All Chapters of ท่านประธานใหญ่ของยัยสุดที่เลิฟ: Chapter 11 - Chapter 20

เมื่อ 10 กว่าปีก่อน เมธากรเคยรู้สึกแปลกแยกเมื่อต้องร่วมวงกับสมาคมหอการค้าจีน-สยาม แต่บัดนี้มันต่างออกไปเพราะลูก-หลานของเหล่าสมาชิกรุ่นบุกเบิกบางส่วนก็เป็นลูกครึ่งฝรั่งหรือไม่ก็เรียนจบจากเมืองนอกจึงคุ้นเคยกับวัฒนธรรมตะวันตกกันเอาเป็นว่าเหล่าสมาชิกที่รวมตัวกันอยู่ในภัตรคารจีนแห่งนี้ทรัพย์สินรวมกันก็น่าจะซื้อประเทศเล็ก ๆ ประเทศหมู่เกาะหรือเกาะส่วนตัวได้หลายแห่งเลยทีเดียว หัวข้อพูดคุยจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากการลงทุน การเจรจาธุรกิจ อัตราแลกเปลี่ยน การเก็งกำไร แนวโน้มเศรษฐกิจโลกและสารพัดเรื่องที่คนทั่วไปฟังแล้วอาจจะงง ๆ“สวัสดีครับคุณลุง” “ไงเรย์ ไตรมาสนี้บริษัทเติบโตดีมั้ย” “เรื่อย ๆ ครับ มีทิศทางที่ดี” เมธากรตอบตามด้วยรอยยิ้มทรงเสน่ห์ ทว่าความหล่อเหลาดุจเทพปั้นหาใช่เรื่องธรรมดาไม่ บรรดาเจ้าสัวทั้งหลายต่างจับตามองมาที่เมธากร ประทานชัย ซีอีโอพันล้านแห่งอาณาจักรอสังหาริมทรัพย์“ปีนี้อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ”“ยี่สิบเก้าปีครับ” จริงสินะ…อีกไม่กี่สัปดาห์ก็สามสิบแล้ว“โอ้ อายุไม่น้อยแล้วนะ เมื่อไหร่แต่งงานล่ะ” จังหวะซิทคอมกำลังเริ่มขึ้น…คนนอกเข้าใจว่าสมาคมการค้าจะถกประเด็นธุรกิจเข้มข้นตลอดแต่คว

“เราต้องทำตามกฏนะคุณเมธากร ขอให้เข้าใจพวกลุงด้วยนะ” เจ้าสัววิชัยพูดผ่านโปรแกรม Zoom ร่วมกับกรรมการสมาคมคนอื่น ๆ หลังจากหารือเกี่ยวกับคุณสมบัติของสมาชิกคนหนึ่ง“ผมเข้าใจครับและผมก็เคารพในระเบียบ” คนฟังถอนหายใจเบา ๆ กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก“ทางเราขอระงับสถานะสมาชิกของคุณไว้ชั่วคราวจนกว่าจะพิสูจน์ความจริงได้ว่าคุณไม่ได้ทำผิดกฏหมายจริง” แม้เมธากรจะแจ้งข้อเท็จจริงของสิ่งที่เกิดขึ้นให้ประธานและกรรมการได้รับทราบแล้ว“ขอบคุณที่ให้โอกาสครับ แต่พี่ชายผมที่ไม่ได้เกี่ยวพันกับเรื่องนี้ สถานะยังเหมือนเดิมมั้ยครับ” ชายหนุ่มถาม“สำหรับคุณเอื้อมพัฒน์ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม”“ขอบคุณครับ” หลังจากนี้เอื้อมพัฒน์อาจต้องเข้าร่วมพบปะสังสรรค์กับบรรดาสมาชิกคนอื่น ๆ เพื่อรักษาชื่อเสียงและสายสัมพันธ์ระหว่างตระกูลนักธุรกิจด้วยกันเมื่อมูลนิธิโลอิส แรมซีย์ถูกสั่งพักใบอนุญาตสถานสงเคราะห์เท่ากับว่าสถานที่แห่งนี้ไม่ได้รับการรับรองอีกต่อไปกลายเป็นว่ากิจกรรมการกุศลเพื่อสังคมที่เกิดขึ้นในมูลนิธิจะถือเป็นโมฆะและจะไม่ถูกนับรวมในการขอยื่นลดหย่อนภาษี นอกจาากนี้ยังส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์และความน่าเชื่อถือของประธานฯ ซึ่งใ

