"ชื่อเล่นว่าเดียร์เหรอ...เดียร์ที่แปลว่าที่รักใช่มั้ย" แรก ๆ ก็ต้องปากหวานไว้ก่อน แต่หลังจากนั้นน่ะเหรอ "มีผัวฝรั่งต้องทำใจนะหมวย!" ว้ายยยยย ทำใจอะไรดีล่ะ "ไม่อยากได้บนเตียง ขอระเบียงแทนได้มั้ย?" งั้นก็อย่าหนักไปนะพี่เรย์สงสารเด็ก .......................................... เมธากร หนุ่มลูกครึ่งไทย - ฝรั่งเศสหรือท่านประธานหมื่นล้านแห่งประทานชัย กรุ๊ปกับไดอาน่า สาวหมวยลูกครึ่งไทย - ฮ่องกงหญิงสาวผู้มีชีวิตเรียบง่ายไม่เคยทะเยอทะยานเกินตัวต่างจากแดเนียลพี่ชายฝาแฝดของเธอ แดเนียลเป็นเจ้ามือโต๊ะบอลรายย่อยของแก๊งมาเฟีย วันหนึ่งแดเนียลก่อเรื่องไว้แล้วหนีเอาตัวรอดคนเดียวจนทำให้ไดอาน่าตกอยู่ในอันตราย ไดอาน่าได้รับความช่วยเหลือจากเมธากร แต่เธอตระหนักได้ว่าเมธากรคือนักธุรกิจและของฟรีไม่มีในโลกธุรกิจ เธอไม่มีอะไรตอบแทนเขาสักอย่างจะมีก็แต่เรือนร่างที่ยังบริิสุทธิ์อยู่และหัวใจ...
View Moreรถมินิแวนยี่ห้อหรู เลขทะเบียนเลขสวย สีบลอนด์เงินเงาวับ ภายในกว้างขวางเป็นส่วนตัวสูงเพราะมีฉากกั้นระหว่างโซนคนขับรถกับห้องโดยสาร กำลังแล่นฉิวบนถนนทางหลวงที่ทอดตัวยาวออกไป จากพะเยาถึงปลายทางกรุงเทพฯ ใช้เวลาอีกหลายชั่วโมงนับต่อจากนี้
ธรรย์นัชญ์ สุรนันท์อมร โปรดิวซ์เซอร์มือทองที่มีผลงานร่วมกับศิลปินดังมากมายและยังเป็นน้องชายแท้ ๆ ของธาราวีร์นักแสดงนางแบบสุดเซ็กซี่ตัวแม่ เขากำลังสาระวนอยู่กับการคุยงานผ่าน Zoom ด้วยแมคโปรบางเฉียบตรงหน้าสลับกับคุยโทรศัพท์เป็นระยะ เพราอีกไม่เกิน 48 ชั่วโมงหลังจากนี้ซิงเกิ้ลล่าสุดภายใต้การโปรดิวซ์ของเขาจะถูกเผยแพร่ออกสู่สาธารณะซึ่งเป็นการการร่วมงานกับแร๊ปเปอร์ชื่อดังและยังได้พี่สาวก็มาเป็นร่วมแสดงในเอ็มวีด้วย
แค่เดินสับ ๆ โพสต์ท่าเซ็กซี่สักหน่อยเรตติ้งก็น่าจะพู่งกระฉูดได้ไม่ยากนัก
สองพี่น้องสุรนันท์อมรต่างทำงานในวงการบันเทิงด้วยกันทั้งคู่ ต่างกันตรงที่พี่สาวอยู่ท่ามกลางแสงสีกับงานสายการแสดง ส่วนน้องชายทำงานเบื้องหลังวงการเพลง เป็นหนึ่งในโปรดิวเซอร์ที่น่าจับตามองที่สุดคนหนึ่ง
ฟู่~
สิ้นเสียงเป่าปากด้วยความโล่ง หลังการพูดคุยธุระสุดแสนยืดยาวร่วมหนึ่งชั่วโมงจบลง ธรรย์นัชญ์พับโปรแมคบนหน้าตักลง ส่งสัญญาณบอกคนขับว่าให้แวะพักรถหากถึงจุดแวะพัก ระหว่างนั้นเองเขานึกอะไรบางอย่างได้จึงหันไปพูดกับธาราวีร์ที่นั่งอยู่บนเบาะเคียงข้างกัน
"เออ…นี่ผมมาคิด ๆ ดูนะ เจ๊รู้สึกเหมือนผมปะ ว่า..."
