All Chapters of รักสุดร้าย: Chapter 21 - Chapter 30

40.อาการเครียด อาการเหนื่อยล้า ช่วงหลายวันที่ผ่านมา ทำให้เกิดอาการคลื่นไส้ อาเจียน ใบหน้าขาวใส ซีดเซียว อ่อนแรง นอนหลับอยู่บนเตียงนอน เมื่อมาถึงที่นี่ ในช่วงค่ำ จากกรุงเทพ ปลายทางที่นี่ ใช้เวลา เกือบสี่ชั่วโมง หญิงสาว ดูเบอร์แปลก ที่โทรเข้ามา แล้วก็กดลบทิ้งไป ไอจีที่เธอแอบติดตาม ลงรูปมือสองมือจับกัน มือของเค้า ที่เธอจำได้ดี กับมือของผู้หญิงคนนั้น ที่คู่ควร น้ำตาของเธอ ไหลออกมา เป็นทางอีกครั้ง มันดีแล้ว มันถูกต้องแล้ว ที่เป็นแบบนี้ คนอย่าง คุณชินภัทร์ ต้องเจอ กับคนที่คู่ควร ต่อไปนี้ เธอต้องหาบ้านก่อน หาที่อยู่ แล้วค่อยหางานทำ เดือนหน้า จะสอบไฟนอลครั้งสุดท้าย ก็จะเรียนจบ ให้วุฒิปริญญาตรี อย่างน้อย ถ้าคลอดลูกออกมา เธอจะต้องทำงาน เงินที่เก็บเอาไว้ มันมากพอ ที่จะเลี้ยงลูก ได้อีกหลายปี ถ้าไม่หาเพิ่ม มันก็หมด เหมือนกัน ท้องร้องโครกคราก ทำให้นึกถึงอาหารมื้อสุดท้าย ก็เมื่อตอนสาย ผ่านมานับสิบชั่วโมง ป่านนี้ ลูกน้อยของเธอ คงหิวแล้ว ความมืดมิดข้างนอก ทำให้ไม่กล้า ที่จะออกไป สถานที่ไม่คุ้นเคย ทำให้เลือกจะเปิดแอป สั่งอาหารแทนที่จะออกไป เบอร์แปลก ที่โทรเข้ามา อีกครั้ง คิดว่า น่าจะเป็นไรเดอร์ ท

45.หญิงสาวที่เห็นรูป ของชายหนุ่มที่ตัวเองหลงรักมาหลายปี ลงรูปในไอจีของผู้หญิงคนอื่น ที่ไม่ได้มีอะไร สู้ตัวเองได้แม้แต่น้อย หญิงสาวสวมเสื้อผ้า อยู่ในชุดธรรมดา น่าตาก็แค่พอดูได้ ไม่ได้เลิศหรูอะไร แต่ชินภัทร์ กลับลงรูปตัวเอง ในลุคสบายๆ ไม่ได้หล่อเนี้ยบอะไร" คนนี้หรอ ที่พาไปบ้าน "" ครับ คุณริต้า คนนี้ครับที่คุณชินภัทร์พาไปค้างที่บ้าน แล้วก็ไปรับไปส่งที่คอนโด ตอนนี้ น่าจะอยู่ที่บ้านด้วยกัน "คำตอบยิ่งทำให้ยิ่งโกรธ"หาตารางงานของพี่ชินมา "แม่บ้านและคนงาน ยืนรอคนสำคัญ ที่มาที่นี่อีกครั้ง ในฐานะ แฟนนายคนที่เคยมาแล้ว เดินตัวเกร็งเข้าไปยิ่งกว่าครั้งแรกที่ได้มา ชายหญิงหลายคน เข้ามาแนะนำตัว แล้วบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้บอกมา ว่าต้องการอะไร ทุกคนที่นี่ พร้อมดูแล" เสื้อผ้ารองเท้า ของคุณใบชา อยู่ห้องนายหมดแล้วนะคะ " คนงาน บอกก่อนจะแยกย้ายกันไปมือหนารั้งตัวคนข้างๆมากอด แล้วพาเดินขึ้นไปข้างบนห้องนอนสีขาวดำ ที่เคยเรียบหรู กลายมาเป็น ผ้าม่านสีชมพูหวาน พรมเช็ดเท้าลายคิตตี้ และ โต๊ะแต่งหน้า สีชมพู" อะไรกันคะ "เสียงหวานถามหน้าแดงก่ำ เมื่อเห็น ห้องนอนที่ต่างออกไป" ชอบไหม "คนที่ถูกตามใจ พยักหน

49.ประตูห้องนอนสีชมพูหวาน ถูกเปิดออก พร้อมกับที่ร่างบอบบาง ของผู้เป็นแม่ เดินเข้ามา เด็กหญิงในชุดนอนเจ้าหญิง กอดตุ๊กตาม้าโพนี่ สีชมพู เอาไว้ข้างตัว" เตรียมตัวนอนหรือยังคะ คนดี "" เตรียมตัวแล้วค่ะ " ลูกสาวขยับเข้ามา ให้แม่ได้นอนด้วยกัน" พ่อไปงานเลี้ยง น่าจะช้า ใบพลูนอนกับแม่สองคนนะคะ " เด็กหญิงพยักหน้า แล้วหันมาจับมือแม่ มองแหวนเพชร วิบวับที่นิ้ว" โตขึ้น ใบพลูใส่แหวนแบบนี้ได้ไหมคะ "" ได้ค่ะ เอาไว้ใบพลูโตขึ้น แม่จะซื้อให้เอง "" อันนี้ แม่ของแม่ ซื้อให้หรอคะ "ผู้เป็นแม่ ส่ายหน้า แล้วดูแหวนแต่งงาน ของตัวเอง" พ่อค่ะ พ่อซื้อให้แม่ "" งั้นใบพลู จะให้พ่อซื้อให้บ้าง "" ได้เลยค่ะ พ่อเค้าคงอยากซื้อให้ทุกอย่าง ที่ใบพลูอยากได้ "" พ่อตามใจใบพลูใช่ไหมคะ "" หนูไปเอามาจากไหนลูก คำว่าตามใจ "คนเป็นแม่ถาม เพราะได้ยินคำพูด ที่ลูกสาว ไม่เคยพูดมาก่อน" พี่เพชร บอกว่า พ่อแม่ของใบพลู ตามใจใบพลูมาก " เด็กหญิงมองแม่ ดวงตาใสแจ๋ว" แม่ไม่ได้ตามใจใบพลูสักหน่อย พ่อต่างหาก ที่ตามใจลูก " เด็กหญิงพยักหน้า แล้วยิ้มให้แม่" แต่พี่เพชร พูดแบบนี้ "" พี่เพชร คงเข้าใจไปเอง ว่าใบพลู ถูกตามใจ "ผู้เป็นแม่ บอกกับ

