All Chapters of ซีรีส์ชุด เสียว ซ่าน ร่าน รัก NC 20++++: Chapter 31 - Chapter 40

เช้าของวันใหม่ หลังจากที่พิ้งค์พลอยได้ฟังคำพูดของผู้เป็นบิดาพร้อมกับการยื่นคำขาด ให้เธอนั้นต้องเลือกระหว่างพ่อบังเกิดเกล้ากับชายคนรัก ทำให้หญิงสาวนั้นรู้สึกเป็นกังวลใจอย่างมากและก็เริ่มรู้สึกเกลียดเหมราชขึ้นมา เมื่อเขานั้นเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด พิ้งค์พลอยตัดสินใจเดินทางมาหามาร์คที่คอนโดหรู เพื่อที่จะปรึกษาหารือกับเขา เมื่อเธอนั้นไม่ปรารถนาที่จะมีใครเข้ามาในหัวใจ นอกจากมาร์คชายอันเป็นที่รักของเธอ เมื่อทั้งสองได้ศึกษาดูใจกันมาหลายปี ตั้งแต่สมัยที่พิ้งค์พลอยไปเรียนต่อปริญญาโทที่อังกฤษ ซึ่งมาร์คเป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ จึงทำให้คนทั้งคู่สนิทกัน ภายในระยะเวลาไม่นาน ก่อนจะตัดสินใจตกลงปลงใจเป็นแฟนกันและนับจากวันนั้น ลมหายใจเข้าออกของพิ้งค์พลอยก็มีแค่มาร์คเพียงคนเดียวพอเปิดประตูเข้ามาในห้องที่ตกแต่งไว้อย่างหรูหรา พิ้งค์พลอยได้ตัดสินใจนั่งลงไปที่โซฟาพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างแรง พร้อมกับหัวใจที่เต้นระรัวด้วยความโกรธ ก่อนจะกำมือแน่นพร้อมทั้งกัดฟันพยายามใจเย็น เนื่องจากมันไม่ใช่ครั้งแรก แต่เธอก็ยังคงไม่ชินอยู่ดี เมื่อเธอได้ยินเสียงชายหญิงกำลังร่วมรักกัน

"ถ้าเธอไม่ใช่คู่ควงของเหมราชเสร็จกูแน่" สายฟ้าพูดออกมาด้วยแววตาที่มีเลศนัย พร้อมกับจ้องมองตามหลังร่างอรชรออกไป เมื่อเธอนั้นเดินไปนั่งกับเพื่อนๆ ซึ่งอยู่โต๊ะไม่ไกลจากพวกเขามากเท่าไหร่นักทางด้านพิ้งค์พลอย แม้ว่าเธอจะเมาเป๋จนเดินเซไปมา โดยมีต้นคอยพยุงร่างอรชรเอาไว้ แต่เธอนั้นกลับพยายามขัดขืน เพื่อให้พ้นจากอ้อมแขนของชายร่างสูงใหญ่ เมื่อจิตใต้สำนึกลึกๆ ภายในใจเธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใครมาจากไหนและสัญชาตญาณมันกำลังบอกเธอว่าภัยกำลังจะมาใกล้ตัว "ปล่อยอย่ามายุ่งกับฉาน ฉานจะกลับบ้าน" หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงยาน เพราะความเมาแล้วพยายามผลักชายร่างบึกบึนให้พ้นจากตัวของเธอ เมื่อชายหนุ่มกำลังเปิดประตูรถและจะยัดเธอเข้าไปที่เบาะฝั่งตรงข้ามคนขับ "ก็นี่ไงผมกำลังจะพาคุณกลับบ้าน ขึ้นรถสิเดี๋ยวผมจะไปส่ง รับรองว่าคุณถึงบ้านอย่างปลอดภัยแน่นอน" ต้นพูดออกมาพร้อมกับพยายามที่จะผลักร่างอรชรเข้าไปในรถให้ได้ โดยที่เธอนั้นก็พยายามขัดขืนสุดกำลังเช่นกัน ทั้งที่แรงจะยืนก็แทบจะไม่มี

"หนาว..." พิ้งค์พลอยพูดออกมาลอยๆ เหมือนกับคนที่กำลังนอนละเมอ แต่ชายหนุ่มกลับดึงร่างอรชรเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของเขา ความใกล้ชิดบวกกับกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ที่ติดกายของหญิงสาว จนมันกลบกลิ่นอ้วกไปจนสิ้น กำลังทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง "ทำไมต้องตื่นเต้นด้วยวะ ก็แค่นอนกอดผู้หญิงขี้เมาคนหนึ่งเท่านั้น และที่สำคัญเธอไม่ใช่สเปคของเราสักหน่อย" ชายหนุ่มพูดออกมาคนเดียว ขณะที่เขานั้นยังคงกอดพิ้งค์พลอยเอาไว้หลวมๆ ก่อนจะคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย จนไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ พรุ่งนี้เช้าหญิงสาวคงจะตื่นมาโวยวาย เมื่อเธอนั้นได้นอนอยู่ภายใต้อ้อมกอดของชายหนุ่มทั้งคืน และที่สำคัญเขานั้นเป็นคนเช็ดตัวพร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับเธอด้วย แม้ว่าหญิงสาวจะไม่ได้เปลือยเปล่าล่อนจ้อน แต่เขานั้นก็เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งไปทุกตารางนิ้ว ที่สำคัญเขารู้แม้กระทั่งไซซ์ของบราที่เธอสวมใส่ แม้ว่าเหมราชจะไม่ได้ตั้งใจจับจ้องไปที่ทรวงอกกลมโต แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เขาได้เห็นมันเต็มสองตาเต้านูนที่ล้นบราออกมาช่างขาวผ่องอวบอั๋น เสียจนทำให้ห

