All Chapters of ค่าของหัวใจ: Chapter 1 - Chapter 10

เธียรวิทย์ เปิดประตูห้องประชุมเข้าไปแล้วกล่าวเปิดประชุมทันที วันนี้เค้ามีประชุมงานเกี่ยวกับแพคเก็จจิ้งขนมยี่ห้อใหม่ที่เพิ่งจะนำมาวางขายในเร็วๆนี้ เสียงเข้มท้าวความถึงการประชุมครั้งที่แล้วก่อนจะบอกความต้องการของตัวเองออกไป แต่ทีมงานนับสิบคนที่จ้างมาด้วยเงินเดือนสูงลิ่วกลับทำงานไม่คุ้มค่าจ้าง"เหมือนเดิมไม่แก้ไขไม่ปรับปรุง"เธียรวิทย์กัดฟันข่มความโกรธ วัตถุดิบส่งมาพร้อมเตรียมการผลิต แต่แพคเก็จจิ้งห่วย ทีมงานหน้าซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด"ผมให้เวลาอีกสองวัน ถ้าผมออกแบบมาแล้วท่านประธานเลือกของผม พวกคุณควรพิจารณาตัวเอง"เธียรวิทย์ยื่นคำขาดก่อนจะลุกออกจากห้องประชุมไปเค้าตัดสินใจงานเป็นคนสุดท้าย แต่ถ้างานแบบนี้มีปัญหา ท่านประธานจะเป็นคนตัดสินใจเอง"อ้าวไอ้เสือว่าไง" ท่านประธานทักลูกชายที่เดินหน้าตูมเข้ามา เธียรวิทย์นั่งลงแล้วถอนหายใจออกมา"แพคเก็จไม่สวยเลย" ลูกชายบอกเบาๆ ผู้เป็นพ่อยิ้มกว้าง"ถ้าไม่ถูกใจอยากได้แบบไหนทำเองสิ" คนเป็นลูกค้อนน้อยๆอย่างงอนๆเมื่อฟังท่านประธานพูดจบ"ดี ทำเองอย่างงี้อีกหน่อยก็ไม่ต้องจ้างใคร" คนเป็นพ่อขำออกมาอย่างพอใจ ที่ลูกชายบ่นออกมาเสียงดัง แล้วลุกออกจากห้องไปอย่างร

ประตูกระจกกั้นความเย็นภายในห้องถูกเปิดออกทันทีที่คนทั้งคู่มาถึง ผู้ใหญ่ในบ้านที่เดินออกมาต่างมาหนุ่มสาวสองคนด้วยความรู้สึกแต่งต่างกันออกไป คุณหญิงยิ้มกว้างอย่างพอใจ ในที่สุดถ้าหลานชายคนเดียวจะมีวาสนาได้หนูนุชมาเป็นคู่ครองก็ถือว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาที่นางทำไปไม่สูญเปล่า คุณนรีรู้สึกขุ่นใจน้อยๆกับภาพที่เห็นหมอนุชแม้จะมีหน้าที่การงานมั่นคงแต่ไม่ได้มีทรัพย์สมบัติหรือนามสกุลใหญ่ให้พอที่จะเกื้อกูลกันทางธุรกิจ ส่วนคุณผู้ชายก็แค่แปลกใจที่ทั้งคู่มาพร้อมกันได้ยังไงเท่านั้นเอง"ซื้ออะไรมาเธียร" ผู้เป็นแม่ถามออกไปเมื่อเห็นลูกชายถือถุงใบใหญ่เดินเข้ามา เธียรวิทย์ยิ้มกว้างออกมาแล้ววางถุงตรงข้างตัวก่อนจะนั่งลงข้างๆผู้เป็นแม่"กระเป๋าครับ ซื้อมาให้นุช "เสียงที่บอกออกมาคล้ายเรื่อยๆไม่มีความนัย แต่คนในครอบครัวกลับจับพิรุธนี้ได้ ผู้ชายอย่างเธียรวิทย์ไม่ใช่จะใจดีแบบนี้ ธีรนุชมองชายหนุ่มอย่างตกใจก่อนจะงงๆกับอาการของเค้า"พี่ซื้อให้เอาไว้ใช้สลับกับใบที่ถืออยู่ ใบนี้สีดำรับรองไม่เปื้อน" คนรับทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว คุณย่าจึงสะกิดน้อยๆเพื่อให้รับของจากหลานชาย"ขอบคุณมากนะคะพี่เธียร" เสียงหวานกล่าวขอบคุณออกมาแม้อย

