Todos os capítulos de เด็กกำพร้ากับมาเฟียคลั่งรัก: Capítulo 221 - Capítulo 230

“ทำไมไม่เคาะประตู เป็นถึงเจ้าของโรงพยาบาลแต่ทำตัวไม่มีมารยาท” ทั้งสองผละออกจากกันอัตโนมัติ ลุคค์ด่าออกไปเสียงน้ำเสียงกดต่ำที่โดนเพื่อนขัดจังหวะ“มึงเองก็ไม่ควรรบกวนคนไข้ของกู เธอควรได้พักผ่อนอย่างเต็มที่เพราะร่างกายต้องการการพักฟื้นหลังผ่าตัด มึงเป็นหมอมึงรู้ข้อนี้ดี หรือลืมวิชาชีพที่เรียนมาเกือบสิบ

ร่างกำยำสมส่วนลุกขึ้นเต็มความสูงเดินดุ่มๆ ไปล้มตัวลงนอนบนเตียงคนไข้ข้างหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ อยากจะคว้าร่างบางเข้ามากอดแนบอกอย่างที่เคยทำแต่ก็ต้องอดทนเพราะแผลผ่าตัดยังขยับมากไม่ได้ยังต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะฟื้นตัวกลับมาเป็นปกติ เปลือกตาหนักอึ้งหลับลงไม่นานลมหายใจเข้าออกก็สม่ำเสมอบ่งบอกว่าทั้งคู่หลับ

“ครับ คาล์ล บรีชโฮสเตลไงครับ โรงแรมที่ใหญ่และดังที่สุดในภูเก็ตเป็นของที่บ้านพี่ลุคค์เองครับ แต่รีสอร์ตบนเกาะก็สวยนะครับบรรยากาศเงียบดีเหมาะกับการไปพักผ่อนครับ” แทนไทพูดไม่หยุดโดยมีสายตาเข้มดุจ้องมองอย่างเอาเรื่องอยู่ตลอดเวลา“มึงจะเลิกพูดได้ยังแทนไท ผีเจาะปากมาพูดหรือไง” สายตาคมเข้มตวัดมองหน้าลูกน้อ

“ผมทำอะไรผิดเหรอแดดทำไมมัมจ้องหน้าผมเหมือนอยากจะฆ่าผมให้ตายคามือขนาดนั้น” ลุคค์หันไปถามคนเป็นพ่อที่ยืนสีหน้าเรียบนิ่งมองสงครามเย็นระหว่างลูกชายกับภรรยา“ผิดตั้งแต่ที่แกทำให้หนูดีไซน์เจ็บตัวแล้วล่ะ” พูดจบเดวิดก็เดินตามภรรยาไปที่ห้องรับแขกด้านใน“นี่มัมรู้จักดีไซน์มาก่อนเหรอ” ลุคค์รีบปิดหน้าต่างและปิด

“อืม..อย่ากวนฉันจะนอน” เสียงครางดังขึ้นเมื่อคนที่หลับอยู่ถูกรบกวนให้รู้สึกตัวตื่นกลางดึกตั้งแต่โดนรุกล้ำตอนแรกแต่แกล้งหลับเพราะอยากรู้ว่าชายหนุ่มนั้นจะทำอะไรกับเธอ“ชู่..นอนเถอะนะครับ เมื่อกี้ผมเห็นเหมือนมีตัวอะไรไต่อยู่กลัวว่ามันจะกัดคุณเลยจะเอาออกให้ครับ” ลุคค์ตอบกลับโดยไม่อิงหลักความเป็นจริงสักนิ