All Chapters of หวงรักร้ายนายวิศวะ: Chapter 51 - Chapter 60

ด้านดีเทลเมื่อถูกโรราปฎิเสธว่าเขานั้นไม่ใช่ผัวของเธอ สะโพกหนาตอกกระแทกเข้าแทบจะหมดเรียวแรง แต่แม่ตัวดียังว่าเขาไม่ใช่ผัวของเธออีก" ...ให้ตายเถอะกระแทกจนมิดทั้งแท่งแล้ว ฉันยังไม่ใช่ผัวเธออีกเหรอ ต้องเล่นท่าไหนเธอถึงจะยอมรับ หึ... ช่วยตอบฉันหน่อยสิโรรา" น้ำเสียงแห่บกระเส่าเอ่ยครางออกมาด้วยความเสียวปนทรมาน ขณะที่ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ยังเร่งเครื่องทำงานอยู่เช่นนั้น!!ผับ ผับ !! เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง ร่างเล็กสั่นคลอไปตามแรงกระแทกแต่นั้นดีเทลไม่พูดเปล่า ร่างสูงโน้มใบหน้าอันหล่าเหลาซุกจมูกโด่งคมสันเข้าที่หน้าอกของคนตัวเล็ก เรียวลิ้นร้อนตวัดและด่อเข้าที่เม็ดยอดอกไปมา ราวกับปลุกเร้าอารมณ์ของโรราด้านคนตัวเล็กที่ถูกคนใจร้าย ปลุกเร้าอารมณ์ความต้องการด้วยปลายร้อนตวัดเข้าที่หน้าอกไปมาราวกับเด็กแรกเกิดนั้น ให้ตายเถอะฉันรู้สึกเสียวสะท้านทั้งส่วนบนและส่วนล่าง มันเสียวและทรมานแทบจะขาดใจตาย ฉันรู้สึกถึงร่องแคบที่มีน้ำหวานแฉะที่ส่วนนั้นของฉันและเขา ที่เสียดสีกันเข้าๆ ออกไปมา!! แผล็บ แผล็บ !! เรียวลิ้นร้อนตวัดวนเล่นที่หน้าอกของฉัน"อ่า...ชี๊ด พอ...ทีเถอะ" มือเรียวซุกเข้าที่ผมบอนด์สีทองราวกับลืมตัว

หลายวันต่อมา@มหาลัย B ด้านโรราและวันนี้ก็เป็นสัปดาห์ของการสอบ ซึ่งอีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอม ร่างบางที่ก้มหน้าก้มตาอ่านชีทในมือเพื่อเตรียมตัวเข้าห้องสอบนั้นแต่กับไม่ทันมองทาง!! ตึก !! ร่างบางชนเข้ากับร่างสูงของใครอีกคนที่เดินมากับกลุ่มเพื่อนๆ ของเขา ด้านโรราที่เห็นคนที่เธอชนนั้นเข้าอย่างจังๆ นั้นใบหน้าสวยถึงกับชะงักตาเบิกกว้างออกมาด้วยท่าทีตกใจ"ไง ยัยตัวแสบ" เสียงทุ่มอันคุ้นหูของดีเทลเอ่ยทักทาย เนื่องจากหลายวันมานี้ฉันและเขาเราแทบจะไม่ได้เจอกัน เพราะต่างคนต่างเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบ ที่วันนั้นฉันบอกว่าเราห่างกันก็เหตุผลนี้แหละ ตากลมดวงเล็กสบตาเข้ากับคนตรงหน้า รู้ว่าฉันชนเขาแต่นั้นคนฉวยโอกาสก็ไม่คิดจะปล่อยมือออกจากเอวของฉัน แค่ชนถึงกับกอดฉันเลยเหรอ"นี้พี่มากอดฉันทำไม ปล่อยได้แล้ว คนบ้าใครใช้ให้พี่มากอดฉันประเจิดประเจ้อแบบนี้กัน" ด้านโรราที่ถูกฝ่ามือหนาของดีเทลถือวิสาสะกอดไม่ยอมปล่อย โรราถึงกับเอ่ยเสียงดุอย่างเอาเรื่อง ที่ตอนนี้ไม่ใช่แค่มะปราง ข้าวตังที่หลุดยิ้ม ออกมา และมีนักศึกษาอีกหลายคนที่จ้องมองฉันและเขา"คิดถึง กอดนานๆ หน่อยไม่ได้เหรอครับ" พี่ดีเทลเอ่ยกับฉันด้วยสีหน้าตีมึน หลัง

@Condo ดีเทล ด้านดีเทลหลังจากที่พาโรราออกไปทานข้าว และขี่รถเล่นดื่มด่ำบรรยากาศวิวกลางกรุงในยามค่ำคืนแล้วนั้น หลังจากผมขับรถออกจากจุดชมวิวไม่ถึงสิบนาที ก็เป็นอย่างที่เห็นนี้แหละครับ ที่ตอนนี้ยัยตัวแสบคอพับหลับในรถของผมเป็นที่เรียบร้อย ขณะที่ร่างสูงขับรถมาจนกระทั่งถึงคอนโดของเขาแล้วนั้น ร่างสูงสะกิดเข้าที่คนหลับแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าโรรานั่นจะตื่นขึ้นมา คนขี้เซายังคงหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอเมื่อเป็นเช่นนั้นดีเทลจึงซ้อนตัวของโรราอุ้มคนหลับลึกมาที่ห้องนอนของตน ดีเทลวางโรราที่หลับอยู่ในอ้อมแขนของตนลงบนเตียงอย่างเบามือกลัวว่าคนตัวเล็กนั้นจะตื่นขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเปลือกตาของโรรายังคงหลับสนิทอยู่นั้น"Goodnight ยัยตัวแสบ" ริมฝีปากหนาของดีเทลโน้มเข้าไปพรมจูบที่หน้าผากของโรราลงอย่างอ่อนโยน ด้วยความรู้สึกที่ต่างจากทุกครั้งอาจเป็นว่าวันนี้โรรานั้นเธอยอมที่จะคบกับผมแล้วครับวันนี้นับว่าเป็นครั้งแรกที่เขาได้พาเธอออกไปทานข้าวในสถานะที่เธอไม่ใช่แค่เด็กเลี้ยงของเขา วันนี้โรราทำให้เขามีความสุขมากที่เขาได้พาเธอกินเที่ยวเดทอย่างคนรู้ใจ ด้านดีเทลที่โน้มเข้าไปจูบคนตัวเล็กถึงกับหลุดยิ้มออกมาไม่หุบ"คงจะเหนื่