เมื่อรถแท็กซี่จอดเทียบที่หน้าบ้านหลังใหญ่หญิงสาวยื่นธนบัตรแบงก์พันให้พร้อมกับบอกว่าไม่ต้องทอน จากนั้นเธอได้เดินเข้ามาในบ้านแล้วก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อผู้บิดาได้เอ่ยทักขึ้น "อ้าว! พลอยกลับมาแล้วเหรอ ใครมาส่งลูก เหมราชหรือเปล่าเรียกเขามาพบพ่อหน่อยสิ" เสี่ยเพชรกล้านั่งจิบน้ำชาอยู่ที่ห้องนั่งเล่นอย่างใจเย็น ก่อนจะถามลูกสาวออกมาด้วยความแปลกใจ เพราะไม่เห็นเหมราชเดินเข้ามาส่งพิ้งค์พลอย "พลอยนั่งแท็กซี่ค่ะ ส่วนรถของพลอยจอดไว้ที่ผับ พ่อให้คนไปขับกลับมาด้วยนะคะ" หญิงสาวพูดออกมาพร้อมกับนั่งลงที่โซฟาตรงข้ามกับผู้เป็นบิดา ด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง ราวกับว่าเธอนั้นได้แบบโลกนี้เอาไว้ทั้งใบ "ทำไมต้องทำตัวแบบนี้ด้วยพลอย ถ้าเมื่อคืนเหมราชไม่ไปพบลูกจะเกิดอะไรขึ้นรู้ตัวหรือเปล่า" ผู้เป็นบิดาผู้เอ็ดลูกสาวออกมาเบาๆ แต่ทว่าพิ้งค์พลอยนั้นกลับมองไปที่เสี่ยเพชรกล้า ด้วยแววตาที่รู้ทัน"ทุกครั้งที่พลอยเมา ลูกน้องของพ่อก็พาพลอยกลับบ้านทุกที ไม่เห็นจะต้องพึ่งพาใครเลยนี่คะ แต่ทำไมคราวนี้พ่อถึงยอมปล่อยให้นา

"อย่าดื้อสิ คิดว่าตัวเองอายุสิบแปดหรือไง...หืม ลุกได้แล้วครับ ผมบอกแล้วไงว่าจะรับไว้พิจารณา" เหมราชพูดพร้อมกับเดินอ้อมไปทางด้านหลังพิ้งค์พลอย มือหนาของเขาโอบลงไปที่ไหล่มนของหญิงสาวให้ลุกขึ้น"ไม่ต้องมายุ่งฉันลุกเองได้ และก็อย่าคิดมาทำรุ่มร่ามกับฉัน นายแค่สามีในนาม ฉันขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะ นายอย่าคิดแตะต้องตัวฉันแม้แต่ปลายเล็บ ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ฉันเอาเลือดหัวนายออกแน่ นายเหมราช ชิ!"พิ้งค์พลอยพูด พร้อมกับลุกขึ้นยืนเชิดหน้าใส่เหมราช ก่อนจะสะบัดตูดเดินไปเปิดประตู แล้วก้าวเท้าเดินออกไปอย่างมั่นใจเช่นเคย จนทำให้ชายหนุ่มนั้นแอบยกยิ้มที่มุมปากด้วยความพึงพอใจในความน่ารักของเธอ สำหรับเหมราชในเวลานี้อายุเป็นเพียงตัวเลขเท่านั้น เมื่อความสวยความสาวของพิ้งค์พลอยไม่ต่างจากหญิงสาวที่อายุยี่สิบต้นๆ และสิ่งที่เขานั้นประทับใจในตัวของเธอ นั่นก็คือความพยศของหญิงสาว ที่เขานั้นพร้อมจะปราบและกำราบเธอ ให้มาสยบแทบอกของเขาให้ได้ จากนั้นชายหนุ่มจึงรีบก้าวเท้าเดินตามหลังเธอไปติดๆ จุดมุ่งหมายของคนทั้งคู่ คือการลองชุดและถ่ายพรีเวดดิ้งสำหรับงานแต่งที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ไม่ว่าการแต่งงา