แดเนียลเหงื่อกาฬโทรมกาย ใบหน้าตื่นตะลึง หันรีหันขวางมองหลังเป็นระยะ ๆ ขณะวิ่งกระหืดกระหอบขึ้นบันได ภาพเสียงและบทสนทนาจากเหตุการณ์เมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้ายังคงวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาในหัวสมองเหมือนฉากในหนังแอคชั่นเรื่องโปรดแต่หนนี้มันคือของจริง‘ไอ้ดั๊กโดนยิง เตชินทร์ยิงไอ้ดั๊ก เตชินทร์เป็นหลาน สส.เขต เราคือคนเห็นเหตุการณ์!’ จากการโกงเงินโต๊ะบอลกลายเป็นเหตุฆาตกรรมความระแวงและความหวาดกลัวที่ครอบงำจิตใจส่งผลให้ทุกสิ่งอย่างรอบตัวดูติดขัดไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง ตั้งแต่ไอ้ขั้นบันไดแฟลตอย่างกะว่ามันเพิ่มจำนวนขึ้นเลยวิ่งไม่ถึงชั้นสี่สักที กุญแจบ้านเสียบเท่าไหร่ก็ไม่เข้ารูกุญแจสักทีเพราะมือสั่นเทาจนทำพวงกุญแจตกพื้นสองสามครั้งจนเปิดประตูได้ไดอาน่ายังไม่กลับบ้านระหว่างขังตัวเองอยู่ในห้องส่วนตัวสักพักก็นึกขึ้นได้ว่าอังศุมารินเคยชวนไปเที่ยวที่ภูเก็ตแล้วไปพักที่รีสอร์ทสุดหรูของเธอ แดเนียลคว้าโทรศัพท์มากดจองตั๋วเครื่องบินโดยเลือกไฟท์ที่จะออกเดินทางไม่เกินสามชั่วโมงหลังจากนี้ เก็บเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวใส่กระเป๋าเดินทาง เรียกแท๊กซี่ผ่านแอปฯ ให้ไปส่งสนามบินแทนการขับรถไปเองเพราะเข้าใจว่าอีกฝ่ายจะตามตัวได้ยาก

ไดอาน่าเบิกตาโพล่งอ้าปากค้างเติ่ง ยืนตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า ทำตามคำสั่งด้วยความจำยอม“แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง ออกรถได้” ชายหนุ่มบุคลิกคล้ายนักวิชาการแสยะยิ้มมุมปาก “คิดว่าผมโหดร้ายขนาดจะเอาปืนขู่ผู้หญิงจริงเหรอ…นี่มันไฟแช็คต่างหาก” ว่าแล้วก็กดปุ่มตรงด้ามปืนจนเกิดเปลวไฟตรงปลายกระบอกปืนคนโดนขู่ใบหน้าซีดเผือด ประสานมือสองข้างไว้แน่น หายใจถี่แรง หยาดเหงื่อกระจายเต็มหน้าผาก เงยหน้าขึ้นมองแวบนึงและหลบตาเตชินทร์ในทันใด รถยังคงแล่นไปตามถนนสลับกับติดเป็นระยะ“เลี้ยวขึ้นทางด่วนซะ” คนขับรถขานรับคำสั่งเตชินทร์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างผู้มีชัย ทีนี้เธอจะเปิดประตูแล้ววิ่งลงขณะรถติดไม่ได้แล้ว“ใส่เสื้อยืดกับกางเกงสแลคแบบนี้ทำงานที่ไหนน่ะ” แต่ไดอาน่าตอบมั่ว ๆ ไปว่าทำงานในโรงงานแถวย่านชานเมืองเวลาทำงานต้องสวมเสื้อบริษัททับ“อย่างงั้นเองเหรอแล้วเงินเดือนดีมั้ย” “มะ ไม่ทราบว่าจะ ถะ ถามอะไร กะ เกี่ยวกับพี่แดนเหรอคะ”“ตอนนี้แดเนียลอยู่ไหน” “ไม่ทราบจริง ๆ ค่ะ พี่แดนไม่กลับบ้านเป็นอาทิตย์แล้ว”“เขาติดต่อมาบ้างมั้ย”“ไม่ค่ะ เดียร์ก็ติดต่อหาเขาไม่ได้เหมือนกัน” “ไม่เป็นห่วงเลยเหรอ พี่ชายเราทั้งคนเลยนะ มีกันแค่สองค

‘โอลิมปัส’ โครงการเพนท์เฮ้าส์สุดลักซ์ชัวรี่ใจกลางย่านธุรกิจสำคัญ ด้วยความสูงระฟ้าเหมือนยอดเขาโอลิมปัส ความพิเศษอยู่ตรงทั้งโครงการมีเพียง 20 ยูนิตเท่านั้น เน้นความเป็นส่วนตัวและสังคมมีระดับ พื้นที่ส่วนกลางครบครัน ระบบรักษาความปลอดภัยชั้นเยี่ยม จัดเต็มด้วยด้วยเฟอร์นิเจอร์จากดีไซเนอร์ชื่อดังระดับโลก ทั้งนี้สามชั้นบนสุดของยอดตึกสนนราคากว่า 350 ล้านมีผู้จับจองเรียบร้อยแล้วเมธากร ประทานชัย รองประธานกรรมการบริษัทประทานชัยกรุ๊ปและเจ้าของโครงการข่าวเก่าเมื่อหลายปีก่อนไดอาน่าใช้เวลาช่วงพักกลางวันค้นหาข้อมูลดังกล่าวบนอินเตอร์เน็ตตามด้วยชื่อเมธากร เพียงเสี้ยววินาทีทั้งข่าวสารแวดวงธุรกิจ รูปภาพ ประวัติส่วนตัวคร่าว ๆ และข่าววงการบันเทิงก็ขึ้นหรามาให้เห็น ทำให้เธอรู้เกี่ยวกับตัวเขามากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว ทั้งข่าวการร่วมหุ้นลงทุน บทสัมภาษณ์เกี่ยวกับมูลนิธิเด็กเพื่อสังคม ศึกสายเลือดกับคนในครอบครัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งสาว ๆ ที่เคยคบหาด้วย‘นอกจากน้ำพลอยแล้วยังเคยคบกับแทร่าที่เป็นนางแบบเซ็กซี่ด้วยเหรอ มีแต่คนสวย ๆ ทั้งนั้น’ เมื่อลองเปรียบเทียบกับตัวเองแล้ว เธอเรู้สึกเหมือนตัวเองตัวหดเล็กลง ๆ จนคล้ายกั