Semua Bab ยั่วรักคุณหมอสูติ: Bab 11 - Bab 20

ตอนที่ 11 ช่วยใครก่อนดีณ ร้านอาหารติดริมแม่น้ำที่โต๊ะวีไอดีด้านใน ปรากฏภาพของคุณหมอหนุ่มกับสาวงามในชุดฟอร์มคล้ายแอร์โฮสเตส ระหว่างที่ทั้งคู่ทานสเต๊กกันอยู่ ดาวิกาก็ขอสั่งไวน์มานั่งจิบเพิ่มเพื่อที่จะเล่าชีวิตของเธอให้กับดนัยฟังดาวิกาเล่าว่าเธอก่อนหน้านี้เธอป่วยเป็นโรคซึมเศร้า และรักษาอาการทั้งหมดจนหายดีแล้ว พ่อแท้ ๆ ของเธอได้ทิ้งไปตั้งแต่ดาวิกายังเด็ก ๆ ชีวิตของเธอจึงเหลือเพียงแค่มารดาเพียงคนเดียวซึ่งตอนนี้แม่ของเธอก็ได้ใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจำดาวิกาเล่าว่า...ชีวิตในที่ผ่านมาของเธอเคยถูกพ่อเลี้ยงล่วงละเมิดทางเพศหลายต่อหลายครั้ง เธอเคยเล่าเรื่องนี้ให้แม่ของเธอฟัง แต่ว่าท่านไม่เชื่อเพราะตอนนั้นแม่ของเธอหลงรักพ่อเลี้ยงมาก และด้วยความที่ดาวิกาเป็นขยันและตั้งใจเรียนเธอเป็นเด็กเรียนดี ตอนเรียนจบชั้นมัธยมต้น เธอได้สอบแข่งขันชิงทุนของมูลนิธิในโครงการของนักเรียนทุนเรียนดีดาวิกาสอบผ่านและได้ทุนเรียนต่อ เธอได้ไปใช้ชีวิตกินนอนอยู่กินนอนที่โรงเรียนประจำแห่งหนึ่งเลยทำให้เธอรอดพ้นจากการถูกข่มเหงของพ่อเลี้ยงหื่นกามไปได้ จนมาผ่านมาถึงวันที่โรงเรียนปิดเทอม เธอได้กลับไปที่บ้านอีกครั้ง และครั้งนี้ก็ทำให

ตอนที่ 13 ปัญหาหลักครอบครัว“คุณหมอคะ ดาถามอะไรอย่างหนึ่งได้หรือเปล่า” เธอเอ่ยขึ้นหลังจากที่นายแพทย์หนุ่มกำลังทายาที่หลังให้เธอ“ได้สิครับ”“คุณรู้สึกอย่างไรกับคุณรสคะ”“อืมห์ ผมก็รู้สึกดีกับเธอครับ แต่ว่าเธอไม่เคยเปิดใจกับผม”“ดาเอาใจช่วยคุณหมอนะคะ ขอให้ความรักของคุณหมอสมหวัง”“ขอบคุณครับ ทายาเสร็จแล้วนะครับ” คุณหมอรีบบอกเสร็จแล้วก็รีบเดินออกห้องไปนั่งรอทางด้านนอก เพื่อให้เธอจัดการใส่ชุดให้เรียบร้อย ไม่นานนักเธอก็เดินออกมาด้วยชุดนอนของรสสุคนธ์"ดายืมชุดคุณรสใส่ก่อนนะคะ""ได้ครับ ผมบอกคุณรสไว้แล้ว คุณใส่ได้ตามสบายเลยนะครับ"“ขอบคุณค่ะ เออคุณหมอค่ะ วันนั้นที่ดามาคลินิกครั้งก่อน พยาบาลผู้ช่วยคุณหมอไม่ใช่คุณรสนี่คะ”“ใช่ครับวันนั้นคุณรสเธอลาป่วย ที่คลินิกผมมีพยาบาลอยู่สองคน คือคุณแพรพลอยกับคุณรสสุคนธ์ครับ แต่ตอนนี้คุณแพรพลอยเธอไปดูแลคุณพ่อผมที่ป่วยอยู่ครับ“อ๋อค่ะ ดาก็งง คิดว่าคือคนคนเดียวกัน”“คุณดาถามผมแล้ว คราวนี้ผมขอถามคุณดากลับบ้างได้มั้ยครับ“ก็ถามมาสิคะ”“คุณดาเป็นแอร์อยู่สายการบินไหนครับ”“ไทยวิทเจ็ทแอร์ค่ะ เดี๋ยววันสองวันนี้ก็ต้องไปบินแล้ว”“คุณจะมาพักที่นี่ไปเรื่อย ๆ ก็ได้นะครั

