บททั้งหมดของ ทฤษฎีร้ายสลักรัก : บทที่ 111 - บทที่ 120

“จะไปไหน” ราฟาลุกขึ้นเดินตามหลังมาติดๆ“ระบายอารมณ์” “ชุดอยู่ที่ตู้เหมือนเดิม ให้เด็กซักเตรียมไว้แล้ว” เสียงพี่กรดังขึ้น เขาเองก็เดินตามหลังออกมาเช่นกัน“ขอบคุณค่ะ” ฉันเดินเปิดประตูออกไปทำเอาทุกคนต่างหันมามองแล้วส่งยิ้มให้ ซึ่งฉันก็รีบส่งยิ้มกลับทันที แต่เมื่อเห็นราฟาที่เดินตามมาทำเอารอยยิ้มจากคนน

“อลิส!”เสียงพี่กรตะโกนดังมาจากนอกห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำเอาสะดุ้งด้วยความตกใจ และแน่นอนว่าคนที่กำลังวุ่นวายกับร่างกายฉันอยู่ตอนนี้ไม่ได้สนใจเสียงเรียก หรือสนใจว่าใครกำลังมาอย่างเช่นทุกครั้ง“ปล่อยได้แล้ว พอ” สองมือเล็กดันไหล่กว้างออก แต่อีกฝ่ายก็ไม่สนใจ“อยู่เฉย ๆ เงียบไว้ก็จบ” พูดจบก็ขบเม้มลงบนเนิน

“ถ้าเป็นแบบนั้นแสดงว่านายมันก็เป็นพวกไอ้เจ้าชายขี้โกหก” “เหรอ” คำพูดเพียงสั้น ๆ แต่สายตาของเขามันกำลังฉายความเจ้าเล่ห์ออกมา“รา...ฟา” ไอ้สายตาแบบนั้นมันหมายความว่าไง!“ครับ” “อย่าทำหน้าแบบนี้นะ หรือว่า นาย!” นิ้วเรียวชี้ใส่เขา มือไม้สั่นเพราะไอ้คนตรงหน้ากำลังปั่นประสาท“หึ อย่าเสียงดังสิคนเยอะแยะ”

“เห็นมั้ย” “ฉันยังไม่ได้ถามเธอเลย ทำไมถึงเจอญาติของนุภาสากรณ์แค่คนเดียว ที่รู้มาเป็นตระกูลใหญ่ไม่ใช่เหรอ” “คนที่น่าเจอมีแค่คนเดียว นอกนั้นฉันไม่กล้าให้เจอหรอก” “ทำไมล่ะ พวกเขาจะไม่โอเคกับการแต่งงาน หรือว่ายังไง” “พวกเขาจะโอเคมากเลยละ ทุกอย่างที่คนพวกนั้นต้องการขึ้นอยู่กับการแต่งงานครั้งนี้” ฉันพ

วันที่ 5 ณ กาสิโนใจกลางกรุงเทพ“แต่งงาน อือ ประสาทหูน่าจะไม่ค่อยดี ขออีกที” “พูดมาห้ารอบละ ไม่ใช่ประสาทหูไม่ดีหรอก มึงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง” ราฟาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่สายตาที่มองไปยังเพื่อนตัวเองนั้นแสดงถึงความรำคาญออกมาได้อย่างชัดเจน“ก็มันน่าตกใจ คนอย่างเจ้าชายราฟายอมแต่งงาน” “ทีคนอย่างภาคิ