All Chapters of พระชายาตำหนักร้างรัก: Chapter 91 - Chapter 100

เสวียนซือชิงกล่าวทักทายอย่างมีมารยาท ไม่นำเรื่องในอดีตที่เขาปิดบัง มิให้ใครรู้ว่าบิดาของนางเสียสละมากน้อยเพียงใดมาคิดให้เสียเวลา แม้แรก ๆ น้อยใจไปบ้างที่เขามิยอมบอกความจริงทุกอย่าง แต่นั่นก็เป็นเพราะบิดาของนางเป็นผู้สั่งการไว้มิใช่หรือ“เสด็จอาหญิง ความจริงข้าเองก็ผิดต่อท่านมาก เสด็จอากล่าวว่าทำไม่ด

การเดินทางเข้าเมืองหลวงแม้ไม่มีเรื่องต้องเตรียมการมากมาย ทว่าตวนอ๋องเฉินฟาหยางกลับขอรออีกหลายวัน เพื่อให้เจ้าซาลาเปาน้อยร่างกายแข็งแรงมากพอที่จะเดินทางไกลเป็นครั้งแรก นอกจากนั้นแล้วเขายังสั่งให้พ่อบ้านชราเดินทางกลับจวนอ๋องล่วงหน้า เพื่อเตรียมทุกอย่างให้สมเกียรติของพระชายาเสวียนคนงาม“ทุกอย่างเรียบร้

หลังจากรถม้าเคลื่อนตัวไปได้ราวครึ่งชั่วยาม เจ้าของร่างสูงที่งีบหลับตั้งแต่รถม้ายังมิทันเคลื่อนตัวออกจากโรงเตี๊ยมก็ค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้น เมื่อคืนที่ผ่านมาเขานอนไม่หลับจนถึงเช้า มิได้ดื่มสุราดอกท้อที่หลี่จินหมิงโอ้อวดว่ารสชาติดีหนักหนา เพราะต้องการมีกำลังวังชาอย่างสมบูรณ์ยามถึงจุดหมายปลายทาง คอยดูแล

เสวียนซือชิงมองเจ้าก้อนแป้งนั่งเล่นในสวนกับคุณชายหลี่อย่างอารมณ์ดี หลังจากที่มิได้เห็นหน้ากันหลายวัน พ่อค้าหนุ่มรูปงามเล่าว่าถูกท่านเสนาบดีหลี่ผู้เป็นบิดาดุด่าว่าจนจำมิได้ว่ามีคำใดบ้าง เวลาผ่านไปได้สามวันจึงค่อยคลายความโกรธและยอมให้บุตรชายคนเล็กออกนอกบ้านได้ในที่สุด“ท่านอาหูแดง”“ถูกท่านพ่อหยิกมา อ

มือเรียววางจดหมายสำคัญที่องค์ชายเหวินอวิ๋นฝูเพิ่งตอบกลับมาอย่างมิค่อยเข้าใจนัก เขาแจ้งว่าท่านหมอที่เคยให้การรักษาตวนอ๋องเฉินฟาหยางเมื่อยามยังเยาว์เดินทางไปเยี่ยมญาติที่ต่างเมืองเป็นการชั่วคราว แล้วประโยคที่เคยกล่าวว่าแก่ชราจนเดินทางไปยังต่างเมืองมิไหวนั่นหมายความว่าอย่างไรแน่นางยังมิทันได้ไขข้อสงสั