ตอนที่ 15 ออกเดท“คุณหมอคะ ดิฉันขอไปเยี่ยมคุณรสได้มั้ยคะ”“เออ!.. ผมว่ารอให้คุณ หายดีกว่านี้ค่อยไปเยี่ยมเธอก็ได้ครับ”“แล้วคุณหมอไม่ห่วงคุณรส เหรอคะ”“ห่วงสิครับ แต่ผมอยากให้คุณพักให้หายดีเสียก่อน”“ดิฉันนอนมาตั้งสองอาทิตย์ พักมานานแล้ว ฉันขอไปเยี่ยมคุณรสเถอะนะคะ”“เอาอย่างนั้นก็ได้ครับ เดี๋ยวคุณรอตรงนี้ผมจะไปพยาบาลเอารถเข็นมาให้คุณนั่ง”“ดิฉันเดินเองได้ค่ะ”“อย่าเพิ่งออกแรงอะไรตอนนี้เลยครับ ถ้าคุณอยากจะไปเยี่ยมคุณรส คุณก็ต้องเชื่อฟังผม”“ก็ได้ค่ะ” เธอพูดห้วน ๆ แล้วค้อนคุณหมอทันที และแววตาที่คุ้นเคยนี้ ดนัยรู้สึกว่า ดาวิกายังไม่เคยทำกิริยานี้กับเขาเลย เขารู้สึกคุ้นกับการกระทำเช่นนี้มากหลังจากที่พาดาวิกาไปเยี่ยมรสสุคนธ์กลับมา คุณหมอดนัยก็ขอตัวไปทำงาน รสสุคนธ์ในร่างของดาวิกาถึงกลับนั่งร้องไห้ที่เห็นสภาพร่างไร้วิญญาณของเธอ เธอสับสนกับชีวิตและไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อไป ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดกับเธอได้สามวันผ่านไป หมอดนัยมารับดาวิกาออกจากโรงพยาบาล มาพักที่คอนโดของรสสุคนธ์“คุณพักห้องคุณรสไปก่อนนะครับ คุณดา”“เออ.. ผม ๆ”“มีอะไรหรือคะ คุณหมอ”“ผมจะถามว่า แผลที่หลังคุณดาหายบ้างหรือยังครับ”

ตอนที่ 17 ให้ผมรักษานะครับ NC“ผมสัญญาต่อไปนี้ผมจะรักคุณแค่คนเดียว” พูดจบนายแพทย์หนุ่มก็พรมจูบไปทั่วร่างของรสสุคนธ์ คุณหมอเหมือนได้โชคสองชั้น ที่ได้รสสุคนธ์มาอยู่ในร่างที่สวยงามของดาวิกา เพราะทั้งคู่ด็สวยงามไม่แพ้กันเลย จะต่างกันก็เพียงแค่คุณหมอดนัยนั้น เขาเลือกที่จะรักรสสุคนธ์“จริง ๆ นะคะ แต่รสอาจจะอยู่ได้อีกไม่นาน คุณหมอไม่ต้องสัญญาก็ได้ค่ะ แค่เวลานี้คุณหมอรักรส รสก็พอใจแล้ว”“จริงสิครับ ผมรักคุณคนเดียว รักมาตลอด” พูดจบคุณหมอหนุ่มก็ซุกไซ้ไปที่ร่องสวาททันที“อ้อยย!! คุณหมอขา อย่าดูด ๆ อื้อมม” ดนัยเลียติ่งเม็ดเสียวพร้อม ๆ กับสอดนิ้วเข้าไป“ผมเอานิ้วสอดเข้าไปคุณเจ็บมั้ย”“ไม่ค่ะ แต่เสียวมากเลย อื้มมม!!“ถ้าอย่างนั้นผมขอทำมากกว่านี้นะที่รัก” ดนัยถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกหมด โชว์เรือนร่างกำยำที่เต็มไปด้วยซิคแพคที่ทำให้รสสุคนธ์ต้องหวาบหวาม บราเซียร์ของเธอถูกปลดตะขอออกมา เพื่ออวดเต้านมสวยที่เต่งตึงของยอดถันที่ชูชัน...ผิวเนียนช่วยขับความละมุนนุ่มลึกออกมาอย่างเหลือเชื่อไรขนตามเรียวขาอวดเห็น....รสสุคนธ์นั่งพิงหัวเตียง...เรียวขางามถูกดนัยแยกกว้างอีกครั้ง กลีบแคมขาวแยกออก“ซีดด...ซีดดด...อ้อย!!

ตอนที่ 19 สิ่งเดียวที่เหลือในชีวิตถูกพรากไปงานศพของดาวิกาถูกจัดขึ้น โดยดนัยเป็นเจ้าภาพให้เธอ ดนัยเดินทางไปเยี่ยมแม่ของดาวิกาที่เรือนจำ และบอกเรื่องราวทั้งหมดกับแม่ของเธอ แม่ของดาวิการ้องไห้เสียใจ ดนัยจึงปลอบ“ผมสัญญาครับ ถ้าคุณป้าออกจากเรือนจำแล้ว ผมจะดูแลคุณป้าแทนคุณดาเองครับ”“ขอบคุณนะคะ” ดนัยหมั่นคอยไปเยี่ยมแม่ของดาวิกาที่เรือนจำอยู่บ่อย ๆ จนสภาพจิตใจของเธอดีขึ้นเรื่อย ๆ ตามลำดับบ้านคหบดี แพรพลอยเดินเข้าไปหา คนที่นอนซมอยู่บนเตียง เขายิ้มให้เธอและเรียกให้เธอเข้าไปหา แต่ว่าก็ต้องตกใจอีกครั้ง เพราะเหมือนเขาเรียกหามัจจุราชให้เข้าไปหา ปืนพกสั้นถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าสะพาย และเล็งไปที่จุดสำคัญบริเวณร่างกายของชายสูงวัยท่านนี้“หนูพลอย ได้โปรดอย่าทำแบบนี้เลย ถ้าหนูต้องการเงิน ฉันยินดีจ่ายให้หนูนะ”“ค่ะท่าน แต่พลอยขอไม่รับ และวันนี้พลอยขอเช็ดตัวให้ท่านเป็นวันสุดท้ายนะคะ”สิ้นคำพูดหญิงสาวก็ลั่นไกยิงกระสุนออกจากปากกระบอกปืน เพียงสามนัดกระสุนตัดขั้วหัวใจทันที ดนุตที่อยู่ใกล้ ๆ ก็ได้พอยินเสียงปืน เขารีบวิ่งมาตามเสียงปืนที่ดังขึ้นในห้องของคุณพ่อ พอมาถึงแพรพลอยก็ไม่รอช้า รีบลั่นไกปืนใส่ร่างของเ