บททั้งหมดของ บทเรียนลับของติวเตอร์หญิง: บทที่ 1 - บทที่ 8

8

บทที่ 1

“อ๊า... เบาหน่อย สามีฉันโทรมา”ฉันรับโทรศัพท์มาเปิดวิดีโอคอลทั้งที่ใบหน้าแดงก่ำปลายสายนั้น สามีของฉันเอาแต่จ้องเขม็งพร้อมกับออกคำสั่งกับฉันไม่หยุด โดยไม่รู้เลยว่านอกจอภาพนั้น มีศีรษะของเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังซุกไซ้อยู่ระหว่างขาของฉันไม่หยุดหย่อน……ฉันชื่อไป๋เสวี่ย เป็นครูสอนเปียโนตามบ้าน และเป็นหญิงสาววัยสามสิบที่ความต้องการกำลังร้อนแรงเรื่องบนเตียงสามีของฉันก็ไม่ได้แย่ แต่เพราะอายุที่มากขึ้น เขาจึงไม่สามารถตอบสนองฉันได้เหมือนเมื่อก่อน ทำให้ฉันรู้สึกว่าร่างกายของตัวเองมันช่างว่างเปล่าเหลือเกินตอนแรกก็รู้สึกแค่ตอนกลางคืน แต่พอนานวันเข้า แม้แต่ตอนกลางวันฉันก็ปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะถูกเติมเต็มเพื่อบรรเทาความพลุ่งพล่านที่ไม่เคยจางหายไป ฉันถึงกับซื้อกางเกงในแบบที่มีสายไข่มุก อย่างน้อยการเสียดสีตอนเดินก็ยังพอช่วยบรรเทาได้บ้างแต่ฉันรู้ดีว่า เพียงแค่นี้มันยังไม่พอตอนยังสาวฉันกับสามีเราถึงพริกถึงขิงกันมาก ร่างกายของฉันเลยถูกปลุกเร้าจนมีความรู้สึกไวถึงขีดสุด ยิ่งถูกกระตุ้นก็ยิ่งต้องการมากขึ้น แต่ตอนนี้กลับไม่ค่อยได้รับการตอบสนอง แล้วฉันจะทนได้ยังไง?โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลูกศิษย์ที่ฉ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 2

อาจเพราะบรรยากาศในบ้านของลูกศิษย์มันปลุกเร้าอารมณ์เป็นพิเศษ ไม่นานความปรารถนาก็พลุ่งพล่านจนฉุดไม่อยู่ ฉันแหงนคอหลับตาพริ้ม มอบความสุขให้ตัวเองอย่างบ้าคลั่ง จมดิ่งอยู่ในห้วงแห่งความซาบซ่านสุดขีดระหว่างนั้น ฉันได้ยินเสียงเปิดประตูแว่ว ๆ แต่ฉันกำลังดื่มด่ำกับความสุขซาบซ่านจึงไม่ได้ใส่ใจฉันราวกับได้กลิ่นเหงื่ออันเข้มข้นของหลีฉีเหิง ในหัวปรากฏภาพเรือนร่างท่อนบนอันกำยำของเขาขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ จินตนาการว่าเขากำลังทาบทับอยู่บนตัวฉัน มือของฉันลูบไล้แผงอกของเขา จ้องมองหยาดเหงื่อที่ไหลรินไปตามจังหวะการเคลื่อนไหวอันเร่าร้อนฉันอดไม่ได้ที่จะครางออกมา“อ๊า... รังแกพี่สาวแรง ๆ สิ ฉีเหิงเก่งที่สุดเลย... อ๊า...”หลังจากชักกระตุกอย่างรุนแรงระลอกหนึ่ง ฉันก็หมดแรงเอนหลังพิงถังน้ำชักโครก แล้วค่อย ๆ ลืมตาที่พร่ามัวขึ้นความรู้สึกมึนงงที่แล่นปราดในสมองทำให้ฉันต้องใช้เวลาครู่หนึ่งกว่าจะสังเกตเห็นว่ามีใครคนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตู“เอื้อก”ลูกกระเดือกของอีกฝ่ายขยับขึ้นลง สายตาของเขาจับจ้องมาที่ฉันอย่างไม่วางตา“กรี๊ด!”ฉันกรีดร้องออกมา เมื่อมองเห็นชัด ๆ ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือหลีฉีเหิงที่ฉันเพิ่ง
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 3