ทว่าพี่สาวเอาแต่ก้มหน้าก้มตาดูจอโทรศัพท์ยี่ห้อดังจนไม่ทันได้ยินสิ่งที่น้องชายถาม
"เจ๊แทร่า! ได้ยินที่ผมถามมั้ย เฮ้โย่วซิส! คัมมอน!" ธรรย์นัชญ์ถามย้ำด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่าปกติ
"ห๊า~ ถามว่าไงนะ ไหนพูดใหม่อีกรอบซิ" ธาราวีร์กดดับหน้าจอแล้วหันไปหาคนถาม
"คือเจ๊คุยธุระอยู่น่ะ"
‘ไรว้าเจ๊ แอบคุยกับผู้ชายอยู่เหรอ~ไม่สนใจน้องเลย’ นี่คิดเท่านั้นนะ ถ้าพูดออกไปมีหวังโดนพี่สาวตบติดกระจกเป็นแน่
ธรรย์นัชญ์กลืนน้ำลายลงคอ สูดลมหายใจลึกพยายามเรียบเรียงสิ่งที่กำลังจะพูดอีกครั้งเกี่ยวเรื่องของญาติคนหนึ่งในงานแต่งงานของลูกพี่ลูกน้อง
"เจ๊รู้สึกเหมือนผมมั้ยว่าเราสองคนเหมือนไม่รู้จักเรย์มาก่อนเลยนะ คือเคยได้ยินแค่ชื่อผ่านปากคนโน้นคนนี้ แต่ผมเคยเจอหน้าเขาแค่ครั้งเดียวเมื่อสิบปีกว่าที่แล้ว จนมาเจอที่งานแต่งเฮียเอื้อม..."
โปรดิวเซอร์หนุ่มเอ่ยถึง เมธากร ประทานชัยหรือเรย์มอนด์ แรมซีย์ น้องชายต่างแม่ของลูกพี่ลูกน้อง
"ผมเพิ่งมีโอกาสคุยกับเขา เพิ่งรู้ว่าเขายี่สิบแปดเท่าผม แต่ธรรมดาของลูกครึ่งฝรั่งแหละเนอะ ผมเห็นหน้านึกว่ารุ่นเดียวกับเฮียเอื้อมแล้ว" ธรรย์นัชญ์ออกความเห็น
"จะบอกว่าหน้าตัวเองเด็กกว่าเรย์เหรอโทนี่" ธาราวีร์ที่นั่งฟังอยู่ขอออกความเห็นบ้าง แม้จะปรามน้องชายเรื่องการสูบบุหรี่ครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะควันบุหรี่ทำให้ใบหน้าแก่ก่อนวัยอันควร
"เปล่าหรอก ผมว่าพอได้เห็นหน้าเรย์ชัด ๆ หน้าเขาเหมือนรูปสลักเทพกรีกในวิหารเทพอย่างไงอย่างงั้นเลย ผมเนี่ยผู้ชายด้วยกันยังว่าหล่อเลยนะ ลูกรักพระเจ้าชะมัดยาด"
ก็สมฉายานักธุรกิจพันล้านผู้หล่อขั้นเทพหรือเรียกสั้น ๆ ว่าหล่อดุจเทพปั้น
ธรรย์นัชญ์ขยับแว่นกันแดดให้กระชับสันจมูกคม ดวงตาเรียวยาวภายใต้เลนส์ดำคู่นั้นก็แอบเหลือบมองพี่สาวอย่างมีนัยยะ
"ทำไมยะ อย่าบอกนะ...อย่าบอกนะ แกแอบคิดอะไรกับเรย์! ว้าย! เปลี่ยนรสนิยมเหรอยะคุณโทนี่"
"ไม่ใช่สักหน่อย ผมหมายถึงเจ๊น่ะแหละ ไม่สนใจหนุ่มสาย ฝ. บ้างเหรอ"
ในที่สุดก็เข้าประเด็นจนได้ ธาราวีร์กำลังจะอ้าปากหัวเราะอย่างไม่ห่วงสวย ถึงกับอ้ำอึ้งไปพลัน เรียวหน้างดงามเหมือนนางฟ้ากลับนิ่งเรียบตึง ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมา (เนื่องจากโบท็อก!)
