All Chapters of ท่านประธานใหญ่ของยัยสุดที่เลิฟ: Chapter 1 - Chapter 10

รถมินิแวนยี่ห้อหรู เลขทะเบียนเลขสวย สีบลอนด์เงินเงาวับ ภายในกว้างขวางเป็นส่วนตัวสูงเพราะมีฉากกั้นระหว่างโซนคนขับรถกับห้องโดยสาร กำลังแล่นฉิวบนถนนทางหลวงที่ทอดตัวยาวออกไป จากพะเยาถึงปลายทางกรุงเทพฯ ใช้เวลาอีกหลายชั่วโมงนับต่อจากนี้ธรรย์นัชญ์ สุรนันท์อมร โปรดิวซ์เซอร์มือทองที่มีผลงานร่วมกับศิลปินดังมากมายและยังเป็นน้องชายแท้ ๆ ของธาราวีร์นักแสดงนางแบบสุดเซ็กซี่ตัวแม่ เขากำลังสาระวนอยู่กับการคุยงานผ่าน Zoom ด้วยแมคโปรบางเฉียบตรงหน้าสลับกับคุยโทรศัพท์เป็นระยะ เพราอีกไม่เกิน 48 ชั่วโมงหลังจากนี้ซิงเกิ้ลล่าสุดภายใต้การโปรดิวซ์ของเขาจะถูกเผยแพร่ออกสู่สาธารณะซึ่งเป็นการการร่วมงานกับแร๊ปเปอร์ชื่อดังและยังได้พี่สาวก็มาเป็นร่วมแสดงในเอ็มวีด้วยแค่เดินสับ ๆ โพสต์ท่าเซ็กซี่สักหน่อยเรตติ้งก็น่าจะพู่งกระฉูดได้ไม่ยากนักสองพี่น้องสุรนันท์อมรต่างทำงานในวงการบันเทิงด้วยกันทั้งคู่ ต่างกันตรงที่พี่สาวอยู่ท่ามกลางแสงสีกับงานสายการแสดง ส่วนน้องชายทำงานเบื้องหลังวงการเพลง เป็นหนึ่งในโปรดิวเซอร์ที่น่าจับตามองที่สุดคนหนึ่งฟู่~สิ้นเสียงเป่าปากด้วยความโล่ง หลังการพูดคุยธุระสุดแสนยืดยาวร่วมหนึ่งชั่วโมงจบลง ธร

ร่างโปร่งบางอ่อนระทวยในอ้อมแขนล่ำขณะถูกคนร่างสูง 1.88 เมตร จู่โจมด้วยจูบและลิ้นอย่างดูดดื่มจากหน้าประตูไปจนถึงปลายเตียง“เรย์…” เสียงกระซิบแผ่วจากปากเล็กเจ่อแดง พวงแก้มของธาราวีร์เปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อ เงยหน้าปรือเปลือกตาหวานซึ้งให้คนที่ไม่อยากนับญาติด้วยซึ่งกำลังถอดสูทดำโยนลงพื้นและตามด้วยเสื้อเชื้ต เผยให้เห็นกายท่อนบนที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อจนเห็นร่องซิกแพคได้ถนัดตา“ถอดยากมั้ย” หนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศสปลายตามองเดรสเข้ารูปที่เธอสวมอยู่ธาราวีร์นั่งอยู่ตรงปลายเตียง ศีรษะอยู่ระดับเดียวกับเอวสอบ ส่งสายตายั่วยวน ขบริมฝีปากล่าง จัดแจงรูดซิปข้างลำตัวลงช้า ๆ“ไม่ยาก!” ดึงเบา ๆ ชุดก็ไปกองอยู่ที่เอวแล้ว ม่านตาสีเขียวเบิกโพลงเมื่อเห็นเนินแฝดอวบมีเพียงซิลิโคนปิดจุกยอดไว้แบบเต็มตา เจ้าของร่างกึ่งเปลือยแสยะเรียวปากแดงยิ้ม ถือวิสาสะทาบฝ่ามือบนเป้ากางเกงนูนตรงหน้า มันตึงตัวจนได้ที่แล้ว เมธากรกระดุ้งเฮือกเลยทีเดียวขโมยจับแลกกับขโมยจูบก็แล้วกันทว่าหนนี้ไม่จับอย่างเดียวเจ้าหล่อนรูดซิปแล้วล้วงแก่นกายที่แข็งสู้มือออกมาเชยชม สงสัยมือเธอคงเล็กเกินไปสำหรับอวัยวะส่วนนี้ หวังว่าร่องหว่างขาที่ตอนนี้กำลัง

‘พลอยไม่ผิดใช่มั้ยที่ทำอย่างนี้ก็มันว้อนนินา’ พลอยณภัทรครั้นยังเป็นนางเอกหน้าใหม่และอยู่ระหว่างถ่ายละครที่ต่างจังหวัด หัวเราะระรี้ระริกกับสิ่งที่ปลายสายกำลังทำบนจอโทรศัพท์‘เอาออกมาสิ อุ๊ย…กำลังขึ้นเต็มที่เลย อยากกลับไปอมให้จัง!’ แก่นกายร้อนหัวแดงก่ำเด้งพรวดพราดออกมาจากกางเกง มันไม่ได้รับการปลดปล่อยมาร่วมสองอาทิตย์ เนื่องจากพลอยณภัทรอยู่ในช่วงวันนั้นของเดือนแล้วต้องออกกองต่างจังหวัดพอดี‘ซี๊ดดด พลอยอย่าขี้โกงดิ!’ คนรู้ใจส่งเสียงซี๊ดลอดไรฟันเธอกำแท่งซิลิโคนสีชมพูใสที่เต็มไปด้วยปุ่มหนามขรุขระนิ่มไว้ในมือ ยกขึ้นมาฟาดกับปากเล็กตามด้วยแลบลิ้นเลียตามลำยาวและอวบเท่าแขนตัวเองแล้วยัดมันเข้าโพรงปาก ชักเข้า ๆ ออก ๆ ปลายทู่ชนกับกระพุ้งแก้มจนแก้มป่อง ระหว่างนั้นก็เปล่งเสียงอื้ออึง ขมวดคิ้วมุ่น ปรือตาเยิ้มเหมือนทุกครั้งที่กำลังเล่นเสียวด้วยกันจนแน่ใจว่ามันลื่นได้ที่และไม่ฝืดจนทำให้รู้สึกเจ็บในเวลานั้นดวงตาสีมรกตเบิกโพลง เลือดลมแล่นพลุ่งพล่านยิ่งกว่าเก่า พลอยณภัทรสภาพเปลือยอล่างฉ่างขยับถอยห่างจากจอแล้วแยกขาสองข้าง ชันเข่าขึ้นเป็นรูปตัว M ไม่ต่างจากท่าตรวจภายในพื้นที่สามเหลี่ยมระหว่างขามีเส้นไห

