All Chapters of Bad Love of Cold รักร้ายของนายเย็นชา: Chapter 1 - Chapter 7

~Chapter 1~“กรี๊ดดดดด~” เสียงกรีดร้องของหญิงสาวทำให้ผู้มาใหม่ยกมือขึ้นอุดหูของเขา ก่อนที่เขาถือวิสาสะเดินเข้ามาให้ห้องของเธอ พิ้งค์พราวตาโตตกใจกับการปรากฏตัวของผู้มาใหม่ แต่โชคยังเข้าข้างเธอ เพราะโทรศัพท์ที่เธอกำลังแนบหูโทรหา รปภ. อยู่นั้นถูกรับจากปลายสายติ๊ด!“รปภ.คะ ช่วยด้วยค่ะ ห้อง 2007 มีโรคจิตค่ะ!” หญิงสาวกรอกเสียงลงโทรศัพท์ ด้วยความร้อนรนใจ ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ได้มีท่าทีเข้ามาห้ามปรามอะไร เพราะรปภ.ในบริษัทของตระกูลเขาน่ะหรือจะทำอะไรเขาได้ ขณะที่หญิงสาวค่อย ๆ วางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมเมื่อเห็นท่าทีนิ่ง ๆ ของผู้มาใหม่ ก่อนที่เขาจะก้าวขาเข้าหาเธอ“นายจะทำอะไร ออกไปนะ ออกไป!” พิ้งค์พราวยกมือขึ้นกอดอกของตนไว้เพราะเธอไม่ได้ใส่ซับใน ขณะที่ชายหนุ่มผู้มาใหม่เขาเพียงแค่ต้องการคุยกับเธอเรื่องงานเพียงเท่านั้น แต่ทว่าหมับ!ตุบ!“โอ้ย อะไรของเธอเนี่ย! ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย” เครื่องเป่าผมที่วางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งถูกฝ่ามือบางคว้าไปก่อนที่เธอจะเขวี้ยงมันใส่ร่างหนาใหญ่ของเขา“กรี๊ดดดด~ อย่าทำอะไรฉันเลย นะ ฉันขอร้อง” พิ้งค์พราวจินตนาการไปทั่ว เธอกลัวว่าเขาจะทำมิดีมิร้ายต่อเธอ แม้ว่าเขาจะหน้าตาหล่อเห

~Chapter 3~หลายนาทีต่อมา...ติ๊ง!“ยัยพิ้งค์ นอนหรือยังพรุ่งนี้มีถ่ายงานตอนเช้า”ติ๊ง!“มีคนอัพรูปแกว่าแกอยู่ร้านเหล้า จริงปะเนี่ย ตอบไลน์พี่ด่วน” ฉันค่อย ๆ รินเหล้าใส่แก้วก่อนจะยกมันขึ้นดื่ม ขณะที่ไลน์ของฉันก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ฉันก็เลือกที่จะไม่ตอบ ตอบไปก็โดนพี่ผู้จัดการของฉันด่าน่ะสิฉันเครียด...เรื่องเงิน ฉันโอนเงินให้แม่ไปตั้งเยอะแหนะหาเงินได้มากแค่ไหนก็หมดไปกับคนที่ฉันเรียกว่าแม่ และแม่ที่กรอกหูฉันทุกวันเรื่องที่เลี้ยงดูฉันมา ฉันรับงาน และทำงานตัวเป็นเกลียวเลย แม้มันจะดีที่งานของฉันมันได้เงินเยอะ แต่เงินที่เยอะมันหมดไปกับอะไรหลาย ๆ อย่าง สังคมที่ฉันอยู่มันชักจูงให้ฉันเป็นแบบนั้น แต่ก็โทษไม่ได้หรอกก็ต้องโทษตัวเองนี่แหละที่ฟุ่มเฟือยแต่หลังจากนี้พิ้งค์พราวคนนี้จะเก็บตังค์แล้วนะ เผื่อข้างหน้าฉันกลายเป็นพิงค์พราวดาวดับทำไง และวันนี้ฉันจะดื่มให้เดี้ยงไปเลย จากนั้นพรุ่งนี้จะตั้งใจทำงาน อ้อ แล้วก็จะไปเรียนด้วย ฉันไม่ได้ไปเรียนเพราะเขาคนนั้นหรอก อย่าเข้าใจผิดฉันกำลังนั่งรินเหล้าใส่แก้วใบเล็กก่อนจะเงยหน้าขึ้นพร้อมกับฟังเพลงจากวงดนตรีสดไปด้วย และขณะนั้นเองที่ฉันกำลังเห็นใครบางคน

~Chapter 5~“ยัยบ๊อง เกือบโดนฟันแล้วไหมล่ะ” เสียงทุ้มลึกของชายหนุ่มทำให้เปลือกตาบางค่อย ๆ เปิดขึ้น ก่อนที่คิ้วเรียวสวยจะขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นใบหน้าคมสันของเขา ทว่าเธอก็ไม่มีสติสักเท่าไรที่จะเอ่ยถามอะไรพลางคิดในใจว่าตนแค่ตาฝาด ใบหน้าสวยหวานถึงซบลงที่แผ่นอกกว้างของเขาหากเป็นเขา แสดงว่าเสียงพูดคุยของเขากับพอตเตอร์ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้ฝันไป พอคิดแบบนี้รอยยิ้มบาง ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้านวล ก่อนที่เธอจะพึมพำออกมาเสียงแผ่วเบา“หอมจัง...” น้ำเสียงงัวเงียของเธอยืนยันได้ว่าเจ้าหล่อนเมามากแค่ไหน ตอนแรกที่เขาเห็นเธอไม่คิดว่าเธอจะอ่อนหัดแบบนี้ แต่ก็อย่างว่าคงโดนพี่ของเขาหลอกเข้าให้ชายหนุ่มอุ้มร่างบางออกมาหน้าร้านเหล้าเพื่อไปยังรถของเขา แต่แล้วเขาก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเขาได้ไปดีลกับใครไว้ ขณะที่เธอคนนั้นก็กำลังขมวดคิ้วมองเขาอยู่เช่นกัน“อะไรกันคะเนี่ย” เธอสาวเท้าเข้าหาชายหนุ่มทันทีที่เห็นเขาเดินออกมาหน้าร้าน ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคนนี้กำลังอุ้มหญิงอื่น และหน้าคุ้น ๆ ของเธอคนนี้ทำให้หญิงสาวเดินเข้ามาใกล้ แต่วิลล์ก็ถอยหลังออกเสียก่อน“โทษทีผมไม่สะดวกละ