Tous les chapitres de : Chapitre 11 - Chapitre 20

Third Person Limited: Ryella CruzAng pagpasok nina Ryella at Vladimir sa courthouse ay hindi lang isang grand entrance; ito ay isang strategic performance. Habang naglalakad sila, ang motorcade ay nakahanda, ang mga bodyguard ay nag-ooperate na parang militar, at ang tension ay nadama sa bawat sulok. Si Vladimir, kahit na nasugatan ang braso, ay nagpapakita ng arrogance at unbothered control. Si Ryella naman, ang kanyang poise ay mas matigas, ang kanyang mga mata ay nagpapakita ng galit at determinasyon—ang perfect act ng isang babaeng pilit na sinasamahan ang kanyang mapanganib na kliyente.Sa courtroom, ang mga reporter ay nagtatala ng lahat. Ang jury ay nakatingin, ang prosecution ay nakangisi, at si Ryella ay naramdaman ang pagmamanipula ni Vladimir na umaagos sa kanyang sistema. Umupo siya sa defense table, at sa ilalim ng polished wood, mabilis niyang hinawakan ang kamay ni Vladimir—isang covert signal ng agreement at functional obedience na hindi makikita ng sinuman maliban sa

Third Person Limited: Ryella Cruz POVAng umaga ng huling araw ng paglilitis ay dumating na may kasamang mabigat na ulap at amoy ng darating na unos. Sa loob ng courtroom, ang hangin ay tila nauubusan ng oxygen. Punong-puno ang gallery; nandoon ang mga buwitre ng media, ang mga espiya ng iba’t ibang pamilya ng mafia, at ang mga taong naghihintay sa pagbagsak ni Vladimir Valente—o ang pagkawasak ni Ryella Cruz.Nakasuot si Ryella ng kanyang pinakamatalas na charcoal-grey suit. Ang kanyang buhok ay mahigpit na nakapusod, at ang kanyang mga mata ay walang ipinapakitang takot, kahit na sa loob ay tila may dambuhalang timbangan na nag-uumpugan. Ang Writ of Mandamus mula sa kampo ni Marcus Thorne ay nakapatong sa kanyang mesa—isang ticking time bomb na nagbabantang tapusin ang kanyang karera bago pa man matapos ang araw na ito.Nararamdaman niya ang init ng presensya ni Vladimir sa kanyang tabi. Hindi ito ang karaniwang lamig ng isang kliyente. Ito ay ang init ng isang lalaking handang sunu

Third Person Limited: Ryella Cruz POVAng ulan ay nagsimulang humampas sa bintana ng armored SUV habang mabilis itong bumabaybay pabalik sa Valente Manor. Sa loob ng sasakyan, ang katahimikan ay tila isang buhay na nilalang—mabigat, malamig, at punong-puno ng mga lihim na sumabog lamang kanina sa courtroom. Nakatingin si Ryella sa labas, sa malabong anino ng mga puno, ngunit ang tanging nakikita niya ay ang mukha ni Julian Thorne at ang boses ni Vladimir sa recorder na tila paulit-ulit na bumubulong sa kanyang isip.Ginamit mo ako. Ang apat na salitang iyon ay tila laso na sumasakal sa kanyang leeg.Sa tabi niya, si Vladimir ay nakaupo nang tuwid, ang kanyang presensya ay tila sumasakop sa lahat ng hangin sa loob ng sasakyan. Hindi siya nagsasalita. Hindi siya humihingi ng paumanhin. Ang kanyang kamay, na kanina lang ay mahigpit na humawak sa kamay ni Ryella sa harap ng media, ay ngayon ay nakapatong nang relaks sa kanyang kandungan. Para sa kanya, ang nangyari sa courtroom ay isang m

Third Person Limited: Ryella Cruz POVAng umaga ng hatol ay hindi dumating nang may pag-asa. Sa halip, ito ay bumungad kay Ryella Cruz bilang isang kulay-abong langit na tila nagbabadya ng katapusan ng kanyang dating buhay. Nagising siya sa loob ng master suite ni Vladimir—isang silid na puno ng karangyaan ngunit para sa kanya ay amoy ng pagkabihag. Ang bawat sulok ng silid ay nagpapaalala sa kanya ng nangyari kagabi: ang halik, ang pagsuko, at ang katotohanang siya ay naging piraso na lamang sa laro ng isang hari ng mafia.Bumukas ang pinto at pumasok si Vladimir. Hindi siya kumatok. Sa mundong ito, ang konsepto ng privacy ay wala na para kay Ryella. Nakasuot ang lalaki ng isang custom-tailored black suit, mukhang bago, mukhang malinis, at mukhang walang bahid ng dugo kahit alam ni Ryella ang totoo."Gising ka na pala, aking abogada," bungad ni Vladimir. Ang kanyang boses ay malalim, may halong tamis na nagpapatayo ng balahibo ni Ryella."Huwag mo akong tawaging 'iyo'," matigas na sa

Third Person Limited: Ryella Cruz POVAng gabi sa Valente Manor ay tila isang dambuhalang kumot ng kadiliman na bumabalot sa bawat lihim at kasalanan ng mga naninirahan dito. Sa loob ng kanyang silid—ang silid na ngayon ay nagsisilbing kanyang magarang selda—nakatayo si Ryella Cruz sa harap ng malaking bintana. Ang emerald green na damit na suot niya kanina sa korte ay nakalapag na sa kama, pinalitan ng isang manipis na silk nightgown na kulay itim, isang bagay na sadyang iniwan ng mga tauhan ni Vladimir para sa kanya.Ramdam ni Ryella ang lamig ng gabi na nanunuot sa kanyang balat, ngunit ang mas matinding lamig ay nagmumula sa kanyang loob. Nanalo siya sa kaso, pero pakiramdam niya ay natalo siya sa buhay. Ang bawat palakpak at pagbati na natanggap nila kanina ay tila mga sampal sa kanyang prinsipyo bilang abogada.Biglang bumukas ang pinto. Hindi na kailangang lumingon ni Ryella para malaman kung sino ang pumasok. Ang amoy ng mamahaling tobacco at sandalwood ay sapat na para kilala