บททั้งหมดของ รักแลกร้ายเลว: บทที่ 51 - บทที่ 60

เธอเหมือนรู้สึกตัวว่ามีคนเบียดพลิกตัวหนีผม...ผมเขยิบตามไปก่อนจะยกหัวเธอมานอนหนุนแขนตัวเองไว้"อื้อ...ร้อน" เธอพูดออกมาตาไม่ลืม ผมปัดปรอยผมที่ปรกหน้าเธอออก และเอามือลูบเช็ดเหงื่อที่ออกตามไรผม"ขี้ร้อนอะไรขนาดนี้" ผมบ่นก่อนจะหันไปหยิบรีโมทแอร์มาลดอุณหภูมิลงเหลือ 22 องศาและนอนมองเธอตอนแรกที่ขมวดคิ้วพอโ

ตลอด 3 ปีที่ผ่านมา...วันนี้ได้พิสูจน์ทุกอย่างแล้ว รักของฉันมันไม่เคยมีจริงมันก็เป็นเพียงสิ่งที่ฉันอุปโลกน์เพื่อหลอกตัวเองไปวันๆ ว่าฉันนั่นมีความสุขฉันทนมันมามากพอแล้วให้โอกาสและเข้าใจอย่างถึงที่สุดแล้ว...และฉันไม่อยากจะเจ็บปวดอีกต่อไปแล้วการ์ฟีลด์ผมเดินออกจากห้องทิ้งตัวลงนั่งหน้าประตู...มองมือที่

"เอาโทรศัพท์ให้เพื่อนพี่หน่อย"มาวินหลังจากผมโดนซ้อมที่ร้านพิมพ์ พวกมันทิ้งผมไว้หน้าร้านจนเด็กในร้านพากันมายกผมเข้ามาทำแผล ก่อนผมจะโทรหาเพื่อนสนิทให้มารับที่นั้น และเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนฟังพวกมันบอกให้ผมเลิกยุ่งกับคนที่มีสามีแล้ว แต่ผมไม่เลิกเพราะพิมพ์ยังไม่ได้แต่งงานและยิ่งผมรู้ว่าพิมพ์โดนอะ

"เทียนตื่นเต้นมากเลย เหมือนจะขอแต่งงานอีกรอบเลย" เธอหัวเราะและยิ้มน้อยๆ เวลาเธอยิ้มช่างน่ารักแต่เวลาเธอโกรธไม่ต้องพูดถึงเลย จะบอกยังไงดีว่ะ!"คือ..." ผมมองหน้าเธอค้างอยู่แบบนั้น ทุกอย่างเงียบกริบ เธอมองหน้าผมลุ้นๆ"คือ..." เธอพยักหน้าให้ผมพูด แต่ผมพูดไม่ออก เธอจ้องมองมาด้วยสายตาไม่เข้าใจ"คือพิมพ์หา

"พิมพ์ใส่แบบนี้ก็ได้ค่ะ...พอแล้ว" เสื้อผ้าพี่วินไปซื้อมาให้ก่อนเค้ากลับกรุงเทพเยอะพอสมควร"อยากออกไปไหนไหม" ฉันส่ายหัว"พรุ้งนี้พี่จะไปทำธุระที่บ้านพ่อแม่...อยากไปด้วยไหม" ฉันชั่งใจก่อนจะส่ายหัว"งั้นก็ตามใจ" และเค้าก็เดินขึ้นบ้านไปฉันไปล้างจานเสร็จก็ปิดไฟและขึ้นบ้านนอน วันนี้ไม่ค่อยมีอาการแพ้เท่าไห