Lahat ng Kabanata ng Dirty Rich Billionaire: Kabanata 21 - Kabanata 30

“Pashensya ka na, Shandy. Nag-iisha lang ang kama ko. Dito ka na lang sha kama at ako na sha shofa.” Gaya nga ng pabor na hiningi ko sa kaniya, pinatuloy niya muna ako sa bahay niya.Medyo okey na rin ang bahay niya. Saktong-sakto lang talaga sa kaniya. Mag-isa lang pala siya rito kaya parang magulo ang mga gamit at marumi. Paano niya kaya natitiis na tumira rito ng ganito? “Okey lang, Tonyo. Salamat sa pagpapatuloy sa akin. Promise, kapag nakaluwag ako, hahanap ako ng malilipatan.”Ngumiti lang siya sa akin at humiga na sa sofa. Nilapag ko naman ang jacket ko sa paanan ng kama at humiga na. Atleast, malambot ang kama niya. Hindi matigas. “Ano na kayang ginagawa ni Rico?”Sinundan niya kaya ako?Nakonsensya rin kaya siya sa mga sinabi niya? “Bakit ko ba siya inaalala? Ako ba inaalala niya? Wala nga siyang pakialam eh.”Pinikit ko na lang ang mga mata ko at inaalis sa isipan ko si Rico. Baka hindi ako makatulog nang dahil sa kaniya.— “Tonyo! Tonyo! Nandiyan ka ba?!”Nagising ako s

“Ilabas mo na si Sandy, Tonyo. ‘Wag mo siyang itago sa akin.”Narinig kong humalakhak si Tonyo kaya kumunot ang noo ko. Ano na naman kaya ang iniisip ng mokong. ‘Wag niya lang talaga akong ilalaglag dahil babawiin ko ang pinangako ko sa sarili ko na tutulungan ko siyang makaangat sa buhay.Hindi nagsalita si Tonyo. Lumapit siya sa sofa at prenteng umupo rito at naka-de quatro pa. Kinuha niya ang pinggan at nagpatuloy sa kinakain. Grabe, parang wala lang sa kaniya ang mga sinabi ni Rico. Hindi ba siya natatakot?Nakatagilid sa akin si Tonyo at nakasilip lang din ako sa maliit na siwang ng aparador kaya hindi ko masyadong makita ang reaksyon niya, pero may kutob akong pagtitripan niya si Rico.“Hindi mo ba ako narinig?” Nakatayo lang si Rico malapit sa pintuan, pero ang mga mata niya ay nanlilisik na. Halatang pikon na siya sa pinanggagawa ng kaibigan niya. Kung ako rin siguro tapos gawin iyon ni Tonyo sa akin, talagang mapipikon ako. Nang-aasar pa eh. Pero natatawa rin ako. Sa pamama

“Hindi ko aakalain na darating ang araw na mabibigyan ko na ng hustisya ang pagkamatay ni Ria.” Lalo akong natakot kay Rico. Hindi ko gusto ang sinabi niya, feeling ko kasi may gagawin siyang hindi maganda sa akin.For the moment, nawala ang kabaitan niya na una kong nakita. Lahat ng expectation ko sa kaniya dati na baka masama siyang tao ay nakikita ko na ngayon sa kaniya. Iyong Rico na palagi akong tinutulungan at nililigtas ay nawala ng parang bula dahil sa nakaraan na kinasangkutan ko.Hindi ko naman kasi alam na ganoon ang ginawa ni dad. He lied to me. Tapos ngayon, sinampal ako ng katotohanan na ang sarili kong ama ang pumatay sa babaeng pinaka-iniingatan ni Rico. Parang nahulog ako mula sa mataas na building. I was blind that time. Hindi ko na kinukwestyon pa ang mga ginawa ni dad para sa akin, basta ba ma-satisfy lang ako. “Rico...hindi ko alam.”Lumapit ako sa kaniya para hawakan ang kamay niya, pero lumayo siya sa akin na para bang isa akong virus na kailangang layuan. Sigu

Humahangos na pumasok ng kuwarto ko sina Mrs. Varela at Clara habang ako ay nakatakip na ng bibig. Ayaw mag-sink in sa utak ko na wala na ako sa rooftop. Akala ko ba patay na ako? Anong nangyari?Anong ginagawa ko rito sa kuwarto? Bakit ako nilagay rito? “Sandy, ayos ka lang?” alalang tanong ni Mrs. Varela. Kumunot ang noo ko sa kaniya at nilipat ang tingin kay Clara na hawak-hawak ang thermometer.Bakit nila ako inaalagaan?May hinostage ba na inaasikaso? “Anong ginawa niyo sa akin?” tanong ko at binalot ng kumot ang buo kong katawan.Umupo si Mrs. Varela sa paanan ng kama at sinubukang kunin ang kumot sa akin pero hinila ko ito pabalik at sumiksik sa headboard ng kama. Baka mamaya itali na naman nila ako. Nagkaroon na ako ng trust issue sa kanila eh. “Ate Sandy, okey lang. Huwag ka matakot sa amin ni nanay,” sabi naman ni Clara na umupo rin sa tabi ni Mrs. Varela. “My name’s Cassandra,” giit ko at umatras pa muli.Naguguluhan na ako sa totoo lang. Dahil sa mga nangyari, takot n

Dalawang araw na akong bihag ni Vito pero wala pang tulong na dumadating galing kay dad o kay Rico man. Medyo dismayado ako ro’n. Siguro nga hindi ako mahalaga sa kanila. Nagagawa nilang tiisin ako rito. Well, in fact, nadamay lang ako sa kanila. Hindi ako hangal para hindi maniwalang hindi kalaban ni dad si Vito.Naduwag na ba siya?Basta-basta na lang ba niya ako susukuan?Ganito pala talaga kapag anak ng mayaman. Malalagay lang sa panganib ang buhay mo. Kasi ang habol nila ay pera at kayamanan.“Boss, nariyan si Leo Corvera.”Agad akong napalingon sa kanila, maging sila ay napalingon din sa akin. Marahil ay hindi rin nila inasahan na si Leo ang haharap sa kanila.Sa totoo lang ay hindi ko rin inaasahan na si Leo ang magliligtas sa akin. Pinahiya ko na siya noon. Iniwan sa altar. Pinagmukhang asong humahabol. Pero matapos ang lahat, pinuntahan niya ako para iligtas ako?“Papasukin siya,” sabi ni Vito na parang wala ng choice. Nilapitan pa niya ako at hinawakan ang baba ko para patin