All Chapters of Got Pregnant with the Billionaire : Chapter 11 - Chapter 20

Makikita mo sa mga mata nito ang pagkagulat, panunumbalik, pagkamiss. "Flor anak ko" mahinang saad nito nguni't narinig ko. Nakita ko ang pagpatak ng kaniyang luha sa'ka ito dahan dahang lumapit sa aking gawi at mabilis na hinawakan ang aking mukha. "Ang bunso ko" 'daddy' Niyakap ako nito nang napakahigpit na para bang miss na miss na niya ako. ramdam ko ang pag taas-baba ng kaniyang mga braso hudyat na umiiyak ito. This was the first time I saw daddy cry. "Patawarin mo kami anak ko, hindi namin ginusto ang lahat. hindi namin ginustong saktan ka, hindi namin gustong malayo ka sa amin" ani nito nang magkalayo na kami. "Please, listen to me first, anak. pakinggan mo muna si daddy, huh?" Since I was a child, I have been clinging to my daddy. Other people say that I'm a daddy's girl but it's true that I'm close to my dad. Pero hindi ko matanggap na magagawa niya iyon sa akin. Dahan dahan akong tumango at tinitigan siya sa mga mata. matang pinagmanaan ko. Ngumiti ito sa'ka a

Nandito kami ngayon sa harap ng bahay kung saan umuupa muna ang aking pamilya. Sabi ni daddy kanina ay birthday ng anak ni ate fiona at dito niya nagustuhan.Huminga ako ng napakalalim bago hinawakan sa kamay si nathan.Si daddy ang nakahawak sa dalawa at bibong bibo silang tumatalon habang nakatingin sa malaki, malinis na bahay."Tayo na" doon na kami nagsimulang maglakad papasok.Pakiramdam ko sasabog na yung puso ko sa labis na kaba."Nandito lang po ako nanay" ani ni nathan sa aking tabi.Doon lamang niya napagtantong kinakabahan ako lalo na't nanginging ang mga kamay kong nakahawak sa kaniya.Ngumiti lamang ako sa kaniya bago sumunod sa kanila.Pagpasok namin sa loob ay tuwang tuwa si angel."Ang ganda po" Hinayaan ni daddy ang mga batang tumingin sa paligid at ganun din ang aking ginawa.Nakaramdam ako nang yabag pababa kaya naman mabilis akong humarap doon.Kumakabog nang napakalakas ang dibdib ko lalo na't bumaba si kuya habang inaayos neto ang kaniyang necktie. napahinto lam

Nandito kami pa din sa bahay nila dad. tinawagan ko si nanay na hindi muna kami makakauwi ng mga bata. Katabi ng aking magulang ang aking mga anak, gusto nilang bumawi sa aming apat.Andito ako ngayon sa lobby nag-iisip kung sino yung taong gustong pumatay sa akin.Kilala ko ba siya? Nakita ko na ba siya? Bakit gusto niya akong patayin?Napabuntong hininga muli ako, ilang buntong hininga na ba ako ngayong gabi? Madami."Nandito ka pala" lumingon ako sa aking likuran nakita ko doon si kuya pababa.Umupo ito sa aking tabi."May problema ba bunso?""Hindi ko alam kuya kung sino yung gustong pumatay sa akin? Kilala ko ba siya?""Look florence, huwag mong hintindihin ang mga nangyayari dahil mula ngayon ipagtatanggol kana namin. hindi na naming hahayaang masaktan ka kahit sa mga kamay pa namin" yun ang kaniyang saad hudyat na ikinangiti ko."Kuya si julian" mahinang usal ko habang nilalaro ko ang aking mga daliri. "Kamusta na ba siya? Na saan siya ngayon? Dito ba siya nakatira?" Aniya muli

"Daddy told me the truth, kung bakit nagawa ninyo sa akin iyon. I'm the target of daddy's enemy because he knows I'm important to all of you""No, we lost you for a long time because it was our fault. You lost your memory because it's our fault. You were hurt so much because of us, because of me. I'm sorry" "It's okay julian, I understood everything. huminahon ka"Muli niya akong niyakap at ganun din ako."NANAY!!!" mabilis na bumitaw ako sa yakap ni julian at lumingon sa likuran.Nandito na ang lahat, basang-basa pa ang apat na mga bata."Daddy!" sigaw ni felicia bago lumapit kay julian at yumakap.Pero hindi iyon pinansin ni julian dahil sa tatlong bata siya nakatingin."Oh ikaw pala yan manong" ani ni liam.Nilingon ko ang gawi ni julian. kita ko sa mga mata nito ang sakit at pagsisisi."May mga anak ka na pala. Nahuli ako nang dating" aniya sa mahinang boses.Siguro. . . Ito na din ang tamang panahon at oras na malaman nilang mag-aama sila. Siguro sapat na yung limang taon na hi

"Masama ba akong ina, flor? Naging makasarili ba ako?" naglandas ang luha nito."No ate. hindi ka masama at hindi ka selfish. ginawa mo lang ang tama pero mas matatama mo ito kung ipapaalam mo sa lalaking nakabuntis sayo na may anak kayo"Niyakap ako ni ate at humagulgol sa aking bisig.Matapos niyang umiyak ay nagpaalam na itong pupuntahan ang anak kaya naman nagsimula na din akong magluto.Iilang putahe ang niluto ko para sa pamilya ko. Matapos iyon ay bumaba na ang lahat. tuwang tuwa naman ang tatlo ng makita sa mesa ang paborito nilang ulam, nagdasal muna kami bago simulan ang kainan.Pagsapit ng alas sais ay nagpaalam na ako sa aking pamilya."Ihahatid ko na kayo" hindi na din ako nagdalawang isip na umoo.Buhat niya si angel at hawak naman nito si nathan habang ako'y kay liam."Nahirapan ka' bang palakiin ang mga bata, mahal ko?""Noong wala akong maalala. hmmm, sa palagay ko'y oo. sinong hindi mahihirapan kung sa pagkaggising mo sa matagal na pagka comma ay may mga anak kana n