All Chapters of ซ่อนรักนายหัว: Chapter 121 - Chapter 130

ด้านชาลิตที่ถูกลลิสาปล่อยเกาะให้นอนอยู่ยนเตียง โดยที่เขายังไม่เสร็จสมค้างเติ่งอยู่กลางอากาศ จนเขาต้องใช้มือดิ้นไปมาเพื่อให้หลุดจากการกรอบกุม จนเขาเริ่มหมดแรงก็นอนแผ่แบบหมดอาลัยตายอยากทันที แถมแม่ตัวดีก็หนีออกไปข้างนอกตั้งนานแล้ว ไม่กลับมาปล่อยเขาสักที จนตอนนี้ท่อนเอ็นของเขามันหดกลับไปหมดแล้ว ลลิสานี่ใจร้ายกับเขาจริงๆ คอยดูเถอะ ถ้าเธอแพ้ท้องอยากดมท่อนเอ็นของเขาอีกล่ะก็ เขาจะหนีเธอบ้าง“น้ำผึ้ง ทำพี่ไว้แสบมากนะ แค้นครั้งนี้เราจะต้องได้ชดใช้อย่างสาสมแน่” ชาลิตพูดออกมาอย่างมาดมั่น เพราะตอนนี้เขาโดยเธอทิ้งไว้ที่ห้องมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว “เอ้ เมียไม่อยู่แอบด่าลับหลังเหรอคะพี่ใหญ่ ไม่เอานะคะคนเก่ง อุ้ย หดเป็นหนอนชาเชียวเลยนะคะ ฮ่าๆ” ลลิสาเดินเข้ามาพร้อมกับถือถ้วยไอศรีม ก่อนจะได้พูดถึงเธออย่างนั้น เธอก็เลยแกล้งพูดยั่วโมโหเขาคืนเล่นๆบ้าง “น้ำผึ้ง ก็เราไม่ใช่เหรอที่ทำมันหดแบบนี้น่ะ ปล่อยพี่เดี๋ยวนี้เลยนะ ก่อนที่พี่จะหมดความอดทนแล้วจัดการเราจนเละน่ะ” ชาลิตพูดขู่ออกไปแล้วมองลลิสาแบบจริงจัง ก็เธอกำลังทำให้เราอายแบบสุดๆแล้วตอนนี้“ทีแรกก็ก่ะว่าจะเข้ามาปล่อยพี่ใหญ่แล้วนะคะ พอมาฟังอะไรที่มันไม่ค่อย

จนลลิสา ปณิตาและเมธาวีที่ยืนคุยกันอีกมุมหันมามองหนุ่มๆทันทีว่าหัวเราะอะไรกันปานนั้น ก่อนจะกลับมาพูดคุยกันต่อแบบออกรสเกี่ยวกับเรื่องเสน่ห์มัดใจหนุ่มๆ“พี่เมกับคุณเล็กเชื่อน้ำผึ้ง ถ้าเราเป็นฝ่ายรุกบ้าง อ่อยบ้าง พวกหนุ่มๆเขาจะตื่นเต้นแล้วก็ชอบมากเลยล่ะค่ะ จะให้ดีนะ ซื้อเลยไอ้พวกชุดนอนเซ็กซี่เนี่ยซื้อมาไว้เลยค่ะ ของมันต้องมี ส่วนลีลาการยั่วเนี่ยต้องไปศึกษาเอาเองนะคะ เพราะของแบบนี้มันขึ้นอยู่กับความชอบของเรากับหนุ่มๆ ว่าชอบแบบไหน ถึงจะทำให้เรื่องบนเตียงมันแซ่บพริกยกสวนได้ น้ำผึ้งบอกได้แค่นี้แหละค่ะ” ลลิสาบอกไปตามที่เธอได้ใช้กลยุทธนี้กับชาลิตมาแล้ว ถึงมันจะมีอุปกรณ์บ้างเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่กล้าพูด ของแบบนี้มันต้องไปทดลองกันเอาเอง แต่ถ้าหนุ่มๆหื่นพอๆกับชาลิตล่ะก็ ของมันต้องมีมาแน่ๆ“ยัยน้ำผึ้ง เห็นแกเงียบๆ ฉันไม่คิดเลยนะว่าแกจะร้ายแบบนี้ ฉันล่ะไม่แปลกใจเลย ทำไมผัวแกเขาถึงหลงแกหัวปักหัวปำ ที่แท้ก็เพราะแบบนี้นี่เอง” เมธาวีพูดบอกไป เมื่อได้ยินสิ่งที่น้องสาวพูดสอนเธอและปณิตาให้เป็นฝ่ายควบคุมหนุ่มๆ“พี่เมก็พูดไปค่ะ นี่แค่พึ่งเริ่มเอง อีกหน่อยไม่รู้จะเป็นยังไง น้ำผึ้งก็เลยต้องแซ่บเข้าไว้ไงคะ โดนผู้