"อะไรของแกยะ" นึกไงจะมารับบทพ่อสื่อพ่อชักให้พี่สาว
"คืองี้นะ เรย์เป็นญาติเราก็จริงแต่เป็นญาติห่าง ๆ ไม่มีความเกี่ยวพันธ์ทางสายเลือดกับฝ่ายเราเลย เจ๊ไม่ลองคุยกับเขาดูล่ะ เรตติ้งเจ๊ไม่ตกหรอกเชื่อผม เผลอ ๆ คนยิ่งให้ความสนใจอีกต่างหาก"
"อย่างเรย์น่ะหรอจะสนใจฉัน รายนั้นน่าจะชอบผู้หญิงหวาน ๆ จืด ๆ อย่างยัยกวางหรือไม่ก็ผู้หญิงเรียบร้อยหน้าไทย ๆ อย่างน้องน้ำพลอยมากกว่านะ"
น้ำพลอยหรือพลอยณภัทร นางเอกระดับท๊อปของวงการบันเทิง หลายปีก่อนเคยคบหากับเมธากรอยู่พักใหญ่ มีข่าวว่าตอนเลิกลากันฝ่ายหญิงเฮิร์ตหนักไม่ใช่น้อย
"เจ๊เคยเจอน้ำพลอยในงานอีเว้นนะ ก็สมกับเป็นนางเอก ตัวจริงเรียบร้อยมาก พูดเพราะ เสียงหวาน เห็นว่าล่าสุดไปเที่ยวทะลกับแฟนคนปัจจุบันพอโพสต์รูปใส่บิกินี่ก็โดนทัวร์ลงซะงั้น"
นั่นสินะไปทะเล จะให้ใส่เสื้อคอกระเช้าว่ายน้ำหรือไง?
"ไม่จริงหรอกเจ๊ผู้ชายน่ะ ถ้าได้ถูกใจใคร สเปคอะไรมันลืมหมดแหละ เอาจริง ผมเห็นเขาแอบเหล่เจ๊ตั้งหลายหน"
"เขาบินกลับปารีสไปแล้วมั้ง อย่าไปสนใจอะไรเลย อุ๊ย! ตรงนี้มีสตาร์บัคด้วย" รถยนต์มาถึงจุดพักรถพอดี ธาราวีร์ถือโอกาสตัดบทและไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก
แต่ความจริงแล้ว...
ที่ไม่ทันฟังน้องชายพูดตอนแรกก็เพราะเจ้าหล่อนมัวแต่เสิร์ชหาไอจีปริศนาในช่อง follower และพบว่าเขาคนนั้นได้ติดตาม กดไลค์ให้เธอมาพักใหญ่แล้ว โดยเฉพาะรูปที่เพิ่งอัพล่าสุด รูปเซลฟี่ของเธอในงานแต่งงาน ธาราวีร์สะดุดตากับคอมเม้นท์หนึ่งที่บอกว่า
R___Remsey | สวยครับแต่ตัวจริงสวยกว่ามาก
นักแสดงสาวใจเต้นรัวเลยทีเดียว ถึงแม้ว่าแอคเคาท์อีกฝ่ายจะไม่เปิดสาธารณะแต่ดูรูปโปรไฟล์ก็พอเดาได้ว่าเขาคือใคร!
