All Chapters of Falling Twice for My Billionaire Boss: Chapter 51 - Chapter 60

The office was unusually lively that Monday morning. Fresh from the weekend, everyone had their coffee in hand and chika on their lips. Pero para kay Kaella, parang ang bigat ng paligid. Hindi dahil sa trabaho, kundi dahil ramdam na ramdam niya ang mga mata ng officemates tuwing napapadpad si Jerome sa gilid niya.“Uy, Kaella,” isang staff teased habang dumadaan, “baka naman special treatment si trainee, ha?”“Hindi ah!” Kaella quickly retorted, forcing a laugh. She buried her face sa mga papel para lang takpan ang pamumula ng pisngi niya. Jerome, sitting a few desks away, caught her reaction and smirked, clearly enjoying the tease at her expense.At mas lalong lumala ang lahat noong lunch break. Habang kumakain sila sa pantry, napansin ng lahat na halos magkadikit na silang dalawa habang naghahati ng isang malaking order ng pancit.“Wow, share-share na pala kayo ng pagkain ngayon?” isang officemate remarked, raising an eyebrow.Jerome, instead of denying it, leaned closer and whisper

The following week, Kaella decided na kailangan na talaga niyang magtayo ng mas matibay na pader between her and Jerome. Hindi puwedeng magpatuloy ang closeness nila—lalo na’t sunod-sunod ang mga bulong-bulungan sa office. Kaya ginawa niya ang best strategy: avoidance.Kung nasa pantry si Jerome, nasa desk siya. Kung magyaya ng lunch ang buong team, bigla siyang “busy.” Kung mag-offer si Jerome ng kape, meron na raw siya. At kung lalapit ito para makipagkulitan, sagot niya ay maiksi, halos mechanical.“Morning, mentor!” Jerome greeted one day, sabay abot ng bagong flavor ng energy drink.“Thanks, pero hindi ako mahilig niyan,” she said flatly, even though mahilig naman talaga siya.Jerome just smirked, clearly noticing. “Noted. Pero alam kong mahilig ka. Baka ayaw mo lang tanggapin galing sa akin.”Kaella pretended not to hear and dove back into her reports. Stay focused. Kaya mo ’to, Kaella.Pero parang universe mismo ang ayaw makisama. That Thursday, during the department meeting, t

Sa mga sumunod na araw matapos ang insidente, napansin agad ni Kaella ang malaking pagbabago kay Jerome. Kung dati ay palaging nakadikit ito sa kanya—lagi siyang may witty remark, laging may lambing na pang-aasar, laging may effort para mapangiti siya—ngayon ay tila nag-iba ang ihip ng hangin. Hindi na siya ganoon ka-init kausapin, hindi na ganoon kadalas tumitig, at higit sa lahat, may layo na sa mga kilos nito.Noong Lunes ng umaga, pumasok si Kaella sa opisina na bitbit ang kape at pandesal para sana kay Jerome, gaya ng nakasanayan na. Pero nang lapitan niya ito, mabilis lang siyang tinanguan at sabay balik sa computer screen.“Good morning,” bati niya, pilit na masaya ang tono.“Morning,” mabilis nitong sagot, halos hindi siya tinignan.Nabitawan halos ni Kaella ang ngiti niya. Ganito na ba ngayon? Napilitan siyang bumalik sa desk niya, nakatungo habang iniisip kung may nagawa ba siyang mali.All throughout the day, puro mixed signals ang ibinibigay ni Jerome. May mga sandaling na

After the unexpected kiss, Kaella can’t sleep. She keeps replaying the moment in her head, torn between thrill and fear. Pero sa opisina, parang walang nangyari si Jerome—yet his eyes linger too long, his smiles are softer, at mas ramdam ni Kaella na may tinatago. Kaswal na nagbibiro sa mga katrabaho, pero sa tuwing magtatama ang kanilang mga mata ay tila masyadong matagal ang tingin. Para bang may hindi masabi. Kaella felt both frustrated and flustered—parang gusto niyang magtanong, pero natatakot din sa magiging sagot.Sa gitna ng isang department meeting, biglang dumating ang isang senior executive mula sa head office. Nagdala ito ng makapal na folder na confidential, at seryosong ipinaabot kay Jerome mismo. “Good work, Mr. Roque. I trust you’ll handle this discreetly,” wika ng executive bago lumabas ng conference room.Natigilan ang lahat. Mr. Roque? Hindi ba’t trainee lang si Jerome? Ilang staff ang nagtinginan, may iba pang nagbubulungan. Si Jerome naman, mabilis na tumawa at pa

Pagkapasok ni Kaella sa opisina kinabukasan, ramdam niya agad ang bigat ng paligid. Hindi siya nakatulog nang maayos kagabi matapos malaman mula sa isang kasamahan na wala na si Jerome. Biglaan, walang paalam, at tila naglaho lang sa hangin. Paulit-ulit na tanong ang umikot sa isip niya—bakit hindi siya sinabihan, bakit hindi man lang nagbigay ng kahit sulat, o text, o kahit anong clue. Ngunit pinilit niyang kontrolin ang sarili, sinabihan ang puso na mag-focus sa trabaho. Hindi siya pwedeng lamunin ng emosyon, lalo na’t marami pang deadlines ang hinahabol ng department nila. Pero habang nasa mesa siya, hawak ang mga papeles, hindi niya maiwasang mapatingin sa telepono. Walang tawag, walang mensahe. Blanko.Bandang tanghali, isang internal memo ang dumating sa lahat ng empleyado. Una’y inakala ni Kaella na karaniwang announcement lang ito tungkol sa quarterly updates. Ngunit nang marinig ang pangalan ng Department Head nila na nag-anunsyo, huminto ang lahat sa kani-kanilang ginagawa.