เด็กหญิงตัวน้อย ผิวขาวจัด ร่างกายอ้วนกลม ส่งเสียงกรี้ดกร้าด เมื่อผู้เป็นพ่อ อุ้มโยกตัวไปมา แล้วกอดรัดฟัดเหวี่ยงลูกสาว สุดที่รัก ก่อนจะวางลงบนโซฟาปล่อยให้แม่ ดูแลต่อ" อุ้มๆ พ่อขา อุ้มๆ " พ่อขาที่ถูกลูกสาวอ้อน ปีนขึ้นมานั่งบนตัก ก็อุ้มลูกสาวมากอด แล้วหอมแก้มหลายต่อหลายครั้ง" อ้อนพ่อขา แบบนี้ พ่อขาจะทำยังไงดี "คนที่เคยแต่ดุดัน ออกคำสั่งลูกน้อง ส่งเสียงสามออกไป อ้อนลูกสาว ที่หน้าเหมือนกัน แบบที่ไม่ต้องบอก ว่า ลูกใคร" รักพ่อขา " คำบอกรัก ที่มาจากปากแดงๆ ทำเอาคนฟัง ยิ่งใจฟู แก้วตาดวงใจของพ่อ" ไปค่ะ ลุกขึ้น ไปอาบน้ำกับแม่ ได้แล้ว " คุณแม่ที่อายุ เพียงยี่สิบปลายๆ ลุกขึ้น เตรียมตัวจะพาลูกไปอาบน้ำ แต่เด็กหญิง ติดจะเล่นต่อ" ใบพลู ลุกค่ะลูก " แม่บอกครั้งที่สอง แล้วยื่นมือตัวเองออกไป" พ่อขา เล่นกัน " เด็กหญิงหันไปหาพ่อ เพราะยังไม่อยากไป แต่สายตาของแม่ ที่มอง ทำให้พ่อ ถอนหายใจ" ไปเล่นน้ำกันค่ะ น้ำในอ่าง พ่อเทฟองให้เอาไหมคะ "" พ่อขา ใจดีที่สุด "เด็กหญิงอ้อนใส่อีกแล้ว พ่อขาลุกขึ้น อุ้มลูกสาว แล้วคว้ามือ ภรรยาเดินขึ้นไปข้างบนด้วยกัน เลี้ยงลูกก่อน เดี๋ยวต้องเลี้ยงแม่อีกคน จะได้ไม่น้อยหน้ากัน

มือเรียวเล็ก เกาะแขนคนข้างๆ ไปตามทางเดิน ระยะทางจากร้านไปร้านชาบู ใกล้กันนิดเดียว เมื่อคืนนี้ เธอแค่บ่นในไอจี ว่า อยากมากินชาบู กลางวันนี้ พี่จ๋า ของเธอ ก็พามา" เสร็จงานแล้วเหรอคะ ถึงมาหาหนู "คนที่กำลังคร่ำเคร่งอยู่กับคดีใหญ่ส่ายหน้า เอกสารหลายอย่าง วางกองอยู่เต็มโต๊ะ แต่เพราะไม่ได้เจอหน้ามาหลายวัน ทำให้ต้องมาหาก่อน แล้วค่อยกลับไป ทำงานต่อ" ยัง ยังไม่เสร็จ " พี่จ๋าบอกเสียงนุ่มนวล แล้วเดินนำเข้าไปในร้าน ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกัน แล้วยื่นเมนูให้" เชิญครับ เชฟ "เชฟสาวจัดแจงสั่งอาหารทันที สมุดเมนูขวางกัน ดวงตาของตัวเองเอาไว้ ที่กำลังมองหน้าเค้า อย่างพินิจพิเคราะห์ใบหน้าขาวใส ดวงตาไม่สดใสเหมือนเคย แถมยังมี รอยคล้ำใต้ดวงตา ทำให้เธอ อยากจะเอามือ ไปสัมผัสรอยนั้นให้จางหาย แต่ก็ทำไม่ได้ ดั่งใจคิด เพราะรู้ดีว่า พี่ชาย ไม่เคยเห็นเธอ เป็นใบพลูที่อายุยี่สิบปีแล้ว ในสายตาของเค้า เธอเป็นคุณหนู สามขวบอยู่นี่เอง" ได้นอนบ้างไหมคะ " เธอถามเค้าออกมา ในที่สุด" นอน สองชั่วโมง " ทนายความหนุ่ม หยิบตะเกียบ ออกจากจากซองกระดาษแล้วยื่นให้ ฉีกกระดาษที่หุ้มหลอด แล้วเสียบลงในแก้วน้ำ ให้อย่างคุ้นชิน" แล้วทำไมไม