'ติดตามกลับ'
อันที่จริงธาราวีร์ก็อยากรู้จักญาติห่าง ๆ คนนี้มากขึ้นเช่นกัน
สนามบินสุวรรณภูมิ ในเล้าจ์ผู้โดยสาร VIP สุดหรูของสายการบินแห่งหนึ่ง
หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศสเจ้าของดวงตาสีเขียวมรกต โครงหน้าคมชัด สันจมูกสูงปลายโด่งพุ่งแบบผู้ชายยุโรป ขากรรไกรเป็นสันชัดเจนรับกับคางยาวได้รูป เรือนผมสีน้ำตาลทองธรรมชาติ ถึงกับเก็บอาการไม่อยู่เลยทีเดียว ทันทีที่เห็นการตอบรับจากอีกฝ่าย เขานั่งยิ้มกรุ้มกริ้มลำพังเพราะเธอคนนั้นกดหัวใจคืนให้รัว ๆ อย่างนี้
ใจจริงอยาก DM ไปทักทายอยู่หรอกนะ ถ้า...ไม่ได้ติดว่ากำลังคุยกับอีกคนอยู่
ชีวิตของเมธากรแทบจะมีคนคุยด้วยตลอด แต่เขามีกฎเหล็กประจำตัวว่าต้องคุยทีละคนเท่านั้น หากตกลงคบหากันจะไม่มีการคบซ้อนเป็นอันขาด ถ้าคบแล้วมีอะไรอึดอัดใจซึ่งกันและกันต้องรีบตกลงกันให้ชัดเจน ที่ผ่านมาหนุ่มหล่อขั้นเทพ สุดแสนจะเพอร์เฟคผู้นี้…เป็นฝ่ายโดนบอกเลิกก่อนตลอด! เมธากรทบทวนตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าก็สรุปเหตุผลได้คร่าว ๆ ว่าอาจไม่มีเวลาให้กันมากพอ
ครู่ต่อมา เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ดังขึ้นปรากฏชื่อคนที่รออยู่ปลายทาง
Gisele
เมธากรขยับหูฟังให้กระชับ กดรับสายและสื่อสารด้วยภาษาฝรั่งเศส
"สวัสดีครับ"
"ค่ะ เรย์ ทำอะไรอยู่คะ" น้ำเสียงหวานละมุนที่คุ้นเคย
"ผมรอขึ้นเครื่องน่ะ อีกตั้งสองชั่วโมงเลย แล้วคุณ...ยังไม่นอนหรอ" เวลาที่ต่างกัน 6 ชั่วโมง ขณะนี้ที่ไทยเวลาสี่โมงเย็น ฝรั่งเศสจะเท่ากับสี่ทุ่ม
"กำลังจะนอนค่ะ...ถามทำไมคะ" ฝ่ายหญิงถามตั้งรับอย่างมีเลศนัย
"คือ...ผม" ร้อยวันพันปีหัวสมองแต่เรื่องธุรกิจ หุ้น งานแล้วก็เงินพันล้านจนลืมบางสิ่งไป แล้วไหงจู่ ๆ เรื่องอย่างว่าก็ฝุดขึ้นจนได้
เมธากรและจีเซลเคยคบหากันอยู่ช่วงหนึ่ง หลังเลิกลากันไปทั้งสองก็ยังเป็นเพื่อนกันเสมอมา จนกระทั่งฝ่ายหญิงรู้ว่าอดีตแฟนหนุ่มกำลังกลับไปพำนักฝรั่งเศสยาว ๆ เธอทักทายมาและเอ่ยปากชวนออกเดตอีกครั้ง
คำตอบคือไม่อย่างเดียว...ไม่ปฏิเสธ!
"ถามทำไมคะหรือ...อยากจะลองทำแบบนั้นอีก" หญิงสาวกระซิบเสียงแหบพร่า
"เอ่อ...คือว่า" เจ้าของเสียงทุ้มต่ำรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านออกมาแบบปุบปับฉับพลัน ความรู้สึกดังกล่าววิ่งวูบวาบไปทั่วร่างตั้งแต่หน้าผากจรดปลายเท้าแล้วไปรวมกันอยู่ที่จุดเดียว…!
