All Chapters of DILIGAN MO AKO, HARDINERO (SPG): Chapter 11 - Chapter 20

Isang Umaga, nag pasya si Hurrem tingnan kung ano ang pinagkakaabalahang gawin ni Vlad kaya nag punta siya sa Hardin. Naabutan niya roon ang binata na nag titrim ng halaman. Hindi mapigilang pagmasdan ni Hurrem ang matipunong katawan ni Vlad. Nang lingunin siya ng binata, napa-atras siya at napaupo sa putikan. Natawa naman si Vlad saka marahang lumapit. Kumabog naman ng malakas ang dibdib ni Hurrem habang nag lalakad palapit sa kaniya si Vlad. "Ayos ka lang ba, Senyorita? Kasi naman, bakit palagi kang nagnanasa sa akin? Ilang beses na naman tayong nagkatikiman. If you want, I can stay naked in front of you inside your room. Just say so." pang aasar pa ni Vlad sa amo. Naiinis na tinanggap ni Hurrem ang kamay ni Vlad at hinatak ang binata. Kaya naman napasubsob ang labi ni Vlad sa labi niya. Nanlaki ang mga mata nila pero kalaunan nauwi sa mainit na tagpo ang kanilang halikan. Halos mangamatis naman ang mukha ni Hurrem sa sobrang kilig. Tumagal ang kanilang halikan at nang mapansin na

Unti-unti namang nalaman ni Vlad lahat ng sikreto ni Don Charles. Isang beses, isa sa tauhan ng matandang Don ang ipinuslit niya at kinulong sa basement. Itinali ito ni Vlad sa upuan at pinahirapan ng husto. Sinaksak ni Vlad ng paulit-ulit ang lalaki. Nakapiring ito at nakadisguise ulit si Vlad gamit ang maskara. "Nasaan ngayon si Don Charles?" mariing tanong ni Vlad. Matagal tumahimik ang lalaki, pawisan na ito at ramdam ang matinding kaba. "Sino ka?! Anong kailangan mo at bakit mo ginagawa sa akin ito?!" galit na balik-tanong ng lalaki. "Hindi na mahalaga kung sino ako. Hindi naman ako tanga para sabihin sayo." tugon ni Vlad saka muling sinaksak ang tuhod ng tauhan ni Don Charles. "Kung ganun, patayin mo na lang ako. Wala kang malalaman sa akin!" sagot ni Emong, ang lalaking pinahihirapan ni Vlad. "Talaga? Wala ka bang pamilya na mahalaga sayo? Girlfriend, asawa o kaya naman kapatid?" nang ba-blackmail na tanong ni Vlad. Itinikom ni Emong ang kaniyang bibig. Nakaramdam siya ng

Nagpasya silang maupo sa bakanteng upuan kung saan mag isang umiinom si Vlad kanina. Nag pasya silang uminom na lang ng alak. Nang malasing, isinama ni Vlad sa Cabin ang dalaga. Luckily, dala niya ang maskara niya. Sinuot niya iyon sa banyo at muling lumabas. Hilong-hilo naman sa kalasingan si Hurrem kaya nakahilata lang siya sa kama. Nang lumapit si Vlad sa kaniya. "V-Vlad?" tanong ng dalaga. Hirap man siyang tumayo, pilit niyang inaabot ang mukha ng binata. "Yes, sorry kung hindi ako bumalik at umalis ako ng walang maayos na paalam. Ayoko lang madamay ka. Ayokong isipin mo na pinaasa kita. Pero sa tingin ko, ganun na nga ang nangyayari. Noon, gusto ko lang pumasok sa buhay mo para mag higanti. Gusto ko lang iganti yung mga mahalagang tao sa akin na napahamak sa kamay ng Daddy mo. Akala ko, kaya ng konsensya kong saktan ka at paasahin ng matagal. Nang matapos ang misyon ko, umalis na ko." mahabang paliwanag ni Vlad. Hindi niya alam kung bakit nagpapaliwanag siya kay Hurrem gayong a

Habang kumakain hindi mapigilang mapatitig ni Hurrem kay Vlad. Masaya siya na kasama niya na ulit ang binata. Matagal na panahon rin silang hindi nagkita at nagkasama pero kahit ganun mas napagtanto niyang mahalaga talaga sa kaniya ang lalaki. "Any problem?" tanong ni Vlad. Nanibago si Hurrem sa paraan ng pakikipag usap nito. Para sa kaniya, marahil iyon talaga ang tunay nitong ugali. "Wala naman. Napapaisip lang ako, gaano karami ba ang hindi ko alam tungkol sayo. Medyo naninibago pero mas nangingibabaw ang pagkamiss ko. Matagal na panahon kitang hinintay at hinanap." tugon ni Hurrem saka siya sumubo ng pagkain. "Kasalanan ko na hindi kita binalikan. Masyadong maraming gumugulo sa isipan ko, bukod pa roon mahirap rin tanggapin ang katotohanan na may kasalanan ang iyong ama sa amin." sagot naman ni Vlad. Tila may pumiga naman sa puso ni Hurrem sa kaniyang narinig. Pero pilit niyang nilulunok iyon dahil mas mahalaga sa kaniya na makasama si Vlad. "Sorry, kahit wala akong alam sa n

Hindi lubos akalain ng binata na makakatagpo siya ng kagaya ni Hurrem. Babaeng matatanggap ang Dark side niya at kung sino talaga siya. Kaya masaya siyang nagkakilala sila ng dalaga. Sabay silang kumain sa Dining Area at kahit paano nakakalakad na ng ayos si Vlad. Kaya naman inaalalayan na lang ito ni Hurrem. "Hayy! Hindi pa rin ako makamove on, ayos lang sa akin na gumagawa ka ng masama ang hindi ayos yung nakikita kong sugatan ka." bulong ni Hurrem. "Hayaan mo sa susunod na makaranas ako ulit ng ganun. Hindi muna ako uuwi. Para hindi ka mag alala. Magpapagaling muna ako." tugon ni Vlad pero mas lalo siyang sinamaan ng tingin ng nobya. "Tumigil ka nga, kapag ganun ang ginawa mo mas lalo akong mag aalala niyan. Kasi, maiisip ko agad baka kung ano na ang nangyari sayo kaya hindi ka nakauwi." sagot naman ng dalaga. "Masasanay ka rin na nakikita akong ganoon. Normal na tao lang rin naman ako." Makalipas ang ilang minutong paglalakad, nakarating sila sa may Dining Area at naupo. In