บททั้งหมดของ โลกันต์คลั่งรัก : บทที่ 21 - บทที่ 30

"ชื่อปัณฑิตา กิ่งแก้วกุล ปีหนึ่งสาขาวิศวะคอมค่ะ"แป้งค่อยๆ ลุกขึ้นยืนและเอ่ยตอบพร้อมกับก้มหน้าด้วยความกลัวพี่เฮด ว๊ากของคณะปีนี้ที่ดุและน่ากลัวมากโลกันต์พยักหน้ารับรู้และจำชื่อน้องคนนี้ได้ว่าคือคนที่ขอลาป่วยและรอผู้ปกครองมารับก่อนจะหันไปถามรุ่นน้องที่นั่งหันหลังให้เขาด้วยเสียงเข้มอีกครั้ง"แล้วอีกคน

"กูว่ารีบกินข้าวและเข้าเรียนกันเถอะเดี๋ยวจะสาย" เทียนหอมรีบเอ่ยขึ้นแทรกพร้อมกับชวนฉันให้ลุกขึ้นไปเก็บจานโดยที่ทุกคนก็ทยอยตามมาก่อนที่พวกเราจะเดินขึ้นตึกไปเข้าเรียนกันในช่วงเช้าทันที#อีกด้าน"แหมมมนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะครับบบบบบพ่อหนุ่มคลั่งรัก5555" เอ็มเอ่ยขึ้นแซวพร้อมกับหัวเราะออกมาด้วยความชอ

#คอนโดโลกันต์เมื่อทั้งสองเข้ามาในห้องก็จัดการกับอาหารที่ซื้อมาจนอิ่มแปล้ก่อนจะมาเปิดดูหนังบนโซฟาเพื่อย่อยอาหารโดยที่ตอนนี้โลกันต์นอนหนุนตักสายไหมแต่เขาก็เริ่มสังเกตเห็นสีหน้าน้องไม่ค่อยดีตั้งแต่ทานข้าวจนถึงตอนนี้จึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง"เราเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมดูหน้าเครียดๆ"'ฉั

"อย่าคิดที่จะหยุดพี่เพราะพี่จะไม่หยุดจนกว่าพี่จะกระแทกเราให้จมเตียงและจนหน่ำใจพี่"โลกันต์เอ่ยขึ้นพร้อมกับอุ้มยกร่างเล็กของสายไหมเดินดิ่งไปที่ห้องนอนทันทีโลกันต์ค่อยๆบรรจงวางสายไหมบนเตียงนุ่มอย่างอ่อนโยนพร้อมส่งสายตาดุจเปลวไฟที่ลามเลียสายไหมที่นอนในสภาพกึ่งเปลือยเปล่าจนแทบมอดไหม้ก่อนเขาจะถอดเสื้อตัว

ฉันที่ได้แช่น้ำก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นและลุกเดินออกจากห้องน้ำได้เองถึงแม้จะรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้เพราะปวดหัวและร้อนภายในร่างกายแถมยังเจ็บแสบที่น้องสาวแต่ฉันก็ยังพอทนไหวอยู่ก่อนจะเหลือบไปเห็นชุดนักศึกษาของฉันที่คิดว่าพี่โลกันต์คงเอาวางไว้ให้อยู่บนเตียงจึงหยิบมาสวมใส่ทันทีเพราะวันนี้ฉันมีเรียนบ่ายและต้