ความเป็นบุรุษเพศที่อยู่เหนือการควบคุมของจิตใจ
ทันใดนั้นเอง...จีเซลกดเปิดกล้องฝั่งตัวเอง เผยให้เห็นชุดสายเดี่ยวแนบเนื้อจนเห็นปลายยอดปทุมถันสองข้าง ท่อนล่างก็เป็นจีสตริงตัวจิ๋วที่ปิดแค่ร่องสงวนไว้เท่านั้น
"เดี๋ยวๆๆ รอ...ผมแป็บนะ...เดี๋ยวโทรกลับรับสายด้วยนะ”
เขากดตัดสายด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม มือหนาลื่นเหงื่อกำโทรศัพท์แน่น จากนั้นก็รีบลุกพรวดพราด เดินจ้ำอ้าวออกจากเล้าจ์ ตรงดิ่งไปยังห้องน้ำ
โชคยังดีที่ห้องน้ำในส่วนของผู้โดยสารเฟิร์สคราสทั้งกว้างทั้งเป็นส่วนตัว
เมธากรทรุดนั่งลงบนที่นั่ง หงายโทรศัพท์ขึ้นอีกครั้งกดโทร.ออกด้วยมือสั่นเทา หายใจแรงฟืดฟาด ผิวหน้าแดงร้อวูบวาบเพราะเลือดลมสูบฉีดแรง จนกระทั่งปลายทางกดรับสาย
“จีเซล…!” ภาพที่ปรากฏบนจอมีเพียงที่นอนว่างเปล่า ไม่รู้ว่าหญิงสาวหายไปไหนแล้ว “จีเซลผมรู้ว่าคุณกำลังจะใส่หน้ากากผีมาแกล้งผม เลิกล้มความตัวใจเถอะ”
“แหม…เรย์คะ” เสียงเล็กสุดเซ็กซี่แกมออดอ้อนดังขึ้น จีเซลเคลื่อนกายงอนงามมานั่งคุกเข่าหน้าจอ เปลือกตาเรียวเหมือนเม็ดอัลมอนด์ปรือเยิ้ม ขบเรียวปากล่างที่อิ่มได้รูป ใช้เรียวมือทั้งสองข้างบีบขย้ำเนินคู่อวบอั๋นเติ่งตึงผ่านเนื้อผ้าบาง ๆ ยักย้ายส่ายเอวค่อดบางและสะโพกผายกลมเหมือนเวลาที่เธอกำลังถูกเล้าโลมบนเตียง
“คุณนี่…ไม่เจอกันสักพักทำไมเซ็กซี่จัง” เมธากรเอ่ยปากชื่นชม เพราะทั้งริมฝีปากเต็มอิ่มจนน่าจุ๊บ หน้าอกหน้าใจที่น่าจะเต็มไม้เต็มมือกว่าเดิม รวมทั้งร่างเพรียวบางกับผิวสีแทนบ่มแดดสุดเซ็กซี่นั่นอีก
ว่าแล้วจัดแจงลอดมือไปใต้เสื้อเพื่อลูบไล้เนินแฝดกลมของตัวเองเล่น ส่วนมืออีกข้างอยู่แถวท้องน้อยแบนราบทำเหมือนจะล้วงลงไปใต้จีสตริงและส่งเสียงครางกระเส่าไปพลาง
แม้จะยังไม่เห็นยอดปทุมหรือเนินที่ลับก็ตาม แต่มาโชว์วับ ๆ แวม ๆ แบบนี้เป็นใครก็ใจสั่นด้วยกันทั้งนั้น
เมธากรกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ถอนหายใจเฮือกใหญ่ครั้งแล้วครั้งเล่า ขณะจินตนาการว่ากำลังลูบคลำเรือนกายนั้นด้วยมือตนเอง
“เดี๋ยวฉันไปรับที่สนามบินนะคะ รับไปบ้านคุณหรือมาบ้านฉันดีล่ะ”
“บะ บ้านผมดีกว่านะ บ้านคุณเป็นอะพาร์ตเมนต์เดี๋ยวข้างห้องได้ยินเข้า”
“ดีค่ะ ฉันนอนก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ” จีเซลเก็บมือสองข้างหยุดกิจกรรมยั่วยวนลงฉับพลัน ส่งจูบด้วยกลีบปากอิ่มเจ่อแล้วกดตัดสายทันที
มีคนถูกทิ้งให้อารมณ์ค้างแล้วหนึ่งอัตรา
“จีเซล! เดี๋ยวได้เจอกัน!” ซีอีโอหนุ่มกัดกรามแค่นเสียงแทบจะบีบโทรศัพท์ให้แหลกเป็นผุยผงคามือไปเลย
แผนการของหล่อนช่างร้ายกาจยิ่งนักมาแกล้งยั่วให้อยากแล้วจากไป ทิ้งให้ว่าที่คู่เดตอารมณ์ค้างอัดอั้นต่อไปอีกเป็นสิบกว่าชั่วโมง
‘อยากจ่ายสักสิบล้านแล้วเปิดวาร์ปไปขย่มร่างคุณตอนนี้เลย ฮืม!!!’
