บรรยายกาศในห้องเต็มไปด้วยความโศกเศร้า ส้มโอ หลายสาววัย 22 ของป้าสายหยุดน้ำตานองหน้า เพราะผู้เป็นป้ากำลังสั่งเสียด้วยลมหายใจโรยริน“ไม่ต้องเสียใจไปลูก เกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นเรื่องธรรมชาติ”“ฮือออ ป้าสาย ทำใจดีๆ ไว้นะ หนูกำลังโทรตามหมอ”“...หมอมาไม่ทันหรอกลูก” ป้าสายหยุดเม้มปาก เผยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรักและความอ่อนล้า “ฟังป้านะ... ป้าไม่มีอะไรจะห่วงแล้ว... ดูแลตัวเองให้ดีนะ” มือที่เหี่ยวย่นของป้าเอื้อมขึ้นมาสัมผัสใบหน้าของส้มโออย่างแผ่วเบา ความเย็นจากผิวสัมผัสทำให้ส้มโอยิ่งใจหายส้มโอรีบกุมมือป้าเอาไว้แน่น พยายามส่งผ่านความอบอุ่นไปให้ “ไม่จริง! ป้าต้องอยู่กับหนูนะ! ฮืออออ หนูจะอยู่กับใครถ้าไม่มีป้า…” เสียงสะอื้นของเธอสั่นเครือจนแทบจับใจความไม่ได้นอกหน้าต่าง บรรยากาศเงียบสงบยามค่ำคืนราวกับรับรู้ถึงความสูญเสียที่กำลังจะมาถึง มีเพียงเสียงจิ้งหรีดที่ดังระงมอย่างโหยหวนคลอไปกับเสียงร่ำไห้ของส้มโอ ความเงียบในห้องนั้นหนักอึ้งราวกับมีก้อนหินขนาดใหญ่ทับอยู่บนอกป้าสายหยุดหายใจเข้าออกอย่างแผ่วเบาและช้าลงอย่างเห็นได้ชัด ลมหายใจแต่ละครั้งดูเหมือนเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้าย สายตาของป้าจับจ้องไปที่เ
最終更新日 : 2025-11-15 続きを読む