All Chapters of ซ่อนรักนายหัว: Chapter 151 - Chapter 159

“เล็กไม่ได้ใช้อารมณ์ค่ะพี่สิงห์ แต่เล็กเหนื่อยแล้ว เล็กไม่อยากมานั่งตามพี่สิงห์อีกต่อไปแล้ว และที่ผ่านมาเล็กไม่รู้เลยว่าพี่จะแอบทำอะไรลับหลังเล็กบ้าง ตอนนี้เล็กไม่เหลือความเชื่อใจให้พี่สิงห์อีกแล้วค่ะ พี่สิงห์ได้ทำลายมันไปหมดแล้ว” ปณิตาพูดบอกไปตรงๆให้เขารับรู้ว่าตอนนี้เธอไม่เหลือความเชื่อใจในตัวเขาอีกแล้ว และเธอก็ไม่คิดว่าเขาจะกลับมาทำตัวดีๆเป็นสามีและพ่อที่ดีของลูกๆและเธอได้“พี่ขอโทษ พี่มันเลวเองที่ไม่รู้จักพอ แต่พี่พึ่งจะมาออกเที่ยวเมื่ออาทิตย์ก่อนเอง ที่ผ่านมาพี่ไม่เคยนอกใจเล็กเลยนะ ถ้าพี่โกหกของให้พี่ตายในสามวันเจ็ดวันก็ได้ เล็กให้โอกาสพี่ได้แก้ตัวได้ไหม พี่ขอร้อง พี่จะพยายามสร้างความเชื่อใจขึ้นมาอีกครั้งให้ได้” สิงหาพูดอ้อนวอนขอร้องปณิตาไปอย่างรู้สึกผิด เพราะคำพูดของเธอแต่ล่ะคำมันทำให้เขารู้ว่าเธอเจ็บแค่ไหนที่ต้องทนกับนิสัยเลวๆของเขา“สร้างขึ้นใหม่ได้ แต่มันก็ไม่เหมือนเดิมหรอกค่ะพี่สิงห์ เล็กว่าเราลองห่างกันสักพักดีไหมคะ เผื่อพี่สิงห์อยากกลับไปใช้ชีวิตโสดเหมือนเดิม ถ้าพี่สิงห์พอใจเล็กก็ยินดีนะคะ เล็กจะยอมหย่าให้พี่เอง” ปณิตาพูดบอกไป พร้อมกับจับมือของสิงหาที่กอบกุมมือเธออยู่ออกไป

ด้านคนขับเครื่องบินที่ได้ยินเสียงตึกๆตักๆอยู่ในห้องโดยสารก็แลสายตามามองกันแล้วก็ยิ้ม ยิ่งได้ยินเสียงครวญครางดังลั่นแบบนั้นก็ขำออกมากันอย่างอดไม่ได้ เพราะก่อนขึ้นเครื่องทั้งสองยังดูทะเลาะกันอยู่เลยนี่ยังไม่ทันถึงครึ่งทางทั้งสองก็เล่นบรรเลงทำรักกันอย่างเมามันส์ แบบไม่แคร์พวกเขาที่ขับเครื่องบินจะได้ยินด้วยเลยจากนั้นไม่นานลลิสาก็ถูกจับให้ขึ้นขย่มท่อนเอ็นใหญ่ของชาลิต แล้วไม่นานเธอก็ถูกเขาจับเปลี่ยนท่าใหม่อีก โดยที่เขาจับเธอให้ยืนเอาเท้ายันที่เบาะไว้ข้างหนึ่ง แล้วมือก็จับเบาะที่นั่งเอาไว้เพื่อยึดเหนี่ยว จากนั้นชาลิตก็จับท่อนเอ็นใหญ่สอดใส่เข้าไปในร่องสาวจากด้านหลังอีกครั้ง แล้วก็รัวกระแทกใส่เธอแบบไม่ยั้ง“อ้ะ อ้ะ พี่ใหญ อื้อ เสียวจังเลย อ้ะ อ้ะ แรงอีกค่ะ เอาแบบเมื่อกี้เลยค่ะ อ้ะ อ้ะ ท่านี้มันลึกสะใจจัง อ้ะ อ้ะ” ลลิสาร้องบอกไปแบบพอใจ ก่อนจะเอามือสอดไปใต้หน้าท้องจนไปถึงร่องสาวที่กำลังมีท่อนเอ็นใหญ่สอดใส่เข้าๆออกๆอยู่ เธอก็ใช้นิ้วบี้คลึงปุ่มสวาทของตัวเองเพื่อเพิ่มความเสียวเข้าไปอีก“โอว์ แม่ง น้ำผึ้ง ทำไมเราทำให้พี่เสียวได้ขนาดนี้ ให้ตายเถอะ อ่าส์ ซี๊ด ตับ ตับ ตับ” ชาลิตบอกเธอไปตามตรง แล้วก็เร

