جميع فصول : الفصل -الفصل 40

ท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลรับสายโทรศัพท์จากบ้านเธียรธีระกุลในตอนบ่ายอย่างสุภาพ อ่อนน้อม คุณหญิงทิพย์เป็นผู้บริจาครายสำคัญของที่นี่มากว่ายี่สิบปีแล้ว คุณหมอที่นี่ให้ความเคารพท่านมากเหลือเกิน ทุกครั้งที่มีโครงการอะไร หากส่งเรื่องไปและขอเข้าไป เธียรธีระกุล ไม่เคยปฎิเสธ หากมีเรื่องใดที่เค้าในฐานะผ.อ ของที่นี่จะตอบแทนได้บ้าง เค้าก็ยินดีอย่างที่สุดทีเดียว" ได้ครับ คุณหญิง ผมจะรีบดำเนินการให้เรียบร้อยครับ "​เธียรวิทย์ลงมาจากรถตู้ของที่บ้าน แล้วยืนรอแฟนสาวของตัวเองอยู่ตรงหน้าตึกอย่างตื่นเต้น วันนี้เค้าจัดการงานสำคัญทั้งวัน แต่ในความวุ่นวายมีความสุขที่สุด สายตาที่มองคนในห้องตรวจที่เปิดประตู้แง้มเอาไว้ครึ่งบาน ฟังพี่พยาบาลอาวุโสที่เดินเข้ามาแจ้งรายละเอียดแล้วพยักหน้ารับฟังอย่างตั้งใจ" หมอนุชคะ วันนี้หมอนุชเลิกเร็วนะคะ พอดีท่านผ.อ จะให้หมอนุชไปตรวจอาการคุณท่านค่ะ แล้วจะฟังรายงานประเมินผล ช่วงค่ำท่านจะตามไป " แม้ธีรนุชจะไม่ค่อยเข้าใจอะไรเท่าไหร่ แต่เธอก็รับคำโดยดี และหากว่าที่บ้านมีเรื่องอะไรด่วนจริงๆ พี่เธียรคงจะเป็นคนบอกเธอก่อน ไม่ใช่พี่ๆที่นี่แน่นอนคุณหมอสาวยิ้มอายๆกับท่าทางการกระทำที่เปิดเผ

ระหว่างที่นั่งบนรถตู้คันใหญ่ที่ขับพาทั้งสองมาที่คอนโดหรูที่เป็นที่พักเมื่อคืนนี้ เธียรวิทย์ใจเต้นตุบตับด้วยความตื่นเต้น มือหนาบีบมือตัวเองเบาๆเป็นจังหวะแล้วคอยกดโทรศัพท์เป็นระยะจนคนข้างตัวสังเกตุเห็น"พี่เธียรมีอะไรคะแล้วแต่งตัวขนาดนี้มาที่คอนโดหมายความว่าไงคะ"เธอถามอย่างสงสัย งานไม่ได้จัดที่โรงแรม ก็น่าจะจัดที่คอนโด แค่ฉลองขอแต่งงาน พี่เธียรต้องทำขนาดนี้เลยหรอ ร่างเล็กขยับตัวไปกอดเค้าเอาไว้ แล็วซุกอกฟังเสียงให้ใจด้วยวิธีพิเศษ"หัวใจเต้นแรงจังค่ะ ตื่นเต้นมากหรอคะ"เธียรวิทย์ใจสั่นมือสั่นด้วยความตื่นเต้น เค้าเห็นรูปที่ลูกน้องส่งมาให้ดูแล้ว งานสวยน่ารักถูกใจมาก เงินสด เครื่องเพชร และของมีค่าหลายอย่างเตรียมพร้อมรอไว้แล้ว ในกระเป๋าเสื้อมีกล่องแหวนที่เค้าเลือกหามาด้วยตัวเอง ทุกอย่างพร้อมแล้ว เหลือแต่เจ้าตัวเท่านั้นที่ยังคงไม่รู้เรื่องอะไรรถตู้แล่นเข้ามาจอดตามเวลาได้อย่างรวดเร็ว มือบางส่งมือตัวเองให้คนข้างตัวจับช่วยพยุงให้ลงจากรถ รองเท้าส้นสูงกว่าสี่นิ้วทำให้เธอเดินได้สูงไล่เลี่ยกับเค้า"รองเท้าแบบนี้นุชไม่ชินเลยค่ะ""แปปเดียวนะคะแล้วคืนนี้พี่จะบริการนุชทั้งตัว" คนบ้ากามวางแผนเอาไว้แล้วล

สามทุ่มครึ่งแล้วงานจบลงด้วยน้ำตาแห่งความสุข ทุกคนกลับไปด้วยรอยยิ้มเสียงคำอวยพรและคำบอกคำสอนดังก้องอยู่ในใจของบ่าวสาวทั้งคู่งานเลี้ยงแบบกันเองใก้ลชิดแต่เต็มไปด้วยความสุขหาได้ไม่ง่ายนักสำหรับครอบครัวของไฮโซตระกูลดัง เธียรวิทย์คงจะเลี่ยงงานสเกลสามพันคนไปไม่พ้นแต่ยังไม่ถึงเวลา ตอนนี้เค้ามีเมียแล้ว เสียงตะโกนดังลั่นห้องทันทีที่ปิดประตูห้องสนิทลง"มีเมียแล้วโว้ยยยย" ความกดดัน อัดอั้นตลอดทั้งวันถูกปลดปล่อยออกมา เธอหัวเราะออกมาอย่างหมั่นไส้นัก"ดีใจมากหรอคะ" มือหนารวบเอวบางมากอดแล้วรั้งตัวให้นั่งลงบนโซฟาด้วยกัน "ต่อไปนี้พี่เป็นผัวนุชเป็นเมีย เมียต้องเชื่อผัวตามใจผัวให้มากๆเข้าใจไหม" เค้าทำเสียงเข้มออกคำสั่ง คนฟังแกล้งพยักหน้าแล้วสบตาเค้าอย่างจงใจ"ผัวก็อย่าดุเมียให้มากนะคะ เมียกลัว" เธียรวิทย์มองปากบางเล็กอย่างสะกดกลั้นแล้วจูบลงไปอย่างอ่อนโยนกิ้บติดผมถูกแกะอย่างเร่งรีบแต่ไม่รุนแรง อารมณ์รักฟุ้งกระจายจนห้ามไหม่ไหว เค้าอยากจะแย่แล้ว มือที่แกะผมเปลี่ยนมาลูบไล้ที่แผ่นหลังเบาๆเมื่อเจอซิปที่ซ่อนอยู่ก็จัดการรูดดึงลงทันที ชุดเดรสถูกดึงลงไปกองเอาไว้ตรงเอว เผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มล้นทะลักออกมาจากเสื้อช

