บททั้งหมดของ ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ: บทที่ 91 - บทที่ 100

ภาพที่เห็นคือตงเจ๋อถือดาบปัญจธาตุของจางจิ้ง ก้าวพ้นซุ้มประตูเข้ามาในเขตพื้นที่บ้านพัก ตามหลังมาด้วยนายน้อยเกา เสื้อเปื้อนเลือดอีกแล้ว เหมือนที่แขนของเกาจางจิ้งจะได้รับบาดเจ็บ“ไหนซินบอกว่าพี่ปลอดภัยไง ทำไมสภาพนี้ บอกแล้วใช่ไหมให้ระวังตัว”“พี่ไม่เป็นไร ปลอดภัยดีเห็นไหม แค่กระสุนถากแขนนิดหน่อยเอง” จางจิ้งสั่งให้ตงเจ๋อเอาดาบไปเก็บ แล้วยอมให้ฟางเฟยเข้ามาพยุงเขา“พี่รู้ไหม พอฉันเสร็จธุระก็รีบกลับมารอพี่ รอจนมืดฉันเป็นห่วงมากรู้ไหม”“ฟางเฟย เพราะรู้ว่าเธอจะห่วงพี่มาก ถึงให้ตัวเองบาดเจ็บน้อยที่สุด เห็นเธอห่วงพี่แบบนี้ก็หายเจ็บแล้ว”“อย่าพูดมากเลยค่ะ มีใครตามหมอลี่จูรึยังค่ะ”“เรียบร้อยแล้ว สักพักเธอคงมาถึง ไปในบ้านกันเถอะ”ฟางเฟยนั่งมองดูหมอลี่จูค่อย ๆ ล้างแผลเย็บแผล จนทำแผลสะอาดเรียบร้อย เธอไม่บ่นพี่จางจิ้งสักคำ มีแต่สายตาเท่านั้นที่แสดงออกถึงความห่วงใย ตามเนื้อตัวของจางจิ้ง มีลอยแผลเป็นอยู่หลายที่ จางจิ้งอายุยังไม่ถึง 35 แต่แผลตามตัวเหมือนบอกเล่าเรื่องราวชีวิตมากมายแทนคำพูด ถ้าจางจิ้งไม่ถอดเสื้อคงไม่รู้เลยว่าชีวิตของนายน้อยเกาผ่านอะไรมาบ้าง “ฉันทำแผลให้คุณเสร็จแล้ว ส่วนเรื่องล้างแผลให้ตง

ฟางเฟยจูงมือซือเว่ยต้าตี้ มานั่งรอที่ห้องรับแขก แล้วเดินไปล็อคประตูบ้าน ปิดผ้าม่าน และหรี่ไฟให้เป็นเพียงแสงสลัว ด้วยกลัวว่าด้านนอกจะมองเห็นซือเว่ยต้าตี้ แล้วหายเข้าไปในห้องนอน สักพักมีเสียงกระพรวนดังขึ้นตามจังหวะการเดิน ซือเว่นต้าตี้จับตามองไปที่ต้นเสียงนั่น ประตูห้องนอนของฟางเฟยค่อย ๆ เปิดออก ขาขาว ๆ ที่มีกระพรวนเม็ดเล็ก ๆ ร้อยเป็นพวงมัดอยู่ที่ข้อเท้า ค่อย ๆ ก้าวออกมาจากหลังประตู ชุดที่หญิงสาวเตรียมสำหรับการแสดงเป็นผ้าโปร่งบางเบาสีแดงมองทะลุเห็นเรียวขายาวสวยและสัดส่วนเว้าโค้งชัดเจน มีผ้าแถบปิดเนินอกอวบอิ่มขาวเนียนไว้ ส่วนสะโพกกลมกลึงด้านในเป็นเหมือนกางเกงขาสั้นผ้าทึบภายใต้ผ้าเนื้อโปร่งบางเบา มีผ้าและเชือกสีเขียวและขาวมัดเอวห้อยชายผ้าพลิ้วไหว กับผ้าที่คล้องแขนที่ลู่ลม สะโพกทั้งสองข้างห้อยกระพรวนเม็ดใหญ่และเล็กรอบเอว และข้อมือข้อเท้า นี่คือสาเหตุที่เวลาเยื้องย่างถึงมีเสียงดังซือเว้ยต้าตี้ตกตะลึงกับชุดที่เน้นสัดส่วนของหญิงสาวตรงหน้า เขาจ้องมองใบหน้างดงามดวงตากลมโตปากนิดจมูกหน่อย และเรียวคอระหงส์ที่มีเพียงปอยผมห้อยลงมาละเลียต้นคอขาวนวลเนียน ซือเว่ยต้าตี้กลืมน้ำลายลงคออย่างลืมตัว “ข้าว่