ปณิตาถึงกับกำหมัดแน่นทันที พร้อมกับกัดฟันจนขึ้นเป็นสันกรามเลยทีเดียว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ “ผมบอกให้คุณเงียบไง น้องเล็กพี่พูดจริงๆนะ พี่ไม่ได้ทำอะไรกับเขาเลย เชื่อพี่นะเล็ก” สิงหาพูดไปก็เข้าไปจับมือของปณิตาไว้ “ดูเลขาของพี่จะอยากจะบอกเล็ก ว่าเขาเนี่ยกินกับพี่สิงห์มานานแล้ว พี่ว่าเล็กควรจะเชื่อพี่ไหมล่ะคะ” ปณิตาพูดบอกไปก็เอามือสะบัดออกมาอย่างแรง จนสิงหาทำหน้าเศร้าทันที เพราะการกระทำของเธอแบบนี้ มันหมายความว่าเธอไม่เชื่อที่เขาพูดใช่ไหม “ทะเลาะเลย ทะเลาะกันจนเลิกกันไปเลยยิ่งดี บอสจะได้กลับมาสนุกกับฉันเหมือนเดิม” เลขาสาวคิดในใจก็ยิ้มมุมปากออกมาอย่างพอใจ “พี่คงทำให้เล็กไว้ใจไม่ได้จริงๆ เล็กถึงไม่เชื่อที่พี่พูด” สิงหาพูดบอกไปแบบเสียใจ ก่อนจะก้มหน้าลงแบบผิดหวังจนปณิตามองเขาแล้วอยากจะตะบั้นหน้าเขาแรงๆสักมัด ทำผิดแล้วยังกล้ามางอนเธออีก เธอนี่สิต้องเป็นฝ่ายงอนเขา โกรธเขาที่ต้องมาเจอสถานการณ์อย่างนี้ แล้วดูยัยเลขาของเขาสิ ยิ้มแบบชนะใส่เธอแบบนั้น คิดเหรอว่าเธอจะยอม“ค่ะ เล็กไม่ได้เชื่อที่พี่พูด พี่ก็ดูสภาพพี่กับเลขาสิคะ เสื้อผ้าหลุดหลุ่ยแบบนี้ ไม่ให้เล็กคิดไปไกลได้ยังไ

