Semua Bab Second Chance With Her Billionaire Husband (SPG): Bab 101 - Bab 110

Unti-unting nag-aalab ang buong bulwagan nang sumiklab ang balita tungkol sa Universe Tech. Para itong apoy na tinangay ng hangin—malakas, mabilis, walang sinisino. Sa loob lamang ng ilang minuto, ang marangyang hapunan ay napuno ng sigawan, palakpakan, at mga boses na hindi mapakali.“I can’t believe it! Ang stock ng Universe Tech—lumipad na naman!”“First time ko makita ang isang stock na umabot na sa limit, pero umaakyat pa rin! Grabe, Mr. Almeda, ‘yung original shares mo—more than ten times ang taas! Sa takbo nito, malalampasan mo pa si Theodore sa Manila Circle!”“Congratulations, Mr. Almeda! Isa ka nang bagong aristocrat!”Parang humahaplos sa ego ni Dominic ang bawat papuri. Ang ngiti niya'y hindi lang umaabot sa labi—umaabot hanggang pandinig. Para siyang nakalutang sa ulap, nakatingala sa isang sikat ng araw na siya raw mismo ang nagmamay-ari.Pero habang dumadagundong ang saya sa isang banda, may ilan namang hindi mapalagay.“Hindi ba masyadong kahina-hinala ang bilis ng pag

Inangat ni Dominic ang ulo, pinipilit ngumiti kahit unti-unti nang nabubuo ang kaba sa dibdib niya. “Ganyan talaga siya… si Ms. Flores. Mahilig mang-asar. Para lang ‘tong laro sa pagitan naming dalawa…”Hindi pa man niya natatapos ang kayabangang iyon, biglang sumindi ang malaking screen sa harap nila—ang screen na ilang minuto lang ang nakalipas ay naka-blackout.Nagkaroon ng sandaling katahimikan.Kasunod ang sabay-sabay na pagdaing ng pagkagulat.Isang live broadcast.At hindi basta live broadcast sa kung saan—kundi mula mismo sa pinakasentro ng kabisera.Ipinakita sa screen ang apat na pinakamalalaking gusali sa bansa:• Vergara Group• Flores Group• Cortez Group• Lim GroupAt sa pinakagitna ng mga higanteng gusaling ito ay nakatayo ang pinakamalawak at pinakasikat na plaza, kung saan matatagpuan ang Pearl of the East—ang simbolo ng lakas at kaunlaran ng lungsod. Sa paanan ng Pearl ay nakatayo ang dambuhalang display screen, isang higanteng aparato na nagbubukas lamang sa mga pa

Umiikot ang mundo ni Dominic. Parang paulit-ulit na sinasaksak ang tenga niya ng mga tinig na nag-uumpugan—mga tinig na puno ng pangungutya, paghamak, at galak sa kanyang pagbagsak. Kanina lamang, siya ang sentro ng papuri, ng pilit na paghanga. Ngunit ngayon, parang mga buwitre ang mga tao, sabik kainin ang bawat piraso ng kahihiyan niyang nalalaglag sa sahig.“Hindi ba kanina lang, ipinagmamalaki n’yo si Dominic na ‘genius investor’? ‘Prodigy’ daw? Hahaha! Ang talino talaga—hingin ang Flores Corporation kay Mrs. Vergara, gawing Almeda Corporation, tapos ibenta sa pinakamurang presyo! At hindi pa nakontento—nangutang sa mga loan shark at isinugal pati buong yaman ng pamilya nila para bilhin ang patibong na kumpanya ng Universe Tech!”“Hahaha! Napanood ko pa nga siya sa TV noong isang araw. Nangangako ng bagong faculty building para sa alma mater niya. May pabigay pa siyang isang daang milyon sa welfare home! Ang daming sinignang kontrata, pa-bida sa media. Eto ngayon—sino magbabayad

Narinig sa buong bulwagan ang malakas na sigaw ni Dominic, puno ng galit at pagkabigla, ngunit ang sumalubong sa kanya ay hindi paliwanag o awa, kundi isang malutong na sampal na halos mag-echo sa marmol na sahig.Si Natalie, na palaging inisip ng lahat bilang isang tipikal na sosyal, marunong mag-ayos, marunong ngumiti, pero mahina sa laban, ay hindi pala ganoon. Lumaki siyang sanay sa taekwondo at combat sports. Hindi pangkaraniwan ang lakas ng kanyang kamay, kaya nang dumampi ang sampal niya sa mukha ni Dominic, hindi lang ito basta tumagilid. Parang binangga ng trak. Nabuwal ito nang tuluyan, kasabay ng paglipad ng isang ngipin na kumikislap pa sa ilalim ng chandelier.Naglakad papalapit si Theodore kay Natalie, tahimik, halos hindi gumagalaw ang ekspresyon. Ngunit bago pa siya makapagsalita, may kung anong hindi maipaliwanag na bagay ang bumulaga sa tabi ng kanyang mga paa. Parang galing sa langit na nahulog, sabay kumalabog sa lupa.Napatingala siya, nagtataka, at nakita si Nata

Lumiwanag ang mukha ni Lia habang pumapalakpak nang todo, halatang tuwang tuwa. “Yes, yes! That one’s good!” sigaw niya na parang nanalo sa isang game show. Ang tawanan nilang mag ina ay umalingawngaw sa buong silid, malambot at masaya, parang musika na nagpapagaan ng loob ng kahit sinong makarinig.Pero sa di kalayuan, nakatayo si Nathan na para bang hindi nababagay sa eksenang iyon. Malamig ang ekspresyon, mahigpit ang mga balikat, at tila may sariling mundo. Sa gitna ng tawa at init ng mag ina, siya lamang ang malamig, nakahiwalay, tahimik.Pinagmamasdan niya si Natalie. Tinatangkang basahin ang mukha nito. Hinahanap ang kahit anong bakas ng kasinungalingan, pagtatakip, o pag iwas. Ilang beses na niyang nagawa iyon noon, kahit sinasabi niyang hindi niya napapansin. Pero ngayon, ngayon na may dalawang katauhan si Natalie sa buhay nila, hindi na niya makita o maunawaan ang kahit ano.Wala siyang nabasa. Parang blangkong papel si Natalie sa harap niya. At doon niya unang naramdaman an