All Chapters of ยั่วรักคุณหมอสูติ: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 1 เคลิ้บรสสุคนธ์ วิสุทธิ์ มีชื่อเล่นว่า รส เรียนจบพยาบาลและมาทำงานที่โรงพยาบาลของรัฐได้เกือบหนึ่งปีแล้ว เธอได้มีโอกาสมาทำงานพิเศษที่คลินิกของนายแพทย์ดนัย ก้องวัฒนะกุล หมอเชี่ยวชาญทางด้านสูตินารีรสสุคนธ์จบการศึกษาระดับมัธยมปลายด้วยคะแนนเฉลี่ย 4.00 แต่ด้วยฐานะทางบ้านค่อนข้างขัดสน เธอจึงเลือกเรียนคณะพยาบาล เพราะรสสุคนธ์รู้ว่าการเรียนแพทย์นั้นมันต้องใช้เงินทองอีกมากมายถึงแม้ว่าเธอจะสอบทุนเรียนแพทย์ได้ก็ตาม แต่เธอก็เลือกที่จะเรียนพยาบาล เพราะจบเร็วกว่าแพทย์ และถ้ารสสุคนธ์เรียนจบเร็ว เธอก็จะได้ช่วยพ่อแม่ส่งเสียน้องชายคนเล็กเพื่อร่ำเรียนต่อไปรสสุคนธ์เรียนจบคณะพยาบาล ก็เข้าทำงานทันที เพราะเธอต้องไปทำงานใช้ทุนตามที่เธอได้ทุนจากงบช่วยเหลือของโรงพยาบาลรัฐ เงินเดือนมากกว่าสามหมื่นห้าพันบาทเป็นอะไรที่เธอต้องการมากในยามนี้ เพราะต้องส่งเงินไปช่วยทางบ้าน ให้พ่อแม่และน้องชายของเธอที่กำลังเรียนวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ปีหนึ่งอยู่ ณ ตอนนี้รสสุคนธ์มีความสุขกับงานดี และเธอก็ได้มีโอกาสมารับงานพิเศษช่วยงานคลินิกของหมอดนัย ด้วยวัยยี่สิบห้าของเธอ รสสุคนธ์เป็นหญิงสาวที่ได้รับพรจากพระเจ้าให้เกิดมาเป็นคนสว

ตอนที่ 3 ดูแลเกินลิมิตเวลา 20.00 น.เมื่อถึงเวลาปิดคลินิก แพรพลอยจึงขอเดินทางกลับไปบ้านพร้อมกับหมอดนัย เพื่อจะไปดูแลพ่อของเขา“เออ!..คุณหมอคะ วันนี้พลอยขอติดรถคุณหมอไปที่บ้านก่อนได้มั้ยคะ คือว่าพลอยขับรถไม่เก่ง ถ้าขับตามคุณหมอไม่ทันจะเสียเวลา เปล่า ๆ ขับตาม GPS ก็ไม่ค่อยเป็น”“ได้ครับคุณพลอย แต่ว่าถ้าเสร็จงานแล้วคุณจะพักต่อที่บ้านเลยก็ได้นะครับ เดี๋ยวผมจะให้เด็กรับใช้เตรียมห้องเอาไว้ให้”“แต่พลอยยังไม่ได้เตรียมชุดมาเลยค่ะ”“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมไปส่งคุณเสร็จ ผมจะให้เด็กรับใช้ที่บ้านจัดการเรื่องชุดให้นะครับ คุณไม่ต้องห่วง”“ขอบคุณค่ะ คุณหมอ” แพรพลอยยิ้มกว้าง แอบคิดเล็กคิดน้อยว่าหมอดนัยชอบเธอและเพื่อจะให้เธอรู้ทางไปบ้านของเขา และรู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน ดนัยจึงยอมให้เธอนั่งรถกลับไปพร้อมกับเขา โดยปกติแล้วดนัยจะไม่ค่อยกลับบ้าน เขาจะพักที่คอนโดใกล้ ๆ คลินิกแทนเป็นครั้งแรกที่แพรพลอยได้มีโอกาสไปดูแลผู้ป่วยชายวัยเกือบเจ็ดสิบ ชนิดพิเศษแบบใกล้ชิด ท่านป่วยเป็นเส้นเลือดในสมองตีบ ปัจจุบันเดินไม่ได้ต้องนั่งรถเข็นและเป็นโรคความจำเสื่อมหลงลืมในบางช่วงเวลา....ท่านเคยเป็นข้าราชการและต้องมาอยู่เรือนเล็ก

ตอนที่ 5 รักษาทุกอาการพยาบาลสาวอมดูดเข้าออก....ดูดแล้วดูดอีก...โอ่วววห์!!...เธอเป็นฝ่ายกระทำแต่ก็เสียวเสียจนน้ำแทบไหลรินอะไรกันนี่!!...น้ำเมือกไหลแฉะทั่วร่องหลืบจนเธอต้องเอามืออีกข้างหนึ่งเคล้าคลึงเนินเนื้อของตัวเอง เบา ๆ ผ่านบิกินีตัวน้อยปลายนิ้วของเธอเริ่มแหย่เข้าข้างในอย่างช้าๆ ....ร่างเธอสะดุ้งเสียวเมื่อปลายนิ้วสัมผัสโดนเม็ดติ่งงาม....แพรพลอยต้องควานนิ้วเพื่อผ่อนกำหนัด แต่มันกับเร่งความรู้สึก เธอโยกเอวกับโคนนิ้วเรียวของเธอโพรงปากนุ่มยังคงดูดท่อนเอ็นอย่างสุขสม เธอโยกศีรษะเข้าออกช้าๆ และดูดมันจนมีเสียงดังรอดออกมาจ๊วบ!..จ๊วบ!.. เสียงนี้ช่างอย่างได้อารมณ์ยิ่งนัก....ปากอ้ากว้างแล้วกลืนมันหายเข้าไป....ท่านเริ่มแอ่นสะโพกขึ้นหาโพรงปากนุ่มของเธอแพรพลอยสุขสมที่ได้ทำ หญิงสาวดูดเลียจากปลายถึงโคน จนท่านเห็นว่าเธอมีอารมณ์ร่วมแล้ว จึงเอ่ยกับพยาบาลสาว“ขึ้นเตียงสิจ๊ะ...หนู ทำให้ฉันมีความสุขมากกว่านี้ แล้วฉันสัญญาว่าสิ่งที่หนูต้องการ หนูจะได้มันอย่างแน่นอน”“ทะ...ท่าน..หมายถึงอะไรเหรอคะ” แพรพลอยตกใจ นี่ถึงขนาดที่ต้องขึ้นไปทำให้เลยเหรอ หญิงสาวถึงกับหน้าเหวอ“เธอชอบดนัยลูกชายฉันมั้ยละ”“.......

