธอก็จะมาพักกับเขาที่คอนโดเหมือนอย่างเคย ซึ่งหากวันนี้เจ้าของห้องไม่ติดไปทำธุระให้ที่บ้าน เขาก็คงจะเป็นคนไปรับเธอ ไม่ให้เธอต้องเป็นฝ่ายที่มาหาเขาเอง(เข้าห้องดี ๆ นะครับ ถ้าพี่เสร็จธุระแล้วจะรีบไปหา)"รับทราบค่ะ รีบ ๆ มานะคะ โลมาคิดถึง" คนตัวเล็กหยอดคำหวานใส่คนในสายเหมือนอย่างที่เคยทำ ถึงแม้เมื่อก่อนศิราจะเฉยชากับอะไรแบบนี้เป็นอย่างมาก แต่ทว่าตอนนี้เขากลับชอบที่จะให้เธอออดอ้อนเขาเสียเหลือเกิน(รักนะครับ)ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!ประโยคสุดท้ายก่อนที่จะวางสายไปทำเอาหัวใจของคนตัวเล็กสั่นระรัว"งื้ออออ! โลมาจะมีความสุขเกินไปแล้ว (>/////คนตัวเล็กดีดดิ้นด้วยความเขินอาย ก่อนจะรีบเปิดประตูเข้าไปในห้องเพื่อจัดเตรียมอาหารมื้อพิเศษที่ตระเตรียมอุปกรณ์มาจากบ้าน"วันนี้โลมาจะแสดงฝีมือให้เต็มที่เลย!" คนตัวเล็กเอ่ยอย่างหมายมาด ก่อนจะเริ่มลงมือเตรียมขอ

EP 21กลัว......................................@โรงพยาบาล"คุณแม่ครับ อาการของน้องตอนนี้น่าเป็นห่วงมาก ๆ เลยนะครับ""ถ้าไม่รีบผ่าตัดตอนนี้ เกรงว่าน้องอาจจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้วจริง ๆ ""ฮึก ๆ คุณหมดคะ คุณหมอต้องช่วยน้องนะคะ""จะให้ฉันทำยังไงก็ได้ เอาหัวใจของฉันไปเปลี่ยนให้ลูกก็ได้ค่ะ" หญิงสาววัยกลางคนร้องไห้คร่ำครวญต่อหน้าหมอเพราะไม่อยากให้ลูกสาวที่เพิ่งจะถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลตายจากไปทั้งอายุยังน้อย"ตอนนี้เราได้หัวใจของผู้บริจาคอวัยวะมาแล้วครับ แต่หมอไม่รับประกันว่าความเข้ากันได้ของน้องกับหัวใจดวงใหม่จะมีมากหรือน้อยแค่ไหน""ไม่ว่าจะทางไหนก็เสี่ยงเหมือนกันหมด ตอนนี้คุณแม่ต้องตัดสินใจนะครับว่าจะเอายังไง""ผ่าก็เสี่ยง ไม่ผ่าก็เสี่ยง ฮึก ๆ โลมาลูกแม่" หญิงวัยกลางคนแทบทรุดลงกับพื้น เพราะไม่ว่าจะทางไหนเธอก็เสี่ยงที่จะต้องสูญเสียลูกสาวไปทุกทาง".....คุณแม่ อย่า.....อย่าร้องไห้" โลมาที่กึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่บนเตียงเอ่ยแผ่วเบาราวกับกระซิบ ใบหน้าของมารดาที่กำลังร่ำไห้ทำเอาเธอปวดใจเสียเหลือเกิน ถึงแม้เธอจะเจ็บปวดจากโรคหัวใจ แต่ทว่าการที่ต้องเห็นคนที่รักร้องไห้ นั่นกลับทำให้เธอเจ็บปวดใจยิ่งกว่าเส

4 ปีต่อมาร่างสูงนั่งทอดมองออกไปนอกหน้าต่างห้องด้วยท่าทางเหม่อลอย ในมือของเขาถือรูปถ่ายของโลมาเอาไว้ ก่อนจะค่อย ๆ หลับตาลงช้า ๆ น้ำตาใสค่อย ไหลอาบสองแก้ม แต่ทว่าศิรากลับไม่คิดที่จะเช็ดมันออกเลยสักนิด เขาปล่อยให้น้ำตาไหลซึมอยู่แบบนั้นจนเสื้อที่สวมใส่เปียกชื้นไปหมด"พี่ศิรา" เสียงหวานที่แสนคุ้นเคยดังขึ้น ก่อนที่เจ้าของเสียงจะมาหยุดอยู่ที่ด้านหลังของศิรา และ สวมกอดเขาจากทางด้านหลัง"มานั่งทำเอ็มวีอะไรตรงนี้อีกแล้วคะเนี่ย นี่พี่ร้องไห้อีกแล้วงั้นหรอคะ""แค่คิดถึงเรื่องเมื่อสี่ปีที่แล้วนิดหน่อยน่ะครับ (^_^) " ศิราเอ่ยยิ้ม ๆ ก่อนจะวางกรอบรูปลงบนโต๊ะทำงานเหมือนอย่างเดิม"เลิกคิดถึงมันได้แล้วค่ะ คิดถึงทีไรพี่ก็ร้องไห้ทุกที" คนตัวเล็กเอ่ย ก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ศิราเบา ๆ"ถ้าตอนนั้นพี่เสียโลมาไป.....พี่ยังไม่รู้จะอยู่ยังไงเลย" ศิราเอ่ยเสียงแผ่ว ก่อนจะยกมือขึ้นลูบแขนเล็กของโลมาอย่างแผ่วเบา ยามที่เขาคิดถึงเรื่องเมื่อสี่ปีก่อนก็คือตอนที่โลมาเข้ารับการผ่าตัด เขาก็จะรู้สึกเศร้าเป็นอย่างมากเมื่อนึกถึงความเจ็บปวดในตอนนั้น"แต่โลมาก็อยู่ตรงนี้แล้วนะคะ""โลมาไม่อยากให้พี่คิดถึงมันอีก โลมาไม่อยากให้พี่เสียใจ