บททั้งหมดของ Seducing Mr. Hot Lawyer in Town: บทที่ 91 - บทที่ 100

“Anong sinabi mo?” Lumingon si Mary Joy, nagulat ang mukha at inakala niyang mali lang ang pagkakarinig niya.Bahagyang gumalaw ang labi ni Javier, kalmado at mabagal ang tono. “Ang sabi ko, gusto mo pa bang kunin ako bilang defense lawyer ni Marius?”Mabilis na umupo si Mary Joy, sobrang excited at hinawakan ang kamay niya. “Talaga bang willing kang maging abogado ng kuya ko? Hindi mo ako niloloko?”Tumingin si Javier sa kamay niyang mahigpit na kumakapit, tapos ibinalik ang tingin sa mukha ng babae na puno ng gulat at tuwa.“Kung kaya mo akong bayaran, of course, pwede.”Mabilis na tanong ni Mary Joy, “Magkano ang lawyer’s fee?”Bahagyang ngumiti si Javier. “10 million.”Nanlaki ang mata ni Mary Joy. “10 million? Ang mahal naman!”Hindi napigilan ng assistant na si Ramil at nagsalita, “Miss Mary Joy Magbanua, ibang tao nga, kapag kinuha si Sir Hernandez, tens of millions ang bayad at may waiting list pa. Kumbaga, 10 million is already very cheap. Wala pang appointment, specia

Mahina ang katawan ni Olivia kaya’t palagi siyang pinipigilan ni Javier na lumabas. Kahit ngayong may nangyaring gulo, pinaiwan lang siya sa bahay para maghintay ng balita.Pero hindi mapakali si Olivia. Pabalik-balik siya sa sala, halatang balisa at puno ng pag-aalala.Nang makabalik sina Javier at Mary Joy, agad namula ang mga mata ni Olivia.“Kuya! Ate Mary Joy!”Mabilis siyang tumakbo palapit at niyakap silang dalawa, sabay iyak nang iyak. Nabulol pa ang boses niya sa paghikbi.“Sorry… it’s my fault. Kung hindi ko gustong makita si Ate Mary Joy, hindi sana kayo napahamak. It’s all my fault…”Sinisisi niya ang sarili nang todo. Nang makita pa niya ang makapal na benda sa kamay ni Javier, mas lalo siyang umiyak.“Kuya… your hand…”Hindi na niya nakontrol ang emosyon niya, tuloy-tuloy ang luha habang halos hindi na makahinga sa sobrang iyak.Halos isang oras pang nagpalitan ng pag-aalo sina Mary Joy at Javier bago tuluyang kumalma ang bata.Sa huli, napagod sa kaiiyak si Olivi

Si Mary Joy ay mabilis mag-adapt. Sa loob lang ng halos dalawang linggo, nakalimutan na niya ang mindset ng pagiging estudyante at tuluyan nang nasanay sa mabilis at nakakapagod na takbo ng trabaho sa ospital. At hindi lang basta nasanay, kayang-kaya niya.Masipag siyang matuto. Araw-araw pagkatapos ng training sa skills at basic knowledge, kusa pa siyang tumutulong sa mga kasamahan para makakuha ng mas maraming experience. Gusto niyang maging totoong doktor sa lalong madaling panahon.Laging busy ang surgery department. Para bang lahat ng tao may gulong sa paa, walang tigil sa pagkilos. Ang tanging pahinga lang nila ay kapag oras ng pagkain.Habang kumakain si Mary Joy kasama ang mga katrabaho, napaupo siya sa tabi ni Christian. Natural na nagkaroon ng usapan tungkol sa malaking operasyon mamayang hapon.Tumingin si Christian sa dalawang assistant na sasama sa kanya sa operating room. “Make sure you rest for a while. Mamaya kailangan sharp kayo, no mistakes.”Agad namang tumango

Sa biyahe, kinausap ni Christian si Mary Joy tungkol sa recovery plan, at nabanggit din niya na sobrang na-impress ang senior Herbal medicine doctor sa kanya.“Mary Joy, you have great potential. Kung ipagpapatuloy mo ang pag-aaral, siguradong malayo ang mararating mo,” sabi niya, nakatingin sa kanya na parang may hawak na napakahalagang hiyas.“Wala ka bang balak mag-Master’s or Doctorate?”Ngumiti si Mary Joy. “Hindi ko pa talaga naisip.”Dahil sa sitwasyon ng pamilya niya, hindi na siya nakapagpatuloy ng mas mataas na edukasyon.Naalala rin ni Christian ang kalagayan niya kaya nag-isip bago magsalita. “If you’re willing, I can help you study abroad. Hospital sponsorship, not from me personally. Our hospital values talent. Pero may condition, after graduation, you need to serve at Delgado Hospital for 30 years.”Nanlaki ang mga mata ni Mary Joy. “What?”Kaagad siyang ipinaliwanag ni Christian, baka kasi mamisinterpret. “It’s the hospital, not me. Gusto lang naming mag-invest s

Ang halik niya ay kasing tapang ng ugali niya, mabilis at malakas na parang bagyo, walang binigay na kahit kaunting pagkakataon para huminga si Mary Joy.Nagtagpo ang kanilang mga labi, mariing kumakawala ng halik na puno ng pag-angkin.Matagal, malalim, at parang walang katapusan…Hindi malaman kung gaano katagal bago siya pakawalan ni Javier. Humihingal ito, at idinikit ang labi sa kanyang tainga, mababa at paos ang boses.“Looks like getting it for free also feels good.”Namula si Mary Joy, hinihingal pa rin, at agad siyang tiningnan nang masama. “Bawal mong sabihin yang word na yan!”“Fine. Then stop me, block my mouth.”At muli, bigla siyang hinalikan nang walang pasabi.Mahina pa ang katawan ni Mary Joy, wala siyang lakas para pumiglas. Napilitan siyang itaas ang ulo at tanggapin ang halik na halos magpatigil ng kanyang paghinga.…Dumating ang weekend. Maagang nagising si Mary Joy, inayos ang gamit at nag-empake, masaya ang mood at napapakanta pa siya.Samantala, nakaup