Lahat ng Kabanata ng เด็กฝึกงานของท่านประธานร้าย: Kabanata 41 - Kabanata 50

“ฉันก็อยากไปนะ แต่พี่คินคงไม่ให้ฉันไปแน่เลย” ฉันพูดเสียงเบา เพราะกลัวลิลลี่กับน้ำหวานน้อยใจ เพราะตั้งแต่ฉันย้ายไปอยู่กับพี่คิน ฉันไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนกับพวกมันเลย“แกลองขอแฟนแกดูก่อนสิยัยด้า ถ้าคุณภาคินไม่ให้ไป งั้นเราค่อยไปกันวันหลังก็ได้” น้ำหวานเสนอความคิด เพราะถ้าไอด้าไม่ไป พวกเธอก็คงไม่ไปเช่นกั

“พี่คินหายโกรธหนูหรือยังคะ?”“ครับ พี่ไม่โกรธแล้ว”“พี่คินไม่โกรธหนูจริงๆ ใช่ไหมคะ ฟอด! ฟอด!” ไอด้าเธอหอมแก้มผมไม่หยุด “ไปอาบน้ำได้แล้ว” ผมเอ่ยเสียงดุเธอ เพราะถ้าขืนให้เธอหอมแก้มของผมอยู่แบบนี้ ผมคงอดใจไม่ไหวแน่ๆ เดี๋ยวเสียฟอร์มหมด จากนั้นเธอก็เดินหน้าหงอยคอตกเข้าห้องน้ำไป เมื่อเห็นเธออาบเสร็จผมก็เ

“หื่นเหมือนพี่คินแหละค่ะ” หญิงสาวต่อล้อต่อเถียงแฟนหนุ่มของเธอ“เถียงเก่งเดี๋ยวก็จับกระแทกให้เข็ด ปากเก่งแบบนี้”“พี่คินพูดอะไรลามก”“ใครล่ะที่เริ่มก่อน หึๆ”“อื้อ...” จากนั้นชายหนุ่มก็ก้มลงจูบบดขยี้ปากหวานหนักๆ ก่อนที่ฝ่ามือหนาของเขาจะเลื่อนไปลูบไล้ก้อนหน้าอกและเคล้นขยำก้อนหน้าอกอย่างมันมือ เพิ่มจาก

“เด็กใหม่เหรอคะคิน” เดียร์น่าเอ่ยถามด้วยเสียงเย้ยหยัน แล้วเหล่สายตามองไปทางไอด้าด้วยสายตาจิกกัด “หุบปากของเธอซะเดียร์น่า” ภาคินตะคอกใส่นางแบบสาวลั่นร้าน คนในร้านไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่ง เพราะทุกคนต่างรู้จักกิตติศัพท์ของภาคินเป็นอย่างดี เพราะถ้าชายหนุ่มได้โมโหแล้วเขาน่ากลัวขนาดไหน"..." เดียร์น่าชะงัก

The EndPART I-DAหลายเดือนต่อมาตอนนี้ฉันจบการศึกษาแล้วนะคะ และพี่คินก็ให้ฉันมาทำในตำแหน่งเลขาส่วนตัวเหมือนที่ฉันเคยทำตอนฝึกงาน แต่ทำงานครั้งนี้แตกต่างออกไปจากตอนฝึกงานมาก เพราะเขาไม่ให้ฉันทำอะไรเลย นอกจากชงกาแฟและนั่งหายใจทิ้งหมดไปวันๆ ฉันขอไปทำงานที่แผนกบัญชีตามสายงานที่ฉันได้ร่ำเรียนมาสักสองสามป