รถสปอร์ตคันหรูแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังเล็กด้านริมกำแพงรั้วที่ซุกซ่อนสายตาคนภายนอกด้วยกำแพงไม้ดัดชาทองสูงเกือบเมตร แต่ดูสวยงามร่มรื่นเมื่อได้เดินผ่านเข้าไปเธียรวิทย์เห็นแสงไฟในบ้านเปิดอยู่ก็ใจชื้นขึ้นมาคิดว่าต้องมาปลุกแม่ครัวคนเก่งของคุณย่าตัวเองแล้ว ลูกน้องรายงานว่าหมอนุชกลับมาถึงบ้านก็เข้าไปดูแลคุณท่านเหมือนทุกวัน ก่อนจะกลับลงมาเร็วกว่าทุกวันเพราะอาการไม่ค่อยจะดีนักเสียงเดินเงียบกริบเดินตามทางไปก่อนที่ชายหนุ่มจะส่งเสียง"ป้า ป้านาง" คนถูกเรียกโผล่หน้าออกมาก็พบว่า นายใหญ่ที่สุดของบ้านมายืนอยู่ตรงนี้แล้ว"คุณเธียร มีอะไรคะ " เสียงแม่ครัวถามออกไปด้วยความตกใจกลัวจะมีเหตุร้ายเกิดขึ้น เธียรวิทย์ส่ายหน้า แล้วส่งสายตาเข้าไปด้านใน"นุชหลับแล้วหรอ" เสียงถามหาลูกสาวคนเดียวทำให้กริ่งเกรงใจนัก"นุชป่วยค่ะ ตัวร้อนจี๋เชียว วัดไข้ด้วยตัวเอง รักษาตัวเองแล้วค่ะ"ผู้เป็นแม่รายงานก่อนที่ชายหนุ่มจะถอดรองเท้าตัวเองออกเหมือนจะบอกว่า ขอไปดูหน่อย ป้านางเหมือนจะน้ำท่วมปากไม่กล้าเอ่ยออกมาจึงเดินเลี่ยงขยับตัวออกไป ให้เจ้านายใหญ่เดินเข้าไปในบ้านด้วยความรวดเร็วชายหนุ่มลูกน้องของคุณเธียรเดินตามมารับรถออกไปเ

​ เรือนรับรองเป็นมุมส่วนตัวที่ชายหนุ่มชื่นชอบเป็นพิเศษเพราะมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครันเหมาะสำหรับปาร์ตี้ส่วนตัว พักผ่อนและนั่งทำงานในช่วงเวลาที่ผ่อนคลาย กระจกใสโดยรอบมีผ้าม่านสีทึบปิดเอาไว้หนึ่งชั้น ก่อนจะมีลูกไม้โปร่งบางอีกชั้น เผื่อต้องการรับแสงแดดบ้าง คนงานจัดการเปิดม่านทึบออกเผยให้เห็นคนที่อยู่ข้างในได้อย่างชัดเจนหญิงสาวถูกพาเดินมาคุยกันที่นี่เพื่อปรับความเข้าใจกัน คนงานยิ้มกว้างอย่างมีความสุขที่เห็นเจ้านายของบ้านกับหมอนุชจูงมือกันเข้ามา โทรทัศน์กำลังฉายซีรีย์เกาหลีชื่อดังที่กำลังฮิตที่สุดในตอนนี้อยู่ คุณหมอยิ้มกว้างออกมาเมื่อเห็นพระเอกในดวงใจกำลังยิ้มใส่นางเอกสาว เธียรวิทย์ปิดโทรทัศน์ทันที ทำให้นางเอกนอกจอหน้างอทันทีที่โดนขัดใจ"พี่พูดชัดเจนไปแล้วนะ ถ้านุชหวงพี่ขนาดนั้น พี่ก็ควรหวงนุชได้"ชายหนุ่มเข้าประเด็นที่ค้างคาใจทันที ธีรนุชสบตาเค้าอย่างหวาดหวั่น คนอย่างเธอจะสู้อะไรกับเค้าได้"นุชไม่ได้หวงพี่เธียร" เสียงหวานตอบออกไปในที่สุด เธียรวิทย์ยิ้มร้ายกาจออกมาแล้วสบตากับคุณหมอสาวตรงหน้า"พูดอีกรอบแล้วมองหน้าพี่"ชายหนุ่มออกคำสั่งกับเธอก่อนจะประคองแก้มบางให้อยู่ในมือของตัวเองอย่าง

​คุณนรีจัดแจงให้ลูกชายตัวเองนั่งเคียงคู่กับสะใภ้ในมโนของนางอย่างมีความสุข ธีรนุชขยับไปนั่งเก้าอี้ตัวสุดท้ายติดกับแขกคนสำคัญ ก่อนจะยิ้มจางๆออกมา เธอมีวูบเดียวเท่านั้นที่มีความน้อยใจเข้ามา แค่เพียงไม่นาน ความเข้าใจต่างๆก็เข้ามาแทนที่ คุณเธียรไม่ใช่จะไม่เคยควงใคร หรือไม่มีสัมพันธ์พิเศษกับใครสักหน่อย เธอเคยแอบเห็นและตามข่าวของเค้ามาตลอดก็รู้ว่า เค้ามีเพื่อนควงเพื่อนเที่ยวหลายคน เป็นดาราดังก็มาก แม้ฝ่ายหญิงจะกดดันให้ฝ่ายชายออกมาเปิดเผยความสัมพันธ์บ้าง แต่ก็ไม่ได้รับการเปิดปากใดๆจากชายหนุ่มคนนี้มือบางตักอาหารพร้อมกับฟังเสียงการสนทนาของคนอื่นๆอย่างเลื่อนลอย เสียงของหญิงสาวข้างตัวชวนทุกคนคุยเรื่องอาหาร เรื่องสถานที่ท่องเที่ยว และเรื่องอะไรหลายอย่างจนทำให้บนโต้ะอาหารเสียงดังกว่าปกติ คุณย่าแอบมองหลานชายกับว่าที่หลานสะใภ้แล้วก็ถอนใจ ถ้าแม่นรีเค้าเลือกข้าง ย่าก็เลือกบ้างก็เท่านั้นเอง"นุช พรุ่งนี้เข้างานกี่โมงลูก" คุณย่าเอ่ยถามคนท้ายสุดที่เงียบผิดปกติอย่างชวนคุย"หนูเข้างานสองทุ่มเลิกแปดโมงเช้าค่ะ" สิ้นเสียงตอบ เธียรวิทย์ก็ขมวดคิ้วทันที เค้าไม่รู้เลยว่า คุณหมอของเค้าต้องไปทำงานกลางคืนด้วย เสียงค