ช่วงกลางดึกเพนเฮ้าส์สุดหรูบนยอดตึก บรรยากาศเงียบสงบ เป็นส่วนตัวคล้ายถูกตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่เบื้องล่าง จะเรียกว่าเป็นสรวงสวรรค์บนยอดเขาโอลิมปัสเลยก็ว่าได้เสื้อผ้าแบรนด์เนมราคาแพงถูกถอดวางเกลื่อนกล่านบนพื้นหินอ่อนขัดมันวาวดั่งสิ่งของไร้ค่าไร้ราคา นั่นก็เพราะ…มันคือมารขัดขวางความสุขต่างหาก“อ๊า อ๊า อื้ออออ” สาวเอวบางร่างน้อยถูกจับกดให้คว่ำหน้าบนโต๊ะกินข้าว เธอพยายามยันกายเปล่าเปลือยด้วยแขนเล็ก ขณะที่แขนอีกข้างถูกยื้อไปด้านหลังโดยมีเอ็นร้อนแข็งโด่งเสียบคาที่ลับอยู่“โอ้! สะ เสียวจัง อ๊าง อ๊าง อูย อะ” นอกจากแท่งหรรษาอันเท่าแขน ผิวสัมผัสขรุขระตะปุ่มตะป่ำแล้ว…ก็มีเขาคนนี้แหละที่ทำให้ถึงสวรรค์ชั้น 7 ได้ แม้ต้องแลกกับการเดินขาถ่างไปหนึ่งวันเต็ม ๆ ก็ตามแต่ยกแรกของเธอแต่เป็นรอบสองของเขา‘ยัยพลอยเอ๊ย นี่ยกแรกเองนะ สงสัยบานหมดแล้วงานนี้’ พลอยณภัทรบ่นในใจวงหน้ารูปไข่เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ หัวใจสูบฉีดเลือดแรงจนร้อนวูบวาบไปทั่วตัวพร้อมกับครวญครางเสียงดังอย่างคนเก็บกด เหลียวหลังไปมองคนร่างสูงแวบนึงแล้วค่อย ๆ โก่งบั้นท้ายกลมให้ได้มุม ยกขาข้างนึงขึ้นพาดโต๊ะเมื่อครู่มันผิดจังหวะนิดหน่อย!เมธากรหา

‘ตางรางงานอาทิตย์นี้นะจ๊ะทุกคน รายชื่อดังต่อไปนี้ลงไปทำที่สาขาชั้น G นะจ๊ะ’ หนึ่งในนั้นคือ ไดอาน่าชั้น G เป็นที่ตั้งของร้านอาหารชื่อดัง สาขานี้จะเป็นครัวโชว์ตรงกลางล้อมด้วยเคาน์เตอร์ บรรยากาศจะแตกต่างจากสาขาชั้นบนที่เป็นตกแต่งอย่างหรูหราเป็นส่วนตัว ขึ้นว่าครัวโชว์ก็แปลว่าเชฟจะอยู่ห่างจากลูกค้าแค่ช่วงเคาน์เตอร์เท่านั้น ไดอาน่าเป็นผู้ช่วยเชฟก็แค่ทำหน้าที่ของตัวเองไป หากไม่นับการถามตอบเรื่องออเดอร์อาหารแล้วก็แทบจะไม่มีปฏิสัมพันธ์กับลูกค้าซะด้วยซ้ำทว่ารอบนี้กลับต่างออกไป…ลานจอดรถสำหรับลูกค้า VIPร่างสูงชะลูดก้าวลงจากรถ Maserati และไม่ลืมหันไปกล่าวขอบคุณ รปภ.ที่ช่วยเปิดประตูทางเข้าให้ เมธากรกดโทร.ออก ยกโทรศัพท์แนบหูระหว่างก้าวฉับ ๆ มุ่งหน้าไปยังจุดนัดหมาย ท่ามกลางผู้คนที่เนืองแน่นในช่วงหัวค่ำซึ่งเป็นเวลาหลังเลิกงาน“คุณกฤต ผมมาถึงแล้วนะ คุณอยู่ไหน ผมยังไม่เห็นเลย” แต่ดูเหมือนปลายสายจะเข้าใจอะไรคาดเคลื่อนนิดหน่อย“คือร้านนี้มีสองสาขาน่ะ ที่นัดกันเมื่อบ่าย ผมหมายถึงชั้นจี โอเค…เดี๋ยวผมรอในร้านเลยแล้วกัน เจอกันครับ” เขาไม่มีทางย้อนกลับไปที่สาขานั้นอีกเป็นแน่‘ขอโทษทีนะคุณกฤตเมศ หัวใจผมเพิ่