‘เดียร์นี่พี่เองนะ คลิปนี้พี่อัดไว้หลังจากที่เราเจอกับตอนสาย ข้าวคลุกไข่ต้มอร่อยเหมือนเดิมนะพี่กินหมดเกลี้ยงเลยดูสิ’ แดเนียลโชว์กล่องข้าวที่ว่างเปล่าและเช็ดหยาดน้ำตาจากแก้ม‘แล้วก็เดียร์รู้ใช่มั้ยว่าพี่ต้องไปทำภารกิจสำคัญ ไอ้พวกนั้นมันทำลายชีวิตคน มันทำลายอนาคตคนมาตั้งเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ ถึงเวลาที่พวกมันต้องได้รับโทษแล้ว พี่ขอยืนหยัดในความถูกต้องสักครั้งในชีวิต แม้ที่ผ่านมาพี่จะหลงระเริงในอำนาจของเงินทอง ความไม่ถูกต้องและทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ต้องการจนสูญเสียทุกสิ่งไปจนหมดสิ้น แต่พี่จะไม่ยอมเสียเดียร์ไปแม้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม…’“พี่แดนพูดอะไรเนี่ย” รอยยิ้มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปลาบปลื้มจางหายไปจากใบหน้าหวานทีละน้อย แดเนียลที่อยู่ในจอผิวหน้าแดงก่ำอย่างเห็นได้ชัด เว้นคำพูดไปชั่วขณะเพื่อเช็ดน้ำตาที่กลั้นไม่อยู่อีกต่อไป”พี่แดนร้องไห้ทำไม เกิดอะไรขึ้นเนี่ย” ไดอาน่าเริ่มใจคอไม่ดีกำลังจะสะอื้นตามไปติด‘หลังเที่ยงคืนวันนี้พี่จะไม่ใช่แดเนียล หวัง พี่ชายจอมมึนของเดียร์อีกต่อไป พี่จะกลายเป็นอีกคนหนึ่ง ใช้ชื่อใหม่ ได้สัญชาติใหม่ ย้ายไปมีบ้านหลังใหม่ที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้เพื่อความปลอ
เหตุไล่ล่ากลางเมืองกลายเป็นข่าวดังทุกหน้าสื่อโดยเฉพาะ Maserati และชื่อของว่าที่ ส.ส. หนุ่มกลายเป็นคำค้นหายอดฮิตและเป็นที่พูดถึงอย่างมากในโลกออนไลน์ จนมีผู้หวังดีค้นหาชื่อเจ้าของรถกับคนขับรูปหล่อ แถมเปิดวาร์ปให้เสร็จสรรพยิ่งไปกว่านั้นคลิปแดเนียลซัดเตชินทร์จนคว่ำกลายเป็นไวรัลในโซเชียลมีเดียพร้อมฉายาไอ้หนุ่มมาเซราติเมธากรไม่มีเวลามาใส่ใจความเคลื่อนไหวไร้สาระดังกล่าว หลังถกประเด็นอย่างเข้มข้นกับผู้ใหญ่ที่เคารพและทีมกฏหมายร่วมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้ข้อสรุปออกมาประธานหนุ่มขอเวลาพูดคุยกับแดเนียลตามลำพัง“ตำรวจแจ้งว่า ส.ส.อรุณชัยถอดสายน้ำเกลือจากโรงบาลสากสังขารไปหาหลานชายและโทร.คนโน้นคนนี้งวุ่นวายไปหมด แต่ความผิดหนนี้มีประจักษ์พยานครึ่งค่อนประเทศ น่าจะเจอข้อหาหนักและแน่นอนว่าหลุดจาก ส.ส.ด้วย” เอื้อมพัฒน์เล่าสลับฉากกับเมธากรที่ให้การกับตำรวจว่าเป็นคนอนุญาตให้ยืมรถยนต์ข้อหาลักทรัพย์จึงตกไปแดเนียลซาบซึ้งในน้ำใจกล่าวคำขอบคุณนับครั้งไม่ถ้วนเตชินทร์เข้ารักษาตัวด้วยอาการบอบช้ำภายในและบาดเจ็บภายนอกหลายจุด หลังเหตุระทึกมีบุคคลนิรนามออกมาเปิดเผยว่าเจ้าตัวเคยเข้ารับการผ่าตัดสมองส่งผลให้มีปัญหาด้า
