All Chapters of ซีรีส์ชุด เสียว ซ่าน ร่าน รัก NC 20++++: Chapter 41 - Chapter 50

"ปล่อย! พรุ่งนี้ฉันจะร่างข้อตกลงระหว่างเราทั้งหมดสิบข้อ แต่คืนนี้ฉันขอคิดดูก่อนว่ามีอะไรบ้าง ถ้านายรับได้เราก็อยู่ร่วมกันได้ แต่ถ้ารับไม่ได้ก็หย่ากับฉันซะ" พูดจบพิ้งค์พลอยก็รีบเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ปล่อยให้เหมราชยืนงงอยู่ตรงนั้น เพราะไม่รู้ว่าเธอจะมีข้อตกลงอะไรอีก ซึ่งเขาอาจจะทำไม่ได้ เพราะมันตั้งหลายข้อ และที่สำคัญเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงยอมตกลงแต่งงานกับเขาอย่างว่าง่าย ทั้งที่ความเป็นจริงเธอปฏิเสธเขาก็ได้ เพราะยังไงเสี่ยเพชรกล้าก็ไม่มีทางให้ลูกสาวคนเดียวไปตกระกำลำบากที่ไหน และที่สำคัญถ้าเธอจะงัดข้อกับผู้เป็นบิดาก็ไม่ใช่เรื่องยาก ถ้าหากจะยืนกรานปฏิเสธการแต่งงานในครั้งนี้เช้าของวันใหม่ เหมราชรู้สึกปวดบั้นเอวเป็นที่สุด เนื่องมาจากโซฟาที่สั้นกว่าตัวเขามาก ชายหนุ่มพยายามนอนขดตัวและเปลี่ยนอิริยาบถทั้งคืน เขาแทบจะนอนไม่นอนเลยด้วยซ้ำ เพิ่งจะมาหลับตอนใกล้รุ่งสางนี้เอง ก่อนจะตกใจสะดุ้งตื่นขึ้นอีกครั้ง เมื่อโซฟานั้นมันแคบเกินไป ชายหนุ่มใช้สายตากวาดมองไปที่เตียง โดยมีสายตากลมโตของหญิงสาวจ้องมองมาที่เขาพร้อมกั

หลังจากที่งานแต่งผ่านพ้นไปหลายวัน ชีวิตของพิ้งค์พลอยก็ยังคงหวาดระแวง เมื่ออยู่ภายในห้องกับเหมราชในทุกค่ำคืน แม้ว่าเขานั้นจะทำตามข้อตกลงของเธออย่างเคร่งครัด ในทุกๆ ข้อก็ตามที แต่หญิงสาวก็ยังคงไม่มั่นใจในตัวของเขาอยู่ดี "นี่คุณแต่งตัวเสร็จแล้ว ก็ลงไปก่อนสิเดี๋ยวฉันจะตามไป" หญิงสาวพูดขณะที่เธอนั้นหยิบต่างหูขึ้นมาใส่ เนื่องจากวันนี้เป็นวันแรกที่บิดาของเธอนั้นให้ไปช่วยงานเหมราชที่บริษัท เพราะตั้งแต่เรียนจบมาพิ้งค์พลอยก็ไม่เคยได้ออกไปทำงานช่วยบิดาเลยสักวัน เธอใช้ชีวิตอยู่แต่ในบ้าน หรืออาจจะออกไปเดินเที่ยวเล่นบ้างตามห้างสินค้า ชอปปิงเดินซื้อของประเภทเสื้อผ้ากระเป๋ารองเท้าตามประสาคุณหนู และออกไปกับมาร์คบ้างเป็นบางวัน หรืออาจจะมีดินเนอร์ภายใต้แสงเทียนแล้วแต่โอกาส แต่เธอก็ไม่เคยไปทำงานที่บริษัทเลยสักวัน จนบางครั้งหญิงสาวก็คิดว่าตัวเองเป็นกบในกะลา ไม่สมกับไปร่ำเรียนถึงเมืองนอกเมืองนา ไม่เคยใช้ความรู้ที่เรียนมาให้เกิดประโยชน์