อุณหภูมิร้อนผ่าวส่งผ่านเนื้อผ้ามาถึงมือของฉันมันถึงกับขยับยุกยิกอย่างกระตือรือร้นฉันข่มความปรารถนาทั้งทางใจและทางกายเอาไว้ แล้วชักมือกลับ พยายามรักษาสีหน้าให้เป็นปกติ“ฉีเหิง ไปอาบน้ำเย็นซะ ถ้าวันนี้เธอยังอยากให้อาจารย์สอนอยู่ อาจารย์ก็จะรอตรงนี้ แต่ถ้าไม่อยากแล้ว อาจารย์ก็จะกลับเลย ไว้วันหลังค่อยมาใหม่”หลีฉีเหิงกลับขยับเข้ามาใกล้ แล้วดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขนกลิ่นอายของเด็กหนุ่มผู้ว่าง่ายบนร่างเขาสลายไป เผยให้เห็นถึงความเผด็จการแบบชายหนุ่มเต็มตัวใบหน้าของฉันแทบจะแนบชิดกับแผงอกของเขา“อาจารย์ เนื้อหาของบทเรียนวันนี้เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้เหรอครับ?”“เปลี่ยน...เปลี่ยนเป็นอะไรเหรอ?” ฉันพูดตะกุกตะกัก อยากจะดิ้นให้หลุดแต่ก็ทำไม่ได้“อย่างเช่น สอนผมว่าจะทำยังไงให้มันไม่ทรมาน” เขาจับมือฉันลูบต่ำลงไปอีกครั้ง ถึงขั้นล้วงเข้าไปในกางเกงเขาไม่ได้ใส่กางเกงใน ฉันจึงคว้าจับเจ้าอสูรร้ายได้อย่างง่ายดายมันร้อนผ่าว และเปียกลื่นเล็กน้อย“อาจารย์ มันทรมานจนร้องไห้แล้ว” หลีฉีเหิงแนบริมฝีปากชิดใบหูของฉัน เขาพูดพลางจูบและขบเม้มหูของฉันฉันโดนเขาหยอกจนขาอ่อนไปหมด ทั้งยังรู้สึกต้องการด้วย แต
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 4

เขาโน้มตัวเข้ามาจูบฉันฉันลนลานไปหมดหลังจากแต่งงานกับสามี ฉันไม่เคยจูบกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขามาก่อนเลย นี่...แบบนี้มันจะได้ยังไงกันฉันอดไม่ได้ที่จะดิ้นรนขัดขืน และเบี่ยงตัวหนีจากหลีฉีเหิงแต่เขากลับจับศีรษะของฉันหันกลับไป ดวงตาของเขามองมาที่ฉันอย่างน้อยใจ“พี่สาว พี่สอนแบบนี้ไม่จริงใจเลยนะ พี่รังเกียจผมเหรอครับ?”ฉันรีบปฏิเสธ “เปล่าซะหน่อย”“แต่ท่าทีของพี่ที่พยายามหลีกเลี่ยงผมแบบนี้ มันทำให้ผมเสียใจนะ เฮ้อ แฟนเก่าของผมก็ทิ้งผมไปเพราะผมเก่งเรื่องอย่างว่าเกินไป ช่างเถอะ ผมมันก็แค่คนที่ไม่มีใครรัก...”ห๊ะ? เลิกกันเพราะเก่งเกินไปเนี่ยนะ?เหตุผลการเลิกราแบบนี้ทำเอาฉันอึ้งไปเลย แต่ท่าทางเสียใจของเขาก็ดูไม่เหมือนเสแสร้ง บางทีเมื่อครู่ฉันคงไปสะกิดแผลใจของเขาเข้าจริง ๆด้วยความรู้สึกผิด ฉันจึงปลอบเขาว่า “นั่นเป็นเพราะแฟนเก่าของเธอตาไม่ถึงเอง ความสามารถพิเศษแบบเธอ ต้องมีผู้หญิงมากมายชอบอยู่แล้ว”“จริงเหรอครับ?” แววตาของหลีฉีเหิงกลับมาเป็นประกายอีกครั้ง“จริงสิ”แต่แล้ว หลีฉีเหิงก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรขึ้นมาได้ เขาดูซึมลงไปอีกครั้ง“พี่สาวโกหกผมใช่ไหม นอกจากว่า นอกจากว่าพี่จะยอมช่ว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 5