หลังจากนั้นไม่นาน ลลิสาและชาลิตที่อาบน้ำเสร็จแล้ว พวกเขาก็ออกมาทานข้าวเช้ากันด้านนอก โดยมีชบาและแม่บ้านมาคอยดูแล เนื่องจากชบากำลังท้องจึงไม่อยากให้ทำงานหนัก จึงให้แม่บ้านที่รีสอร์ทมาช่วยอีกคน พอเสร็จชาลิตก็เดินออกมาก่อนเพราะต้องไปทำงานตรวจดูเกาะนิดหน่อย“ชบา ทำไมต้องทำความสะอาดห้องพวกนี้ด้วย ฉันไม่ได้สั่งนิ” ชาลิตเอ่ยถามออกไป ขณะเดินมาแล้วเห็นชบากำลังคุมแม่บ้านทำความอาดห้องนอนต่างๆภายในบ้านของเขาอยู่“อ่อ พอดีชบาไม่ได้ทำความสะอาดนานแล้วน่ะจ้ะ ก็เลยให้พี่แม่บ้านเขามาทำความสะอาดเอาไว้ จะได้ไม่สกปรกไงจ้ะ” ชบาโกหกไปแบบเนียนๆ แต่ความจริงแล้ววันมะรืนนี้จะมีคนมาพักที่นี่ต่างหาก แต่เธอไม่สามารถบอกให้ชาลิตทราบได้“อ่อ งั้นวันนี้ฉันฝากดูน้ำผึ้งด้วยนะ ฉันจะไปตรวจงานที่รีสอร์ทแล้วก็ท้ายเกาะนิดหน่อย ถ้าน้ำผึ้งเขามีอะไรก็โทรเรียกฉันได้เลย” ชาลิตพูดบอกไปก็เดินออกไปทันที จนชบามองตามไปแบบโล่งใจ เพราะตลอดอาทิตย์มานี้เธอรอให้ทั้งสองออกจากบ้านไปเพื่อจะแอบให้คนมาทำความสะอาด แต่ก็ไม่เห็นทั้งสองจะออกไปไหนเลย จนแขกจะมาวันมะรืนนี้อยู่แล้ว เธอเลยต้องเสี่ยงรีบมาทำความสะอาดตั้งแต่เช้า ก่อนจะเดินไปหานายหญิงของเธอ

