Semua Bab Seducing Mr. Hot Lawyer in Town: Bab 61 - Bab 70

Nakatayo si Mary Joy sa lugar na parang tanga. Pagkalipas ng ilang sandali, humupa ang emosyon niya at naging malinaw ang isip, saka niya narealize na nasabi niya ang mali.Madiin niyang pinisil ang mga labi niya, medyo naguluhan at hindi alam ang gagawin.Dahan-dahan siyang lumapit sa pinto ng master bedroom at kumatok.KNOCK KNOCK KNOCKIlang ulit siyang kumatok pero walang sagot sa loob.Kinuha niya ang phone at nag-send ng mensahe: [Atty. Javier, sorry po, hindi ko dapat kayo pinaghihinalaan.]Pagkalipas ng sampung minuto, walang kahit typing indicator, parang hindi man lang tiningnan.Nagmamadali si Mary Joy sa loob ng puso, kaya kumatok ulit siya ng dalawang beses. “Atty. Javier, please open the door.”Ngayon, bumukas ang pinto at lumabas ang malamig na mukha ni Javier.Ngunit bago pa man siya makapagsalita para humingi ng tawad, lumiko si Javier at naglakad palayo.Sinundan siya ni Mary Joy, “Atty. Javier.”Parang hindi niya nakita si Mary Joy, kumuha lang siya ng red

Pagkarinig ng pangalan, nag-ingay ang buong hall.“Hindi ba tinanggal na yung qualification niya? At may disciplinary record pa siya, hindi ba hindi na puwedeng maging outstanding graduate?”“Yeah, that’s true. So what happened? Ang weird.”Nang marinig ni Zaldy ang pangalan ni Mary Joy, biglang nag-iba ang mukha niya at mabilis na tumingin sa direksyon nito.Sa gitna ng mga bulungan, kalmadong umakyat si Mary Joy sa stage, parang expected na niya ito.Lalong dumilim ang mukha ni Zaldy, ramdam niyang may mga bagay na hindi na niya kontrolado.At ang sumunod na nangyari, mas nakakagulat pa.Umakyat ang mga school leaders para magbigay ng award. Pagkatapos ng awarding, dapat na bababa na ang mga estudyante pero tinawag mismo ng principal si Mary Joy at hinila siya palapit.Pagkatapos, hawak ang mic, nagsalita ito na puno ng pagkahiya: “Mary Joy, dahil hindi alam ng school ang totoong sitwasyon, mali ang naging desisyon namin na bigyan ka ng disciplinary action. I apologize in beh

Walang masabi si Mary Joy. Dapat pala hindi na siya nagsalita pa.Yumuko siya at nagpatuloy sa pagkain, kunwari walang narinig.Ngumiti lang si Javier at nagpatuloy sa pagkain. Anyway, marami pa silang oras sa future, no rush.Pagkatapos linisin ni Mary Joy ang kusina, napansin niyang konti na lang ang ulam sa ref.Lumapit siya sa sala at tumingin sa lalaking nakaupo sa sofa. “Atty. Javier, wala nang masyadong gulay at karne sa ref. Bibili ako mamaya. Gusto mo ba ng anything?”Binitiwan ni Javier ang remote at tumayo. “I’ll come with you.”“Ha?” Natigilan si Mary Joy.Tinapik ni Javier ang noo niya, malamig ang tono. “I need fresh air. Stop daydreaming, let’s go.”“Ah, okay.”Sabay silang pumunta sa malapit na mall. Diretso agad si Mary Joy sa basement supermarket.Pero hinawakan ni Javier ang kamay niya. Malumanay ang boses. “We’ll buy groceries later. Let’s look around first.”“…Sige na nga.”Pumasok sila sa isang wine shop. Parang alalay lang si Mary Joy na sumunod. Ha

Habang nag-uusap pa sina Mary Joy at Christian tungkol sa mga bagay na may kinalaman sa course nila, bigla niyang naramdaman na parang may mga matang nakatitig sa kanya mula sa gilid. Para bang may kakaibang pressure na nagpapakaba sa kanya.Nang itinaas niya ang ulo para tingnan, muntik na siyang mapatigil.Isang lalaki ang nakaupo roon, naka-white shirt at black suit. Relaxed ang upo pero ang mukha niya ay matalim ang features, malamig ang expression, at halatang may eleganteng aura.Sa tabi niya, may isang magandang babae na sobrang ayos ng make-up at bihis. Hindi nito inaalis ang tingin sa lalaki, halatang halata ang paghanga.Iniabot ng lalaki ang menu sa babae at bahagyang ngumiti, parang ang lapit nila.At para bang naramdaman nito ang tingin ni Mary Joy, bigla siyang lumingon.Hindi nakahanda si Mary Joy at direktang tumama ang mga mata niya sa malalim at madilim na tingin ng lalaki. Nanigas ang mukha niya at mabilis na umiwas, nagkunwaring walang nakita at ipinagpatuloy

Sumakay si Mary Joy ng taxi pauwi sa school. Pero nasa kalagitnaan pa lang siya ng biyahe nang biglang tumawag si Javier.“Pumunta ka sa apartment, magluto ka. I’m hungry.”Si Mary Joy ay natahimik.Grabe, ang bilis magbago ng isip ng lalaking ‘to. Kanina lang pinababa siya ng kotse, tapos ngayon gusto na siyang utusan na magluto.Medyo wala na siyang masabi. “Lawyer Hernandez, nasa school na ako. Tsaka gabi na, pag pumunta ako sa 'yo, hindi na ako makakabalik ng dorm.”Nagsalita si Javier, parang wala lang. “You’ve slept on my bed before. Just come. I’m hungry, my stomach hurts.”Napakunot ang noo ni Mary Joy. “Wala ka namang sakit sa tiyan.”“10,000 pesos, one meal.”“People need food to live. My stomach is fragile, so I can't skip meals.”Agad nagbago ang mukha ni Mary Joy nang marinig ang sinabi ng lalaki, natuwa pa. Pumayag siya at pinaikot ang taxi papuntang apartment.Sa loob ng apartment, nakaupo si Javier sa sofa, hawak ang mukha, nakatingin sa profile picture ng dal