ตอนที่ 7 กับดักลับ จับพยาบาลสาวเช้าวันต่อมา ที่โรงพยาบาล“สวัสดีค่ะ คุณหมอ”“คุณหายดีแล้วเหรอรส”“ค่ะ เมื่อวานพอทานยาเสร็จได้สักครึ่งชั่วโมงก็เริ่มดีขึ้น”“ถ้างั้นวันนี้ตอนไปคลินิกคุณออกไปพร้อมผมเลยก็นะครับ”“แล้วรถฉันละคะ”“ก็จอดไว้ที่นี่ก่อนสิครับ”“คุณหมอก็บอกมาก่อนสิคะ ว่าเสร็จงานแล้วจะชวนรสไปไหน”“เมื่อวานผมให้แพรพลอย เป็นคนดูแลคุณพ่อผมแทนคุณแล้ว ตอนนี้ผมก็เลยจ้างแพรพลอยแทนคุณเลย คุณคงไม่ว่าอะไรนะครับ”“รสก็บอกเมื่อวานแล้วไงคะ อีกอย่างรสก็ขึ้นเวรเยอะด้วย ให้พลอยเค้าทำดีแล้วค่ะ พลอยเขาว่างเยอะไม่ค่อยยุ่งเท่ารสหรอก”“วันนี้หลังจากปิดคลินิคแล้ว ผมว่าจะชวนคุณไปทานมื้อเย็น ได้โปรดอย่าปฏิเสธผมนะครับ...รส”“อืมห์!...ถ้าไม่นานเกิน..ก็ไม่เป็นไรค่ะ”“ไม่เกินสองชั่วโมงแน่นอนครับ..ผมจองโต๊ะไว้เรียบร้อยแล้ว”“งั้นก็ได้ค่ะ” หลังจากปิดคลินิกที่เร็วกว่าปกติเพราะเนื่องจากวันนี้เป็นวันอาทิตย์ ดนัยก็พารสสุคนธ์ไปทานมื้อเย็นที่โรงแรมดังสุดหรูที่ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งบนตึกสูง ใจกลางกรุง โต๊ะอาหารสุดหรูบนดาดฟ้าของโรงแรมหรูใจกลางกรุงเพราะที่นี่คือ โรงแรมเซ็นทาราแกรนด์ ห้องอาหารของตึกสวยอยู่ชั้นที่ 55

ตอนที่ 9 กำราบคนดื้อเช้าวันนี้ที่โรงพยาบาล หมอดนัยเดินผ่านที่หน้าตึกโอพีดีแต่เช้า แต่ก็ยังไม่เห็นแพรพลอยมาทำงาน ดนัยเดินผ่านโดยก็ไม่ได้สนใจอะไรคุณหมอหนุ่มรีบเดินไปที่ห้องตรวจ เพื่อเช็กดูรายชื่อคนไข้ที่นัดไว้สำหรับวันนี้ แต่ก็หาไม่พบ จึงโทรไปตามกับพยาบาลที่ทำหน้าที่ซักประวัติคนไข้เอาไว้เมื่อคราวที่แล้ว“สวัสดีครับ พี่น้ำ พี่เข้ามาหาผมที่ห้องหน่อยครับ” ดนัยเรียกพยาบาลสาวรุ่นพี่ที่ซักประวัติคนไข้ของเขาและเธอก็เป็นคนออกใบนัด“รายชื่อคนไข้ที่นัดกับผมไว้ พี่น้ำจัดไว้ตรงไหนครับ”“พี่เอาวางไว้ตรงนี้ ไม่มีเหรอคะ”“ไม่เห็นมีเลยครับ ผมหาทั่วแล้ว”“อ๋อ ถ้าเป็นรายชื่อของคนไข้ที่น้องรสทำไปเมื่อเช้า น้องรสเธอโอนต่อให้หมอราเมศวร์ตรวจแทนแล้วค่ะ เห็นเธอบอกว่าคุณหมอดนัยจะลาหยุดวันนี้กับวันพรุ่งนี้สองวันไม่ใช่เหรอคะ” พูดจบพยาบาลสาวก็เดินออกจากห้องพักแพทย์ไป ทิ้งให้หมอหนุ่มแค้นเคืองพยาบาลคนสวยที่ยุ่งไม่เข้าเรื่องพักกลางวันโทรศัพท์ของคุณหมอหนุ่มก็ดังขึ้นในห้องพักแพทย์“สวัสดีค่ะคุณหมอ วันนี้คุณหมอจะทานอะไรดีคะ เดี๋ยวพลอยจะซื้อเข้าไปให้ค่ะ”“ไม่เป็นไรครับพลอย ผมออกไปทานกับคุณดีกว่า”แพรพลอยนั่งยิ้มหน้าบ