“ตามมาทำไมคะ นี่มันใกล้เวลาที่คุณจะทำงานแล้วไม่ใช่เหรอคะ จะไปก็รีบไปสิคะ” เมธาวีนั่งที่ที่เตียง พร้อมกับสีหน้านิ่งๆ แล้วไม่มองหน้าของอติรุจเลยสักนิด จนอติรุจเห็นแล้วก็เข้ามาหาเธอ“โอเคๆ ผมให้คุณไปกับผมนี่แหละ ไม่ต้องงอนแล้วได้ไหม ผมอยากให้เรามีความสุขมากกว่าที่จะมาเถียงกันอย่างนี้นะ แล้วอีกอย่างผมไม่ได้อายใครที่คบกับคุณ แต่ผมแค่ไม่อยากให้คนในสายบินที่รู้จักคุณ นินทาหรือว่าคุณในทางไม่ดี คุณก็รู้นิว่าปากคนน่ะมันร้ายที่สุด” อติรุจพยายามพูดอธิบายบอกไปแบบจริงใจ เพราเขาไม่อยากให้เธอไปกับเขาก็เพราเหตุผลนี้แหละ เขากลัวว่าจะมีคนมาว่าเธอไต่เต้าจนได้เป็นแฟนเขา“เรื่องแค่นนี้เองเมไม่แคร์หรอกค่ะ คนอื่นเขาจะพูดยังไงจะคิดยังไงก็ช่าง เมแคร์แค่คุณคนเดียว อีกหน่อยถ้าคุณคิดจะใช้ชีวิตคู่กับเมจริงๆ คนที่รู้จักเมเขาก็ต้องพูดซุบซิบนินทากันอยู่ดี จะตอนนี้หรือตอนไหนมันก็เหมือนกันนั่นแหละค่ะ” เมธาวีพูดบอกไปแล้วก็จับมือของเขาไป“อืม ก็จริง งั้นเอาแบบนี้ละกัน ถ้าคุณเบื่อที่จะอยู่คนเดียวก็ไปทำงานกับผม ไปช่วยผมดูแลบริหารงานละกัน ผมจะสอนงานที่คุณถนัดให้ รับรองว่างานชิ้นนี้จะทำให้คุณไม่เบื่อแน่ๆ” อติรุจพูดบอกไปแล้วย

ด้านทรงกริชและธันวาถึงกับตกใจที่ได้เห็นลลิสาเป็นครั้งแรก หลังจากที่มีเรื่องแล้วเลิกรากันไปเมื่อเก้าเดือนก่อน เธอก็เหมือนหายไปจากทุกคนเพราะไม่มีใครติดต่อหรือรับรู้เรื่องราวของลลิสาเลยสักคน“น้ำผึ้งคงยอมยกให้คุณกริชไม่ได้หรอกค่ะ เพราะน้ำผึ้งก็อยากจะได้เนกไทเซ็ทนั้นเหมือนกัน” ลลิสาพูดบอกไปก็ยิ้มมุมปากใส่ทั้งสอง ที่กำลังมองเธอแบบอึ้งๆอยู่ ก็แน่ล่ะ ตั้งแต่เลิกกันเพราะจับได้ว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กัน เธอก็ไม่เคยเจอทั้งสองอีกเลย“น้ำผึ้ง” ธันวาพูดพึมพำออกไปพร้อมกับมองลลิสาแบบอึ้งๆ เพราะเธอทำให้เขาแปลกใจมากกับท้องที่นูนเด่นของเธอ นี่เธอกำลังท้องงั้นเหรอ ทำไมมันเร็วอย่างนี้ เธอเลิกกับเขาไปไม่กี่เดือนเธอก็ท้องแล้วงั้นเหรอ“ค่ะน้ำผึ้งเอง ทำไมคะ ไม่เจอกันนาน จำกันไม่ได้เหรอคะ” ลลิสาพูดออกไปแล้วมองหน้าของธันวาที่ซีดลงอย่างเห็นได้ชัด“ก็จะจำได้ง่ายกว่านี้ ถ้าไม่เห็นว่าเธอท้อง” ทรงกริชพูดไปแล้วมองที่ท้องของลลิสาอย่างจดจ้อง พร้อมกับหวาดหวั่นในใจว่าจะคงไม่ใช่ลูกของธันวาหรอกนะ แต่คงไม่หรอก ธันวาบอกเขาว่าไม่เคยนอนกับลลิสานิ“ ก็มีสามีทำไมจะท้องไม่ได้ล่ะคะ เสียเวลาให้เกย์หลอกมาตั้งนาน ไม่งั้นป่านนี้คงมี