All Chapters of The CEO’s Ex-Wife Is Off Limits Now: Chapter 1 - Chapter 5

Our clothes fell to the floor one by one as our kisses grew hungrier and wilder. Tuluyan na akong nawala sa sarili ko nang magsimula siyang gawin lahat ng gusto niyang gawin sa aking katawan.He grasped my waist once more, firm but gentle, as if handling a fragile piece of shattered glass. He pinned me against the wall, his lips trailing down my neck, pressing kisses along the curve of my shoulder.Hanggang ngayon ay binabaliw pa rin talaga ako ng mga halik ni Hudson.He swept me up in his arms, carrying me bridal-style, and laid me gently on the bed. I let myself sink into the soft mattress, and there I saw his perfect, muscular body more clearly than before.Umibabaw siya sa akin at marahas na dinala ang mga kamay ko sa ibabaw ng ulo ko. Napapikit ako nang maramdaman ko ang katigasan ng ari niya na tumutusok sa puson ko. Para akong inaakit nito nang paunti-unti.A flutter of nervousness stirred in my chest as he settled on me. I could feel his manhood brushing lightly at the entranc

Hindi ko akalaing mauupo akong muli sa parehong pasilyo ng ospital na ‘yon. Nakapahinga ang mga kamay ko sa tiyan ko, bahagyang nanginginig habang tanging ugong ng mga ilaw ang bumabasag sa katahimikan.Dapat sana ay nakahinga na ako nang maluwag dahil hindi ko itinuloy. Dahil hindi ko kaya.I wanted to. God, I wanted to.Nang sabihin ko kay Victoria kanina na gusto kong ipalaglag ang bata, totoo ‘yon. Pumasok ako sa silid na ‘yon na determinado, manhid, at kumbinsidong tama ang gagawin ko. Pero nang humiga ako sa mesa, sobrang lakas ng tibok ng puso ko sa tenga ko at doon ko na-realize na hindi ko kayang ituloy.Kaya huminto ako. Sinabi ko kay Victoria na nagbago ang isip ko, at hindi siya nakipagtalo. Tiningnan lang niya ako, na parang alam na niyang mula’t sapul, hindi ko talaga magagawa.Now, sitting here, the guilt was suffocating. What kind of mother was I, to even think about erasing a life before it even began? What kind of woman chooses to love a man who could never love her

Tahimik sa loob ng kotse. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana, walang ekspresyon, habang ang repleksyon ko sa salamin ay halos hindi ko na makilala… maputla, may mga matang hungkag, at parang ligaw.Tahimik lang si Victoria habang nagmamaneho, maputi na ang mga kamao niya sa higpit ng kapit sa manibela. Paminsan-minsan ay sumusulyap siya sa akin, tila nag-aalangan kung ano ang dapat niyang sabihin. Sa huli, bumuntong-hininga siya.“Saan mo gustong ihatid kita, Liv?”“Sa bahay,” mahina kong sagot. Naputol pa ang boses ko sa salitang iyon.Ang bahay na dati ay puno ng tawa at init, pero ngayon, isa na lang paalala ng lahat ng nawala.Tumango si Victoria at mas hinigpitan ang kapit sa manibela. Nilunok ko ang bukol sa lalamunan ko, pinipigilan ang pagpatak ng luha.“Vic… matutulungan mo ba akong lumipat bukas?”Mabilis siyang napatingin sa akin, may bahid ng gulat sa mukha.“Aalis ka na talaga?”Tumango ako. “Oo. ‘Yung bahay, lahat ng alaala… hindi ko na kayang manatili doon. Hindi n