All Chapters of His Empire, Her Heart: Chapter 31 - Chapter 40

Clara Pagpasok ko sa opisina ngayong umaga, ramdam ko agad ang kakaibang tensyon. Hindi lang sa pagitan namin ni Alexander — parang may bagong presensya na kumalat sa buong building. Alam kong may pagbabago, pero hindi ko pa rin ma‑grasp kung anong eksakto. Umupo ako sa desk ko, binuksan ang laptop, pero hindi ako agad naka-focus sa trabaho. Sa isip ko’y paulit-ulit yung sinabi niya kahapon sa terrace: “Gusto kong protektahan ka… anumang mangyari.” Tanong sa sarili ko: “Ano ba talaga ang ibig niyang iprotekta?” Hindi siya simpleng boss lang. At hindi rin ako basta assistant sa kanya. ⸻ Habang nag-aayos ako ng file, tumunog ang telepono ng opisina. “Ms. Villanueva?” tinawag ako sa kabilang linya ng isang executive voice. “Pwede ka ba dumalo sa isang confidential meeting kasama si Mr. Steele at iba pang senior staff, sa 2PM?” Bigla akong nagulat. Confidential meeting? Hindi kadalasan ako kasama sa ganitong klase ng meeting. Pero tumango akong saglit sa sarili ko at tumugon,

⸻ Clara Umuwi ako nang mabagal mula sa opisina. Sa daan papasok sa elevator, pakiramdam ko’y may talagang bumabagabag sa loob — parang ang puso ko ay may sarili nang plano, at hindi ko pa alam kung sasabayan ko ba o susundin. Palihim kong inisip ang sinabi ni Alexander: “Mahalaga ka sa akin… at gusto kong protektahan ka.” Hindi iyon basta biro. Ramdam ko yung sincerity sa kanyang mata, yung bigat ng pasiya niya. Habang pumapasok ang elevator, nag-iikot ako sa sarili kong isip: • “Ano ang ibig niyang protektahan?” • “Bakit ako?” • “Puwede ba talaga siyang pagkatiwalaan?” Hindi ko kayang itago ang pag-aalinlangan, pero ayoko ding patawarin ang sarili ko kung paano ko hinahayaan siya pumasok sa puso ko. ⸻ Alexander Habang naglalakad ako pabalik sa office matapos yung confrontation kanina, hawak-hawak ko yung briefcase ko — pero ang isip ko, hindi sa mga plano sa negosyo, kundi sa mga damdamin. Nakaramdam ako ng guilt nang makita ko si Lila tumitig kay Clara sa

⸻ClaraLumabas ako ng elevator at huminga ng malalim. Hindi ako basta nakalabas lang — para akong tumalon sa isang malalim na bangin ng emosyon. Ang usapan namin ni Lila kanina sa café ay hindi simpleng tsismis lang — may matinding bahagi siya sa nararamdaman ni Alexander, at ngayon, may tanong akong kailangang sagutin — hindi lang para sa kaniya, kundi para sa sarili ko.Habang naglalakad papunta sa reception, sinulyapan ko ang screen ng laptop ko sa bulsa ko. Para bang kailangan kong balikan yung presentation, pero ang puso ko ay gumugulong sa iba pang isipin: ano ang tunay na gusto ko sa kaniya? Pangako ba ang sinabi niya sa rooftop, o bahagyang pangakong natatakot siyang masira?Hindi inaasahan, pumasok si Lila sa opisina nang may determinasyon. Sa corridor, tumigil siya sa tabi ng desk ko. “Clara, kailangan mong malaman ang isang bagay,” simula niya.Humawak ako ng malalim sa ibabaw ng mesa. “Ano iyon, Lila?”Tiningnan niya ako nang diretso sa mata. “Hindi lang ako nagmamahal ka

⸻ Clara Hindi na basta alon ang bumabayo sa puso ko — tila bagyo na. Sa bawat pag-iisip ko ngayon, may tanong na hindi ko maiwasang itanong sa sarili: “Kaya ba namin ito?” Pagpasok ko sa opisina, naramdaman ko agad ang kakaibang tensyon sa hangin. Hindi lang dahil sa usapan namin ni Alexander at Lila, kundi may nadinig akong usap-usapan: may potensyal na malaking krisis sa kumpanya. Isang malaking kontraktor raw ang nagmula sa ibang bansa na nag-aalok ng malaking partnership — pero may kondisyon: kailangang iakma ang ilang division ng Steele Global sa kanilang pamantayan. At para sa amin nina Clara, ito ang posibleng banta sa proyekto na pinagtrabahuan namin ni Alexander. Nadampian ng mensahe ang inbox ko mula sa executive secretary ni Alexander: “Urgent board meeting sa gabi. Dala mo presentation mo.” Hindi ko alam kung dapat ba akong mabahala — pero alam ko na ito ay hindi simpleng meeting. Ito ay pagkakataon para kay Alexander ipakita ang plano niya — at para sa akin,

⸻ClaraIsang linggo ang lumipas mula noong gabi sa rooftop kung saan isang lihim ang naibulalas. Ngunit ngayon, sa pagpasok ko sa opisina sa umaga, ramdam ko agad na malayo ang mundo namin ni Alexander. Hindi na basta pagmamahal lang ang pinaglalaban namin — ngayon ay may banta sa kumpanya.Habang naglalakad ako papunta sa mesa ko, nakita ko ang mga senior executives na pulong na sa conference room. Ang mukha nila — seryoso, may takot, may pag-aalinlangan — nagbigay sa akin ng hindi magandang kutob. Alam kong ang kalaban namin ay hindi lang emosyonal na selos kundi tunay na krisis sa negosyo.Bukas ang laptop ko, ngunit hindi ko sinimulan ang aking daily routine. Sa halip, nag-type ako ng mensahe kina Mara at kay Mara sa HR, pero ang mga daliri ko ay nanginginig habang iniisip ko kung paano tatama ang banta sa proyekto at, sa kabilang banda, sa relasyon namin ni Alexander.⸻AlexanderSi Alexander naman ay nasa kanyang opisina nang maaga. Tumayo siya sa harap ng malaking bintana, haw