"รสนิยมมันเปลี่ยนกันได้ ตอนนี้ผมชอบแบบนี้ แล้วก็ชอบมากด้วย" เหมราชพูดพร้อมกับจับจ้องไปที่ใบหน้าของพิ้งค์พลอยเช่นกัน ดวงตาคมคู่นั้นเต็มไปด้วยประกาย เวลาที่เขามองมาที่เธอ จนหญิงสาวรู้สึกอาย หญิงสาวไม่รู้ว่าแววตาและคำพูดของชายหนุ่ม หมายถึงบรรจุภัณฑ์หรือเธอกันแน่ "เชิญคุณปริมไปทำงานได้แล้วครับ เดี๋ยวผมจะตามออกไปพบกับคุณประภาส คุณช่วยเตรียมเอกสารเซ็นสัญญาให้ผมด้วย" "ปริมเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ ท่านประธานรีบหน่อยนะคะคุณประภาสรอนานแล้ว" เลขาสาวพูดจบก็เดินออกไปจากห้อง ก่อนจะเดินออกไปปริมยังเบ้ปากใส่พิ้งค์พลอยลับหลังท่านประธานหนุ่ม จนหญิงสาวไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้หล่อนไม่พอใจตอนไหนหรือเปล่า เธอเองก็เพิ่งมาทำงานที่นี่เป็นวันแรก ทำไมเลขาสาวถึงต้องชักสีหน้าแบบนั้นใส่เธอด้วย "ผมขอไปคุยกับธุระกับคุณประภาสก่อน แล้วเราค่อยออกไปทานมื้อเที่ยงกัน คุณหิวหรือยังรอได้ไหม" ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้ พร้อมกับเอ่ยถามออกมาด้วยความห่วงใย จนทำให้หัวใจของพิ้งค์พลอยเต้นไม่เป็นจังหวะอีกครั้งอย่างน่าประหลาดใจ

"มาร์คก็รู้ว่าพลอยไม่ชอบดื่มอะไรที่มีแอลกอฮอล์ผสม ขอเป็นน้ำส้มได้ไหมมาร์ค" หญิงสาวพยายามพูดเลี่ยงออกมา เพราะไม่อยากจะดื่มมัน เธอยังจำวันนั้นได้ดี วันที่เหมราชลากเธอกลับคอนโด แต่ก็ยังโชคดีที่เขานั้นเป็นลูกผู้ชายพอไม่ล่วงเกินเธอ แต่ในเวลานี้แม้เธอจะรู้สึกดีกับมาร์คแค่ไหน พิ้งค์พลอยก็ได้กลายเป็นผู้หญิงที่มีพันธะผูกพัน ทุกครั้งที่มาร์คเข้าใกล้ หัวใจของเธอกลับกระตุกวูบหล่นลงไปที่ตาตุ่ม ผิดแปลกจากความรู้สึกที่มีให้กับเหมราช จนเธอนั้นไม่เข้าใจว่าทำไม ถึงได้กลัวมาร์คมากกว่าชายหนุ่ม ซึ่งเขาเป็นสามีแค่ในนามเท่านั้น"มันคือไวน์องุ่นชั้นดีที่ผมซื้อมาจากต่างประเทศ หวังว่าสักวันคุณจะได้มานั่งดื่มด้วย แต่ผมคงต้องเอาไปทิ้งแล้วแหละ เพราะมันคงไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าหากจะเก็บเอาไว้ เมื่อไม่ได้นั่งดื่มกับคนที่รู้ใจ" มาร์คพูดออกมาพร้อมกับหยิบขวดไวน์ขึ้น เพื่อจะเอาไปทิ้งในถังขยะ "เดี๋ยวก่อน! พลอยดื่มด้วยก็ได้ แต่ดื่มได้ไม่มากนะ" หญิงสาวรีบพูดห้ามขึ้น ก่อนที่มาร์คจะเอาไวน์ไปทิ้ง เพราะเธอนั้นกลัวว่าเขาจะเสียน้ำใจ ที่อุตส่าห์หิ้วมาตั้งไกล เพื่อดื่มกับเธอ

ภายในห้องของคอนโดหรู เวลานี้คนทำคู่กำลังแลกลิ้นกันอย่างเมามัน ความรู้สึกของหญิงสาวที่มีนั้น สิ่งที่ได้รับฟังมาความโกรธน้อยใจไม่อาจขวางกั้น หรือต่อต้านความต้องการภายในใจและกายของเธอได้ "อืม..." เสียงครางดังมาจากในลำคอ ของคนทั้งคู่ ขณะที่ชายหนุ่มนั้นค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อของเธอออกทีละเม็ดได้อย่างช่ำชอง เขาใช้เวลาไม่นานเสื้อเชิ้ตของเธอก็ลงไปกองที่พื้น พร้อมกับกระโปรงรัดรูปสีสดใสรวมทั้งชุดของเขาด้วย "เหมราช...สัญญาได้ไหมว่านายจะทำเบาๆ" พิ้งค์พลอยพูดออกมาด้วยความเขินอาย ขณะที่เขาและเธอนั้น ยืนอยู่กลางห้อง หญิงสาวมีเพียงชุดชั้นใน ส่วนชายหนุ่มเองก็มีเพียงแค่บ๊อกเซอร์ห่อหุ้มร่างกายเอาไว้ และอีกไม่นานมันคงถูกถอดทิ้ง เพื่อภารกิจที่จะทำให้เขาและเธอได้กลายเป็นภรรยาและสามีที่สมบูรณ์แบบทั้งในทางพฤตินัยและนิตินัย "ผมสัญญาว่าจะถนอมคุณจนวินาทีสุดท้ายที่อยู่บนเตียง และตลอดไปตราบชั่วชีวิต เพราะมันจะไม่มีครั้งไหนที่ผมนั้นจะทำรุนแรงกับคุณ" พูดจบ