ด้านดีเทลหลังจากที่ทานข้าวเสร็จ ร่างสูงก็ขับรถมาส่งโรราที่คอนโด แต่ขณะที่ดีเทลจอดรถและจะเดินไปส่งโรราที่ห้องของเธอนั้น สายตากับสะดุดเข้ากับร่างสูงในชุดนักศึกของรามที่ลงมาจากรถสปอร์ตคันหรูด้านดีเทลที่เห็นเช่นนั้นใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับชะงัก ก็แหงละเพราะเมื่อคืนโรรานั้นค้างอยู่ที่คอนโดเขาตลอดทั้งคืน ด้านรามที่เห็นน้องสาวลงมาจากรถของดีเทลนั่น"ไปไหนมา พี่โทรเข้าเบอร์ห้องทำไมถึงไม่รับ ไลน์ไปไม่อ่าน มือถือก็ติดต่อไม่ได้ มึงก็อีกคนไอ้เชี่ยเทล" เสียงเข้มของรามเอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าเป็นห่วงเพราะเขานั้นติดต่อโรราไม่ได้ตั้งแต่สี่ทุ่ม นี่จะเที่ยงแล้วน้องสาวตัวดีพึ่งจะโผล่หัวมา"อ๋อ แบตหมด ฉันลืมชาร์ต เค้าขอโทษนะที่ทำให้พี่รามเป็นห่วง" โรราเอ่ยด้วยสีหน้ารู้สึกผิด ใครจะคิดว่าพี่รามนั้นเป็นห่วงฉันมากด้านรามที่เห็นคนมาส่งโรรา คงไม่ต้องบอกว่าเมื่อคืนโรรานั้นค้างที่ไหน รามได้แต่มองหน้าดีเทล"เมื่อคืนโรราอยู่กับกูเอง โทษทีวะที่ไม่ได้บอกมึง" ดีเทลเอ่ยกับราม"ครับกูรู้ว่ามึงกับน้องกูมันเลยเถิดไปไกลแล้ว กูห้ามความรู้สึกพวกมึงไม่ได้ ยัยตัวแสบทำไรก็ให้อยู่ในขอบเขตนะ พี่เป็นห่วง" รามหันมาเอ่ยกับโรราและดีเทล

ด้านดีเทลหลังจากที่ร่างสูงประกบจูบคนตัวเล็กลงอย่างดูดดื่ม และจูบอย่างพอใจแล้วนั้น ปากหยักหนาถึงกับถอดจูบออกจากคนตัวเล็กราวกับกลัวว่าเธอนั้นจะขาดอากาศหายใจ สายตาคมสบตาเข้ากับร่างบางในอ้อมแขนของตน"พี่ไปฝึกงานนาน 3 เดือน พี่ต้องคิดถึงเธอมากแน่ๆ เลย" เสียงทุ่มเอ่ยตอบพร้อมกับโอบกอดคนตัวเล็กเอาไว้แน่นราวกับกลัวว่าโรรานั่นจะหายไปไหน"แค่ 3 เดือนเอง ไม่นานหรอกค่ะ ถ้าพี่คิดถึงพี่ก็คอลมาหาฉันได้ ไม่ว่าฉันยุ่งแค่ไหนฉันก็จะรับสายพี่" ที่โรราเอ่ยเช่นนั้นวันมะรืนพี่ดีเทลเขาต้องไปฝึกงานที่ฝรั่งเศสซึ่งเป็นอะไรที่ฉันเองก็ใจหายมากเหมือนกัน แต่ก็คงไม่เหงามากนักเพราะช่วง 3 เดือนที่เขาอยู่ที่โน้น ฉันเองก็มีเรียนซัมเมอร์"ระหว่างที่ฉันไม่อยู่ เธอจะไม่มีใครใช่ไหม" ดีเทลเอ่ยพร้อมกับสบตาคนตัวเล็ก ที่ฉีกยิ้มอันแสนหวานให้กับเขา"ไม่หรอกค่ะ ไม่มีใครหล่อและถูกใจฉันเท่ากับพี่แล้ว ฉันจะไม่มีใคร""นี้เป็นแหวนที่พี่ขอจองเธอไว้แล้ว" ดีเทลเอ่ยพร้อมกับจับเข้าที่มือเรียวของคนตัวเล็ก"พี่ดีเทลก็เหมือนกันนะคะ ระหว่างที่พี่อยู่ที่โน้นพี่ห้ามมีใคร ในใจของพี่ต้องมีแค่ฉันคนเดียว" โรราเอ่ยพร้อมกับใช้นิ้วจิ้มๆ เขาที่หน้าอกข้างซ