All Chapters of Too Late To Regret, Mr. Billionaire: Chapter 21 - Chapter 30

NANG PATAYIN ang tawag, napakuyom ng kamao si Caden. May halong inis at kaba ang gumapang sa dibdib niya. Why am I even feeling like this?Huminga siya nang malalim, pero hindi iyon nakatulong. Sa halip, mas lalo lang siyang nainis sa sarili. Kinuha niya ulit ang phone at mabilis na tumawag. “Hanapin n’yo si Talia. Ngayon din,” malamig niyang utos. “Bring her to me.”Pagkatapos niyang ibaba ang tawag, sinubukan niyang pakalmahin ang sarili. Pero pagbalik niya sa viewing deck, napansin niyang kakaiba na ang atmosphere.Ang mga bisitang kanina’y abala sa pagkuha ng litrato ng fireworks, ngayon ay nagsisiksikan sa isang bahagi ng deck, nagbubulungan, parang may pinapanood na eksena.“What’s happening?” tanong ng isang guest na dumaan.“Parang nag-aaway ‘yung model na si Jessica Velasquez at si Bea Santiago, ‘yung fiancé ni Mr. Monteverde right in front of everyone!” sagot ng isa, sabay tawa na may halong gulat.Napakunot ang noo ni Caden at agad siyang lumapit sa gitna ng kumpulan. Doon

NANG marinig iyon ay biglang natigilan si Caden, at saka ngumisi. Ang malamig na pader at ang mainit na katawan ni Caden sa likuran niya ay lalong nagdulot ng matinding pagpa-panic kay Talia. Sa pagpupumiglas niya, naramdaman niya na tila lumuwag ang hawak ni Caden sa pulso niya.“From now on, kahit kailan ko gustuhin, wala kang magagawa kundi pumayag, Talia...” saad ni Caden na bahagyang naging malamyos ang boses na para bang nagpapaamo ng isang batang paslit.Nanlaki ang mga mata ni Talia saka muling nagpumiglas. “Let go of me, Caden! Gusto kong umalis dito!” sigaw ni Talia, saka walang anu-ano'y humarap sa lalaki at kinagat ng mariin ang balikat nito.Sa halip na magalit, ay puno ng pagnanasa na ngumisi lang si Caden. The sudden struggle of Talia and her pleas seemed to arouse Caden even more. He quickly turned, brought his face close to hers, and took advantage of the opportunity.“Damn it… Don't be scared, baby. May bago tayong susubukan, do you want that?” bulong ni Caden, na pa

NANG mabasa ni Caden ang message habang nakatingin sa picture na iyon ni Jessica, ilang segundo siyang natigilan bago biglang bumaon ang kamao niya sa gilid ng kotse. Isang malakas na paghampas ang umalingawngaw, dahilan para mapapitlag ang driver at si Lyndon sa passenger seat. “Drive to St. Catherine Medical Center,” mariin niyang utos. “Yes, sir.” Napapikit si Caden, mahigpit na pinipigil ang sarili. Naramdaman niyang kumakabog nang mabilis ang dibdib niya habang nakapikit. “Why am I hesitating?” tanong niya sa isip, “I should’ve helped her, if it weren’t for her, I probably would’ve drowned four years ago...” Kung hindi dahil kay Jessica, baka nalunod na siya apat na taon na ang nakararaan sa Subic Bay. Isang malalim na guilt ang bumalot sa kanya, at sa isang iglap, tila nagising siya sa katotohanang iyon. May ipinangako siya noon kay Jessica na kahit ano pa ang mangyari, poprotektahan niya ito habang nabubuhay siya. At hindi niya kayang sirain ‘yong pangako ngayon. ---

“TALIA, who are you, really?” Talia pulled the corners of her lips into a faint, mocking smile. “Maybe… she’s the type of person you can’t stand the most,” mahinang sabi niya, pero sapat para tumama sa dibdib ni Caden. “Mr. Montclair,” dagdag niya, halos pabulong pero matalim, “hindi ko alam kung bakit kailangan mo pang pumunta rito sa kalagitnaan ng gabi. If you want closure, then sign the damn papers and go your way.” Tumigil siya saglit, saka marahang tiningnan ito mula ulo hanggang paa, puno ng paghamon ang tingin. “At this point, what difference would it make if you knew who I really am?” Tahimik si Caden. Matalim ang mga mata niya habang unti-unting lumalapit, at bawat paghinga ay tila nagdadala ng bigat ng mga salitang hindi kayang sabihin. “Don’t you have any regrets at all?” mahina pero mabigat na tanong niya. Inabot niya ang isang hibla ng buhok ni Talia, parang desperado sa kahit anong sagot. Pero nanatiling matigas ang ekspresyon ng babae, parang yelo na hindi kayang

“ARE you pregnant, Talia?”“Yes, pero ngayon, wala na...”Gusto sanang sabihin iyon ni Talia pero hindi niya na iyon sinabi. Ano pa bang silbi kung sasabihin niya? Wala rin namang magbabago.Kaya pa ba ni Caden na “ipaglaban” ang batang hindi naman nabuhay? Hindi siguro. At sa mga kilos nito, malinaw na walang pakialam si Caden sa pagkawala ng bata.He’s the CEO of Montclair Group, walang dahilan para gumawa siya ng ganoong kalupitan. Kahit gaano pa siya kagalit, hindi niya bababuyin ang gano’n.Napapikit si Talia, pinilit ngumiti kahit namumula na ang mga mata. “Tell me, Caden,” mahinahon niyang sabi, “sa dinami-dami ng babae sa mundo, sa tingin mo ba ako pa rin ‘yung magdadala ng anak mo? You think all the good ones are gone?”Nanigas ang panga ni Caden, tapos bahagyang ngumisi. “Since we’ve already established that, I guess there’s no point arguing, right?” Tumalikod siya saglit, parang pilit nilulunok ang inis.“I know my father won’t accept what happened overnight. I don’t need a