Lahat ng Kabanata ng ทฤษฎีร้ายสลักรัก : Kabanata 121 - Kabanata 130

“...ขอโทษ” เสียงของราฟาดังแว่วเข้ามาในหู“....” พูดอะไรน่ะ ไม่เห็นจะได้ยินเลย“ขอโทษ” ราฟายังคงพูดคำเดิม“....” “ขอโทษ” คำขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่ไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากของเขา“....” ฉันได้แต่มองไปยังหน้าต่างที่สะท้อนภาพตัวเอง ราฟาซบหน้าลงบนไหล่แล้วกอดฉันไว้แน่น“มันก็แค่จูบ ฉันไม่ได้รู้สึกอะไร” “คน

“เจ้าชายคะ!” เสียงเล็กคุ้นหูดังขึ้นพร้อมกับร่างบางปรากฏขึ้นหน้าประตู“ไง” เขาหันไปทักทายไดอาน่าที่หยุดนิ่งแล้วมองไปทางพ่อตัวเองด้วยสีหน้าตกใจหมับ! สองแขนเล็กถูกล็อกไว้ด้วยคนของราฟาที่ย่องเข้ามาจากข้างหลัง“กรี๊ด! ปล่อยฉัน กรี๊ด!” ไดอาน่ากรีดร้องสุดเสียง เพราะเพียงแค่เธอเห็นสภาพพ่อในตอนนี้ก็รู้ทันที

วันต่อมาตึก ตึก ตึกเสียงฝีเท้าเดินลงบันได แต่แล้วสองเท้าเล็กก็ต้องหยุดชะงักเมื่อสายตามองไปยังคนตัวสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้า เราทั้งคู่สบตากัน แต่ก็เป็นฉันที่ละสายตาจากเขา และรีบเดินตรงไปยังประตูทันที“วันนี้มีเรียนใช่มั้ย” ราฟาเข้ามาดักหน้า ทำเอาฉันหยุดชะงักเกือบชนเข้ากับเขา“....” ฉันเลือกที่จะเงียบ แ

ปริ้น!!“กรี๊ด!” “กรี๊ด!” เราทั้งสองคนแหกปากกรี๊ดขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ ต่างฝ่ายต่างเด้งหลบไปคนละทางก๊อก ก๊อก ก๊อก!“...!” เสียงเคาะกระจกรถดังขึ้นจากฝั่งคนขับ เมื่อหันกลับไปมองก็พบกับผู้ดูแลคนหนึ่ง“อย่าเปิดกระจกลงเยอะ ถ้าเขาถามอะไรบอกว่าไม่รู้อย่างเดียว” เสียงกระซิบจากคนที่อยู่เบาะหลังที่ฉันดั

อ้อมแขนแกร่งโอบกอดร่างบางไม่ยอมปล่อย ราฟาซบใบหน้าลงบนไหล่แคบ ภายในท้องมีแต่เพียงความเงียบ และเสียงลมหายใจที่ดังขึ้นชิดใบหู ตอนนี้มีแต่เสียงของเขาดังก้องวนเวียนคำเดิมอยู่ในหูผู้ชายที่ดำรงสถานะเจ้าชาย ผู้ชายที่เป็นรัชทายาทลำดับที่สอง ผู้ชายที่ปากร้าย ตอนนี้กำลังอ้อนวอนขอให้ตัวเขาอยู่กับฉัน โดยไม่สนว่