ทว่า…กริ๊ก! กริ๊ก! กริ๊ก! กริ๊ก!เตชินทร์เหนี่ยวโค้งไกปืนซ้ำ ๆ อ้าปากเหวอกว้างด้วยความงุนงงกระสุนหมดไปตั้งแต่ไหนกัน แดเนียลเหยียดยิ้มมุมปากด้วยความสะใจ คนยิงไม่นับแต่คนโดนไล่ล่ามันฟังเสียงตลอดนับได้ 8 นัดพอดีก่อนขึ้นสะพาน“นี่สำหรับไอ้ดั๊ก” ปั๊ก!เขาซัดกำปั้นหนาข้างขวาใส่กกหูฝ่ายตรงข้ามเต็มแรงแล้วตามด้วยกำปั้นซ้ายและอัพเปอร์คัตใต้คางอย่างไม่รอช้า ร่างสูงตาปรือมึน แข้งขาอ่อนปวกเปียกจนเกือบยืนตรงไม่ได้อีกแล้วปั๊ก! ปั๊ก!“นี่สำหรับไอ้เวย์และนี้สำหรับเฮียภูมิ” สุดท้ายสำหรับผู้หญิงที่รักที่สุดในชีวิต“อันนี้สำหรับไดอาน่า” แดเนียลยกขาเตะเข้าที่ก้านคอเต็มแรง เตชินทร์ตาลอยอยู่ได้ไม่ถึงเสี้ยววินาทีก็ล้มตึงนอนสลบเหมือดกองกับพื้น“เออ…จะจบแล้วมั้ย? จบได้แล้วนะ แม่งเหนื่อยว่ะ เหนื่อยเหี้ย ๆ” เขาหอบหายใจแรงพลางเขี่ยร่างไร้สติตรงหน้าด้วยปลายเท้า“วางมือสองข้างไว้บนหัว คุณครับวางมือไว้บนหัว แล้วคุกเข่าลง” เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าควบคุมพื้นที่ แดเนียลถูกใส่กุญแจมือพาตัวขึ้นรถเพื่อรอสอบสวนที่สถานีตำรวจ ส่วนเตชินทร์รับได้การปฐมพยาบาลแล้วส่งต่อให้โรงพยาบาลเหตุอุกอาจกลางเมืองคลี่คลายลงด้วยดีการสืบสวนขย
“นี่มันเหี้ยอะไรวะเนี่ย ทำไมกูมาอยู่สภาพนี้ได้วะแม่งเอ๊ย!” ตั้งแต่ชนปะทะจนรถตีลังล้อชี้ฟ้าแล้วไถครูดไปบนพื้นถนน ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในเวลาไม่กี่นาที รถคันสีดำฝากระโปรงยุบเข้าไปเกินครึ่ง โครงหลังคาบี้แบนผิดรูป กระจกทุกบานแตกละเอียดเป็นชอ้นเล็กชิ้นน้อยสภาพไม่ต่างจากก้อนกระดาษที่โดนขย้ำยับ แต่แผ่นเหล็กบางแค่ไหนก็ยังเป็นเหล็กเมื่อเสียดสีรุนแรงกับพื้นปูนก็เกิดประกายไฟที่พร้อมลุกลามเป็นกองเพลิงในไม้ช้าเตชินทร์ยังติดอยู่ในตัวรถ รู้สึกได้ถึงรสชาติเฝื่อนเค็มและกลิ่นคาวเลือดในช่องปาก โลหิตสีแดงไหลเป็นทางตั้งแต่หน้าผากจนถึงปลายคาง แม้จะเจ็บไปทั่วร่างแต่ยังมีสติพอจะขยับตัวได้อยู่บ้าง ทันทีที่ได้กลิ่นฉุนแสบจมูกของน้ำมันเครื่องและเห็นประกายไฟก็รู้ได้ทันทีว่ารถกำลังจะระเบิดจึงพยายามดิ้นรนสุดกำลังเหมือนคนเสียสติ“ช่วยด้วย ชะ ชะ ช่วยฉันด้วย ช่วยที รถ รถ จะระเบิดแล้ว ช่วยด้วย! เอาฉันออกไปที” การร้องขอความช่วยเหลือเป็นไปตามสัญชาตญาณเอาตัวรอดโดยไม่สนว่าอีกฝ่ายคือคนที่ตนต้องการเอาชีวิต“เห้ย! เหี้ยแล้วไง” แดเนียลอ้าปากค้างเหมือนโดนสะกดจิต กระพริบตาถี่รัวเพื่อเรียกสติกลับคืนหลังได้ยินเสียงขอความข่วยเหลื