โชคดีที่หลีฉีเหิงไหวพริบดี ตอนที่สามีเร่งให้ฉันหมุนกล้องไปรอบ ๆ เขาก็รีบย่อตัวลงไปซ่อนอยู่ใต้เปียโนสามีไม่เห็นใครในกล้อง สีหน้าของเขาจึงผ่อนคลายลง แล้วชวนฉันคุยเล่น “ลูกศิษย์ของคุณล่ะ? ทำไมไม่มีใครเลย”ฉันโกหกไปอย่างร้อนตัว “เขาเพิ่งอกหักเลยวิ่งออกไปข้างนอกค่ะ เดี๋ยวคงกลับมาซ้อม...”ยังพูดไม่ทันจบ เด็กหนุ่มใต้เปียโนก็จับขาทั้งสองข้างของฉันแยกออกจากกัน ทำเอาฉันตกใจจนเกือบหลุดพิรุธ“ที่รักอยู่คนเดียวเลยเหงาจนทนไม่ไหว ต้องมาระบายความใคร่เลยเหรอ?” สามีฉันไม่ทันสังเกตเห็นความผิดปกติ กลับเอ่ยปากหยอกล้อฉันแทน“ค่ะ... ใช่ค่ะ” ฉันพยายามจะหุบขา แต่กลับถูกสองมือใหญ่ยึดไว้แน่น ฉันเลยยกเท้าขึ้นถีบไปอย่างลนลานไม่คิดเลยว่าหลีฉีเหิงจะคว้าข้อเท้าฉันไว้ทัน แล้วขยับร่างเข้ามาใกล้จนลมหายใจอุ่นร้อนของเขารินรดลงบนใจกลางหว่างขาของฉัน“อ๊า~”ฉันเผลอครางออกมาแย่แล้ว!ฉันไม่กล้าแม้แต่จะเหลือบมองสีหน้าของสามีเลย“เมียจอมยั่วสวาท กล้ามากเลยนะ”“ฉัน...” ฉันไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดีทันใดนั้นสามีก็หัวเราะออกมาอย่างมีเลศนัย “เห็นว่าลูกศิษย์ไม่อยู่บ้าน เลยอดใจไม่ไหวอยากจะเล่นสนุกล่ะสิ? มิน่าล่ะหน้าคุณถึ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 6

ด้วยแรงปรารถนาที่พลุ่งพล่าน ฉันยกมืออีกข้างขึ้นวางบนหน้าอก…สามีของฉันที่อยู่ปลายสายตื่นเต้นจนหน้าแดงก่ำ “ใช่ ที่รัก แบบนั้นแหละ...”ทั้งสองฝั่งของหน้าจอขยับร่างกายไปพร้อมกันหลีฉีเหิงราวกับจะแข่งขันกับคนในจอ เขาขยับเร็วยิ่งขึ้นและรุนแรงยิ่งขึ้นหน้าจอภาพพร่ามัว เสียงหอบหายใจของสามีเล็ดลอดเข้ามา“วันนี้คุณสุดยอดมากเลยที่รัก รีบกลับบ้านนะ เดี๋ยวผมมีของเล่นเป็นรางวัลให้ ผมเหนื่อยแล้ว ขอพักก่อนนะ”วิดีโอคอลสิ้นสุดลง แต่คนข้างหลังฉันยังไม่หยุดเอวของฉันถูกจับไว้แน่น ร่างกายสั่นคลอนไม่หยุดจนภาพลายไม้บนพื้นพร่าเลือนไปหมดเมื่อทุกอย่างสงบลง ฉันถูกโอบกอดและจุมพิต ตอนนั้นเองที่สติสัมปชัญญะอันกระจัดกระจายเริ่มกลับคืนมา สิ่งที่ตามมาคือความตื่นตระหนกทำอะไรไม่ถูก แล้วน้ำตาก็ไหลทะลักออกมา“พี่สาว เป็นอะไรไปครับ?”พอเห็นฉันร้องไห้ หลีฉีเหิงก็ทำอะไรไม่ถูก เขาได้แต่ลนลานเช็ดน้ำตาให้ฉันแต่ยิ่งเขาเช็ด ฉันก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น สุดท้ายก็ทนไม่ไหวจนต้องผลักเขาออกไป“ไหนบอกว่าแค่จะให้ช่วยไม่ใช่เหรอ? ไม่เห็นบอกเลยว่าจะเป็นแบบนี้”ฉันระบายความโกรธทั้งหมดไปที่เขาฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าควรจะทำอย่างไรด
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 7