ซือเว่ยต้าตี้หัวเราะออกมาอย่างขบขัน ในความคิดของสาวงามตรงหน้า“เกาฟางเฟย เจ้านี่ช่างใสซื่อยิ่งนัก ผลท้อวิเศษเนินนานออกผลครั้งก็จริง แต่มันจะถูกเก็บรักษาอย่างดี แม้ว่าจะมีการแจกจ่ายกันออกไป ที่นี่แดนสวรรค์สิ่งที่เป็นไปไม่ได้มักเป็นไปได้ เจ้ายังไม่ลองจะรู้ได้เช่นไร”หญิงสาวยิ้มกว้างกระโดดเข้ากอดเขาอย่างดีใจ“ซือเว่ยต้าตี้ ท่านนี้ฉลาดสุดยอดไปเลย ตอนแรกข้าแค่คิดอยากขอพลังเพิ่ม ไม่คิดว่าแค่ได้ผลท้อแม้จะเป็นเพียงสวนส่วนหน้าข้าก็ดีใจแล้ว ทั้งหมดนี้ถ้าข้าชนะนะ แต่ก็ไม่รู้จะชนะรึเปล่า สาวสวรรค์ล้วนมีอิทธิฤทธิ์เหาะเหินได้ แต่ข้าไม่มี แต่ข้าจะทำให้ดีที่สุด ข้าต้องทำได้”“ทำในแบบที่เจ้าตั้งใจมาให้ดีที่สุดก็พอ ไปด้านในกันเถอะ กุ้ยอ้ายป๋อเฉินก็น่าจะอยู่ที่นี่ด้วย”“โอ๊ย..! ช่วยข้าด้วย ช่วยด้วย…โอ๊ย ข้าเจ็บเหลือเกิน” ฟางเฟยและซือเว่ยต้าตี้หยุดเดินหันไปมองตามเสียงร้องขอความช่วยเหลือ หญิงชราผมขาวทั่วทั้งศีรษะ แต่มีเครื่องประดับทองคำแต่งมวยผม นั่งอยู่บนพื้นใต้ต้นท้อ ไม้เท้ามังกรของนางวางอยู่บนพื้นใกล้ ๆ ตัว หญิงชรานั่งกุมข้อเท้า ท่าทางนางคงข้อเท้าพลิก ฟางเฟยรีบวิ่งเข้าไปดูหญิงชราทันทีด้วยความตกใจ “ท่า