“คุณเมธากรครับ แดนทราบดีว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มันผิดและเสี่ยงอันตรายมาก แต่เฮียภูมิก็ตกที่นั่งลำบากแบบเดียวกับแดนครับ แดนขอโทษที่ขับรถคันโปรดของคุณออกมา ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดอะไรถึงได้ทำแบบนี้ การบันทึกเสียงน่าจะเป็นประโยชน์ต่อรูปคดีไม่มากก็น้อย เอ่อ…เชื่อมั้ยครับว่าแดนจับความผิดปกติบางอย่างได้ คนอย่างเฮียภูมิรักเพื่อนมากและจะไม่ทางนัดแดนให้ออกมาเจอแน่นอนถ้ามันเสี่ยงนอันตรายจริง ๆ ดังนั้นไม่ว่าจะเจอใครก็ตามหรือถ้าเกิดอะไรขึ้นกับแดน ฝากดูแลเดียร์ด้วยนะครับ สิ่งที่ฝ่ายนั้นต้องการไม่ใช่เงินแต่เป็นภาพความทรงจำในหัวแดน วงการนี้เข้าแล้วออกยากครับ ถ้สอยากออกต้องตายสถานเดียว…” แดเนียลบันทึกไฟล์เสียงไว้และนั่งทำใจอยู่หลายนาทีหลังมาถึงที่นัดหมายก่อนสิ่งที่คิดไว้จะกลายเป็นจริงเตชินทร์สวมรอยเป็นไตรภูมิได้เกือบแนบเนียนทางเดินซอกตึกถูกเลือกให้เป็นลานประหารของคนละโมบโลภมากในเงินบาปอย่างเขา‘ลาก่อนไดอาน่า’ เห้ย!!!“พวกมึงมาจากโรงเรียนไหนกัน” เสียงตวาดลั่นดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ พวกสารวัตรนักเรียนไม่ผิดแน่ เตชินทร์กำลังจะเหนี่ยวไกถึงกับสะดุ้งโหยงเลยทีเดียวเพียงเสี้ยววินาทีที่เพชฌฆาตใจทมิฬเหลียวหลังไ
ประธานหนุ่มไปทำงานช่วงสายแม่บ้านขอตัวไปธุระตั้งแต่เช้าคาดว่าจะกลับมาอีกทีตอนเย็นส่วนลานจอดส่วนตัวนั้นคนดูแลก็เป็นพ่อบ้านที่ทำงานทั่วไปไม่ได้นั่งเฝ้าประจำแบบ รปภ. เรียกง่าย ๆ ว่าทางโล่งโปร่งฉลุยไดอาน่าออกจากบ้าน 11.30 น. เพื่อเข้างานตอนเที่ยงวัน“ตั้งใจทำงาน…เอ๋! จอแตกเหรอนั้น” แดเนียลบุ้ยใบ้ไปที่โทรศัพท์ในมือเล็กที่หน้าจอมีรอยร้าวเป็นทางยาวตัดขวางและภาพพื้นหลังโทรศัพท์ยังคงเป็นรูปแดเนียล“ไม่เปลี่ยนรูปพื้นหลังด้วย คิดถึงพี่ล่ะสิหรือเห็นพี่ก็เหมือนเห็นดาราเกาหลี” เขาโยกศีรษะเธอเล่นไปทีหนึ่ง“ขี้เกียจเปลี่ยนย่ะแล้วมันก็เพิ่งมาร้าวตอนพี่แดนโผล่มานี่แหละ เดียร์ตกใจเลยทำร่วงไปตั้งสองรอบ” “ช่างมันเถอะ เดี๋ยวค่อยไปเปลี่ยนจอเอาก็ได้ ตั่งใจทำงานล่ะ บาย ๆ” สองพี่น้องโบกมือไหว ๆ ให้กันและกัน ไดอาน่าโดยสารอยู่ในขบวนรถเพิ่งสังเกตุเห็นว่ารอยแตกมันตัดผ่านตรงคอแดเนียลพอดิบพอดีอะไรบังเอิญขนาดนั้นหลังจากแดเนียลส่งไดอาน่าไปทำงานแล้วก็เท่ากับว่าเพนท์เฮ้าส์หลังงามก็เหมือนมีแค่เขาอยู่เพียงคนเดียว คิดในใจเล่น ๆว่าบ้านขนาดสามชั้นแต่ละชั้นกว้างขวางอย่างกะท้องพระโรงแต่มีคนอยู่แค่ไม่กี่คนหรือเป็นเรื่องปก
Comments