“เรื่องนั้นไม่สำคัญ” หยางชิวหมิงพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย พลางมองสำรวจฉัน “ขอแค่อาจารย์ว่าง่าย ยอมเอาใจผมเหมือนครั้งก่อนที่ทำกับฉีเหิง ผมก็จะไม่ส่งคลิปนี้ออกไป”“ฝันไปเถอะ!” ฉันโกรธจนตัวสั่นหยางชิวหมิงหัวเราะเยาะ “คราวที่แล้วคุณยังวิดีโอคอลคุยเสียวกับสามีไปพลาง โดนเด็กหนุ่มจับกดอยู่ใต้ร่างไปพลาง ร่านได้ใจจริง ๆ ยืนยันว่าจะไม่รับข้อเสนอของผมใช่ไหม? งั้นผมก็คงต้องส่งให้สามีคุณแล้วล่ะ ผมจำได้ว่าตอนคุณมาสมัครงานก็กรอกเบอร์ของเขาไว้”ฉันรู้สึกตัวเย็นเฉียบไปทั้งร่าง มองท่าทางที่ลำพองใจของเขาแล้วอยากจะฉีกมันให้เป็นชิ้น ๆ แต่ก็ทำไม่ได้สมองของฉันยุ่งเหยิงไปหมด ไม่รู้เลยว่าควรจะทำอย่างไรดีในจังหวะนั้นเอง หยางชิวหมิงก็คว้ามือฉันแล้วดึงเข้าไปในอ้อมแขน มือข้างหนึ่งของเขาสอดเข้ามาใต้กระโปรง พยายามจะถอดกางเกงในของฉันฉันตกใจสุดขีดจนต้องร้องลั่น “ช่วยด้วย! ใครก็ได้! ช่วยด้วย!”หยางชิวหมิงออกแรงกดฉันไว้ มือข้างหนึ่งรวบข้อมือทั้งสองของฉันขึ้นเหนือศีรษะ“หลีฉีเหิงน่ะ ผมกันออกไปแล้ว ตะโกนให้คอแตกก็ไม่มีใครมาช่วยหรอก”เขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เหมือนแมวที่กำลังเล่นกับหนู เฝ้ามองท่าทีหวาดกลัวและโกรธเก
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 8

ฉันทั้งโกรธทั้งร้อนใจแต่ที่น่าแปลกใจคือ สามีของฉันกลับไม่โมโหเลยสักนิด เขากลับถอนหายใจแล้วพูดว่า “ที่รัก หลายปีมานี้เรื่องบนเตียงของผมมันถดถอยลงไปมาก ทำให้คุณไม่เคยมีความสุขเต็มที่เลย ทำให้คุณต้องอัดอั้น”ฉันมองเขาอย่างหวาดหวั่น “ที่รัก ฉันทำเรื่องแบบนี้ลงไป... คุณไม่โกรธฉันจริง ๆ เหรอคะ?”“ไม่โกรธหรอก อันที่จริง...” สามีดึงฉันเข้าไปกอดแล้วให้นั่งลงข้าง ๆ ก่อนจะสารภาพความจริง “วันนั้นผมรู้ว่ามีคนอื่นอยู่กับคุณ ผมไม่ใช่คนโง่นะ ดูจากท่าทีของคุณตอนนั้น แถมยังมีเสียงแว่วที่พวกคุณทำกันอีก”ฉันมองเขาด้วยความตกตะลึง“แล้วทำไมคุณถึงไม่ห้ามล่ะคะ...”สีหน้าของสามีดูกระอักกระอ่วนเล็กน้อย “ตอนแรกผมก็ตั้งใจจะคาดคั้นคุณ แต่ว่าเสียงจากฝั่งคุณมันกลับทำให้ผมตื่นเต้น รู้สึกเร้าใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย มันรู้สึกดีเหมือนได้ย้อนกลับไปเป็นหนุ่ม ๆ อีกครั้ง”ฉันถึงกับนิ่งอึ้งไป ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้รับคำตอบแบบนี้“เพราะฉะนั้น ที่รัก ผมไม่โกรธคุณหรอก แล้วก็จะไม่มีวันหย่ากับคุณด้วย วางใจเถอะ” สามีกอดปลอบฉันไว้ในอ้อมแขนฉันคาดไม่ถึงเลยว่าสามีจะใจกว้างได้ขนาดนี้ จึงรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างสุดซึ้งเร
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status