“ท่านซือเว่ยต้าตี้ เรากลับกันเถอะ ข้าอยากไปเตรียมชุดเตรียมตัวฝึกซ้อมต่อ”“ได้ ดีเหมือนกันข้าจะเตรียมชุดให้เจ้าใหม่ ชุดที่เจ้าเตรียมไว้ควรแก้ไขเล็กน้อย”“ทำไมไม่สวยเหรอ ข้าคิดว่ามันสวยแล้วนะ”“มันสวย แต่มันเหมาะจะให้เจ้าใส่ให้ข้าดูเท่านั้น ข้าไม่ต้องการให้ใครเห็นขาสวย ๆ ของเจ้า”“ท่านหวงข้าใช่หรือไม่”“ใช่ ฟางเฟยข้าหวงเจ้ามาก”กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงมองดูหนุ่มสาวพูดจาหยอกล้อต่อกัน เดินจากไป ได้แต่อมยิ้มมีความสุขตามไปด้วย ดูแล้วซือเว้ยต้าตี้จะมีคะแนนดีกว่าเกาจางจิ้งอยู่มากในตอนนี้ แต่งานนี้ยังไม่จบคงสรุปไม่ได้ว่าใครจะชนะในเวทีนี้ฟางเฟยตั้งใจฝึกซ้อม อยู่ที่ศาลากลางสระบัว ในตำหนักซือเว่ย มีเทพรับใช้ห้อมล้อม ประหนึ่งเป็นคนสำคัญของตำหนัก ทั้งที่หญิงสาวไล่ให้ไปทำอย่างอื่น แต่ทุกคนก็ยืนยันว่านี่คือหน้าที่ต้องทำ สุดท้ายเลยต้องปล่อยเลยตามเลย เสียงกระพรวนดังเป็นจังหวะ มีช้ามีเร็ว จนเทพรับใช้บางคนที่ได้ยินเสียงเริ่มขยับโยกตัวเคาะจังหวะตามเสียงกระพรวน ทั้งที่ไม่มีดนตรีประกอบสักชิ้น แต่กลับสามารถสร้างอารมณ์ร่วมกับคนดูได้เป็นอย่างดีซือเว่ยต้าตี้แอบยืนดูอยู่พักใหญ่ เพราะไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะทำให้ฟางเฟยเสี

“ข้าแค่ยังคงชุดที่เจ้าเลือกไว้ แต่เปลี่ยนเนื้อผ้ากับสีที่ข้าชอบลงไปเท่านั้นเอง”ซือเว่ยต้าตี้เดินเข้ามายืนตรงหน้าฟางเฟย ใช้นิ้วเก็บปอยผมที่ร่วงหล่นลงมาปิดใบหน้า จางจิ้งชำเลืองตามองการปฏิบัติของซือเว่ยต้าตี้ที่มีต่อฟางเฟย หญิงสาวก็ส่งยิ้มหวานให้เขาซะด้วย มัวแต่ระแวงเจียอี เจ้าเทพซือเว่ยต้าตี้แอบทำคะแนนแซงทุกคนไปหมดแล้ว“ฟางเฟยเธอสวยในสายตาพี่เสมอ แค่คิดไม่ถึงว่าจะใช้ชุดนี้”“ที่นี้ล้วนมีแต่นางฟ้าที่งดงาม แต่จากที่เห็นในงานชมบุปผา ชุดมักธรรมดาเรียบง่าย เพียงแต่มีอิทธิฤทธิ์สามารถลอยตัวหรือหมุนตัวกลางอากาศได้ดูมหัศจรรย์ ฉันเลือกดัดแปลงใช้ชุดนี้เป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่การแสดงที่เตรียมไว้ต่างหากที่เป็นจุดเรียกคะแนนในวันนี้ พร้อมกันรึยังเราไปกันเถอะ”ทั้งสามก้าวผ่านประตูมิติ เดินทางจากตำหนักซือเว่ยสู่งานชมดอกท้อ เมื่อมาถึงแค่การปรากฎกายของบุคคลทั้งสามก็เป็นที่จับตามองแก่ผู้คนในงาน ดูเหมือนสาวสวรรค์จะถูกอกถูกใจเกาจางจิ้ง ที่ดูสุขุมรูปงาม ฟางเฟยเองถ้าไม่มีซือเว่ยต้าตี้ที่คอยทำตัวเป็นเจ้าของอยู่ตลอดเวลา ก็คงไม่วายที่จะมีเทพเจ้าหนุ่ม ๆ เข้ามาทักทายปราศรัยซือเว่ยต้าตี้และเกาจางจิ้งเดินไปส่งฟ