คนที่กำลังนอนหลับสบายถูกปลุกเบาๆด้วยปลายนิ้วที่ค่อยๆขยับลากขึ้นลงที่แผ่นหลังเปลือยเปล่า สัมผัสนุ่มนวลที่ลากไล้ปลายนิ้วสร้างความรู้สึกพิเศษ ร่างกายเปลือยเปล่าที่ขยับเข้ามาใก้ลแนบชิดพร้อมกับจูบเบาๆที่แก้ม ทำให้เธอต้องรีบตื่น เธียรวิทย์ยิ้มกว้างแล้วจูบหน้าผากอีกครั้ง"อรุณสวัสดิ์ครับคุณนายเธียรธีระกุล" สายตาแสนรักเปิดเผยทุกสิ่งอย่างต่อหน้า "ค่ะ อรุณสวัสดิ์" เธอตอบเค้าออกมาเธียรวิทย์ยกมือข้างซ้ายของเธอขึ้นมาแล้วจูบลงไปเบาๆที่แหวนนามสกุลวงเล็กนั้น"พี่ชอบมาก เคยคิดมาตั้งนานแล้วว่าถ้าจะแต่งงานก็จะแต่งด้วยแหวนนามสกุลนี่แหละ" หญิงสาวมองหน้าคนพูดแล้วก็ดูแหวนในมือตัวเอง "นุชชอบมากค่ะมีความหมายเหลือเกิน" เธอไม่ได้อยากได้แหวนเพชรเม็ดใหญ่ราคาแพงอะไรเลย แค่หัวใจของเค้าก็พอแล้ว"มักน้อยจริงเมียพี่" เธียรวิทย์บ่นขำๆแล้วหอมแก้มเธออีกรอบ "แต่ไม่ต้องห่วงหรอกของหมั้นของแต่งอยู่ในเซฟเพียบ นุชไปเลือกเอาแล้วกันจะใส่อะไร" เธียรวิทย์ชี้ไปตรงตู้เซฟไปเล็กใต้ตู้เสื้อผ้าที่จัดวางเอาไว้ตรงช่องลับ"พี่ให้คุณแม่เลือกแบบเล็กๆมาให้ใส่ได้ทุกวัน ไม่ต้องระวังมากเหมาะกับวัยรุ่น""ขอบคุณนะคะแต่ไม่ใส่ได้ไหมแค่แหวนวงเดียวก็

“พี่ไปทำงาน แล้วจะรีบไปรับ ช่วงพักถ้านุชว่างโทรหาพี่ได้เลยนะคะ “ เค้าบอกแล้วจับมือเธอเดินออกมาจากห้อง ก่อนจะเปิดประตูรถให้เธอนั่ง แล้วพยักหน้าให้คนรถ ออกรถไป หลังจากนั้นก็ขับรถอีกคัน ไปทำงานเอสยูวีป้ายแดง เลี้ยวมาจอดบริเวณงานสัมมนาวิชาการที่มีคุณหมอนับร้อยคน เข้าร่วมงาน คุณหมอสาวเปิดประตูลงจากรถเองเสมอ เพราะไม่อยากให้คนรถต้องมาบริการตัวเองทุกอย่าง“ขอบคุณค่ะ พี่สมบัติ “ หมอนุชบอกกับคนรถประจำตัวของสามี แล้วยิ้มให้เช่นทุกที ความอ่อนโยนของหมอ ทำให้ทุกคนดีใจที่คุณเธียร เลือกหมอนุชคนนี้นายทหารหนุ่มถือกระเป๋าใส่ของหลายอย่างในมือ พร้อมกับกระเป๋าถือของผู้หญิงอีกใบ เดินนำหน้าเข้าไป คุณหมอสาวยิ้มกับภาพที่เห็น เพราะน่ารักเหลือเกิน“อิง “ เสียงที่คุณทหารเรียกออกไป นุ่มนวลขัดกับชุดทหารที่สวมอยู่ คนที่ถูกเรียก เป็นอาจารย์หมอน่าใส ตัวเล็กที่ยิ้มให้กับคุณทหารตรงหน้า“พี่ก้องทำไมช้าคะ “ เสียงคนข้างๆถามแล้วรับกระเป๋าถือมาหาของด้านในที่กำลังรออยู่“รีบแล้วค้าบ จอดรถไกล หมอน้ำอิงดุจัง “ คนโดนดุยิ้มอ้อน แล้วส่งกระเป๋าอีกใบให้“ทานข้าวกลางวันด้วยนะครับ อย่ามัวแต่ทำงาน แล้วเย็นนี้พี่จะมารับ ““รับทราบค่ะ