สามชั่วโมงผ่านไป ทุกคนก็เดินทางมาถึงดกาะรายเป็นที่เรียบร้อย ไข่นุ้ยก็พาทุกคนขึ้นมาส่งที่บ้านใหญ่ของชาลิตที่ต่อเติมจนมีห้องพักเพียงพอสำหรับครอบครับและแขก ทำให้ไม่ต้องไปยุ่งวุ่นวายรวมกับนักท่องเที่ยวในเกาะ“เซอร์ไพร์ส” ทุกคนเปิดประตูบ้านเข้ามาแล้วเอ่ยพูดบอกไปแบบเสียงดัง จนชาลิตและลลิสาที่กำลังนัวเนียกันอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขกถึงกับรีบเงยหน้ามามองแล้วเจอทุกคนมากันครบทีม ก็มองแบบอึ้งๆ ไม่คิดว่าทุกคนจะมาเซอร์ไพร์สแบบนี้ “เซอร์ไพร์สบ้าอะไรล่ะ อย่าให้เด็กๆเข้ามานะ” ชาลิตรีบตะโกนบอกไปแล้วรีบดึงชุดคลุมของตัวเองกลับคืนดังเดิม ลลิสาเองก็เช่นกันเธอก็รีบผูกเชือกกลับไปแบบกลัวว่าเด็กๆจะถลาวิ่งเข้ามา และมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ เมื่อลูกๆทั้งสามวิ่งเข้ามาหา“คุณพ่อ คุณแม่ คิดถึงจังเลยครับ/ค่ะ ” ลูกๆทั้งสามของลลิสาและชาลิตวิ่งเข้ามา แล้วมากอดพ่อแม่ที่กำลังใส่ชุดคลุมแบบไม่เรียบร้อยอยู่ จนอนุวัตรและทุกคนมองแล้วส่ายหน้าอย่างระอากับสองคนนี้ ก่อนจะรีบพากันเอาเด็กๆที่เหลือไปยังห้องพัก แล้วปล่อยให้ชาลิตและลลิสาจัดการลูกๆของตัวเองเองกันเอง“เฮ้อ กี่ปีๆก็ไม่เคยเปลี่ยนเลยพวกแกสองคนเนี่ย มล เราพาเด็กๆไปเถอะ ขืนอ

ด้านชาลิตและลลิสาก็เดินจูงมือกันเดินเล่นยามเย็นจนกลับมาถึงหาดส่วนตัวของเขาที่เก็บเอาไว้เพื่อให้ครอบครัวได้มาพักผ่อนกันแบบชิวๆ เพราะมันเป็นชายหาดก่อนจะขึ้นไปบ้านของเขาที่อยู่บนเนินเขาพอดี เขาจึงเลือกหาดนี้เอาไว้ พร้อมกันไม่ให้มีนักท่องเที่ยวเข้ามาโซนนี้ได้“ไม่น่าเชื่อเลยนะคะพี่ใหญ่ว่าเราสองคนจะมาลงเอยกันแบบนี้ได้ คิดไปแล้วก็อดขำไม่ได้ เราสองคนเมาจนพากันเข้าโรงแรม แถมน้ำผึ้งยังเป็นคนที่มาแต่งงานกับพ่อพี่ใหญ่อีก ถ้าวันนั้นน้ำผึ้งไม่ใช่คนที่แต่งงานกับคุณพ่อ พี่ใหญ่ว่าเราสองคนจะมีโอกาศเจอกันอีกไหมคะ” ลลิสาพูดบอกไปก็ยิ้มแล้วแลสายตาไปมองสามีอย่างรักใคร่ เมื่อนึกไปถึงเรื่องราวของเธอและเขา“ก็อาจจะไม่เจอ เพราะตอนนั้นพี่อยากหนีกลับเกาะอยู่ท่าเดียว แต่พอพี่รู้ว่าแม่เลี้ยงคนใหม่ของพี่เป็นเรา พี่ยอมรับเลยว่ามันบ้ามากที่ต้องมาเจอเรื่องแบบนั้น แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าพี่จะหลงเสน่ห์เราจนต้องวางแผนหลอกล่อทุกคนน่ะ แต่สุดท้ายพี่ก็ดันถูกจับได้ซะก่อน พี่นี่มันอ่อนจริงๆ” ชาลิตคิดย้อนกลับไปก็ยิ้มขำๆออกมาเช่นกัน ก็เขาวางแผนแยกลลิสากับพ่อของเขา จนเขาจับตัวเธอมาที่เกาะ แต่ก็ดันไปพลาดท่าให้ทุกคนจับได้ซะก่อน“อ่อนที