บททั้งหมดของ Crown Prince ลิขิตให้รักเจ้าชาย: บทที่ 1 - บทที่ 10

สนามบินร่างสูงโปร่งเดินออกมาจากประตูเลื่อนบานใหญ่หลังจากเพิ่งผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองมาพร้อมกับเข็นรถเข็นที่มีกระเป๋าเดินทางใบโตสองสามใบวางอยู่แล้วมาหยุดยืนอยู่ด้านหน้าเพื่อมองหาคนของวังที่ผู้เป็นย่าบอกกับเขาไว้ว่าจะให้คนมารอรับ ชายหนุ่มดึงแว่นตาของตนเองออกขึ้นไปกองไว้บนหัวก่อนจะมองซ้ายทีขวาทีแต่ก็ไ

“ไมอาครับ เธอชื่อไมอาเป็นเด็กที่คุณย่ารับอุปถัมภ์มา เจ้าของร้านหอมละมุนที่เราเพิ่งขับผ่านตรงหน้าวัง…คุณย่าท่านเอ็นดูเธอมากครับ” เสียงนนท์คนขับตอบคำถามชายหนุ่มกลับมา“อ่อ”คนนี้นี่เอง…ก็ว่าใครมาเดินอยู่แถวนี้ได้ชายหนุ่มคิดในใจเพียงเท่านั้นแล้วก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรต่อจนรถขับเคลื่อนมาจอดเทียบนิ่งสนิทตรงหน

ผ่านไปเพียงไม่กี่สิบนาทีทุกคนก็จัดการกับอาหารหลากเมนูตรงหน้ากันจนเกือบหมดทำให้ป้าช่อรีบเรียกเด็กๆ ในวังมาจัดการเก็บโต๊ะอาหารพร้อมกับเสิร์ฟของหวานต่อทันที“วันนี้ของหวานของเราจะเป็นลูกชุบกับกล้วยบวชชีค่ะ”เสียงของป้าช่อพูดพร้อมกับวางถ้วยกล้วยบวชชีกับลูกชุบหน้าตาน่ารักอีกสองสามชิ้นลงตรงหน้าของย่ารดากั

“นี่ย่ากับป้าช่อออกไปไหน ไม่อยู่ในวังหรอ?” คามินเดินลงมาจากห้องของตัวเองแล้วหันไปถามต้นอ้อที่ยืนอยู่คนเดียวตรงกลางห้องโถง“ย่ารดาให้ป้าช่อพาออกไปนั่งเล่นที่สวนหลังวังค่ะคุณคามิน” เสียงใสของสาววัยยี่สิบสี่เอ่ยตอบชายหนุ่ม“อ่อ”“คุณคามินรับน้ำหรือขนมทานเล่นไหมคะ เดี๋ยวต้นอ้อไปเสิร์ฟให้ที่สวนด้านหลัง”

ร่างหนาลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานกลางห้องแล้วบิดคอไปมาเพื่อยืดเส้นยืดสายหลังจากที่เขานั่งทำงานมาตั้งแต่ช่วงเช้าของวันจนตอนนี้ก็ใกล้จะหกโมงเย็นแล้ว ชายหนุ่มสาวเท้าเดินตรงไปที่หน้าต่างบานใหญ่ในห้องของตัวเอง ที่สูงกว่าตัวเขาถึงสองเท่าก่อนจะกรีดนิ้วแกร่งแง้มม่านให้เปิดกว้างออก พลันสายตาคมก็ปะทะเข้ากับนนท์และไม