All Chapters of บทเรียนพิเศษของครูฝึก: Chapter 1 - Chapter 7

เมื่อถูกเธอถามจี้จุดแบบนั้น ผมก็ถึงกับไปไม่เป็น ไม่รู้จะตอบอย่างไรดีจึงโพล่งออกไปมั่วๆ ว่า "อ๋อ... นี่มันคือเนื้องอกตรงต้นขาผมน่ะ คุณอดทนหน่อยแล้วกัน ตั้งใจขับรถไป"พอหลี่เหยียนนั่งตัวตรงจนมั่นคงแล้ว ผมก็เอื้อมมือไปกุมมือทั้งสองข้างของเธอที่จับพวงมาลัยเอาไว้แล้วเริ่มสอนเธอด้วยความใจเย็น"มือจับพวงมาลัยให้มั่น สายตามองตรงไปข้างหน้า!""ขาซ้ายเหยียบคลัตช์ให้สุด เท้าขวาเหยียบเบรกไว้ ค่อยๆ ผ่อนคลัตช์ออกมา หาจุดตัดการทำงานของเครื่องยนต์ให้เจอ"ครั้งนี้หลี่เหยียนปฏิบัติอย่างระมัดระวังมาก เพราะเธอสอบตกมาสี่รอบแล้ว จึงไม่กล้าให้เกิดความผิดพลาดขึ้นอีกเมื่อคลัตช์ถอนมาถึงจุดกึ่งกลาง ตัวรถก็เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรวดเร็วร่างของหลี่เหยียนสั่นไหวไปตามจังหวะรถที่อยู่บนตัวผม แรงเสียดสีที่ส่งมาจากจุดนั้นเกิดขึ้นเป็นระลอกสะโพกที่นุ่มเด้งราวมาร์ชแมลโลว์สั่นสะเทือนบดเบียดอยู่บนตัวผม มันทำให้ผมรู้สึกซ่านสยิวไปทั้งร่างจนแทบทนไม่ไหว ความรู้สึกเหมือนขุมขนทุกส่วนในร่างกายเปิดออกเพื่อดื่มด่ำกับความอ่อนนุ่มของเธออย่างหิวโหยผมเผลอเอื้อมมือไปโอบรอบเอวบางของเธอเอาไว้ สัมผัสท่าทางนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า กระต

ผมโถมตัวเข้าใส่เธอแล้วขยับกระแทกเข้าไปอย่างแรง คราวนี้มีน้ำหวานไหลเยิ้มออกมามากทีเดียว ทำให้ผมสอดแทรกเข้าไปได้อย่างง่ายดายตัวรถเริ่มสั่นคลอนอย่างรุนแรงอีกครั้ง และครั้งนี้ไม่มีใครกล้าเข้ามาขัดจังหวะพวกเราอีกไม่นานนักผมก็จบศึกครั้งนี้ลง แล้วนอนหมดเรี่ยวแรงอยู่บนเบาะคนขับส่วนหลี่เหยียนก็นอนทอดกายอย่างมีความสุข ขาทั้งสองข้างพาดเอียงไปด้านข้างอย่างอ่อนแรงเธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงฉ่ำหวาน "ครูคะ ไม่นึกเลยว่าครูจะเก่งขนาดนี้ ทำเอาหนูเสียวซ่านไปหมด ตอนหนูทำเองที่บ้าน ไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้เลยค่ะ"พอได้ยินเธอพูดแบบนั้น ความอยากรู้อยากเห็นของผมก็พุ่งปรี๊ดขึ้นมาทันที"แล้วตอนอยู่บ้าน เธอทำยังไงล่ะ?"เธอเอียงคอพลางนึกย้อนกลับไป"เมื่อก่อนตอนอยู่บ้าน เวลาคันหนูก็ใช้มือค่ะ แต่หลังๆ เริ่มรู้สึกว่านิ้วมันสั้นไปหน่อย เลยลองใช้แตงกวาดู""แต่ทำยังไงมันก็ไม่เคยไปถึงสวรรค์ซักที หนูเลยอยากลองกับผู้ชายจริงๆ ดูบ้าง แต่ที่บ้านคุมเข้มมาก เลยไม่กล้ามีแฟน""พอเข้ามหาลัยเลยตั้งใจว่าจะปลดปล่อยตัวเองให้เต็มที่ แล้วก็ประจวบเหมาะมาเจอครูนี่แหละค่ะ"ดูท่าแม่สาวน้อยคนนี้จะเป็นพวกร่านเงียบแฮะ ความรู้สึกผิดชอบชั

เมื่อถึงโรงเรียน ผมก็ส่งหลี่เหยียนลงรถแล้วบอกให้เธอรีบกลับหอพักไปก่อนส่วนผมก็บึ่งไปที่สำนักงานทันที พอเจอตัวหัวหน้าแผนกโรงเรียนสอนขับรถ ผมก็รีบเข้าไปประจบและเอ่ยขึ้น"หัวหน้าครับ ผมมีเรื่องจะเรียนให้ทราบ คือเมื่อกี้บนถนน..."คำพูดยังไม่ทันจบก็ถูกหัวหน้าขัดจังหวะเสียก่อน เขาโบกมือปัดพลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม"เฉินเฉิง เรื่องของนายเมื่อกี้ทางกองกำกับการตำรวจจราจรแจ้งผมมาหมดแล้ว""นายพานักเรียนสาวมานั่งบนตักฝึกขับรถ มันจะเกินไปหน่อยมั้ง ไม่เป็นสัปปะรดเลยจริงๆ!"ผมเหมือนน้ำท่วมปาก ได้แต่กล้ำกลืนความขมขื่นเอาไว้คนเดียว"หัวหน้าไม่รู้อะไร นักเรียนคนนั้นเขาอ้อนวอนผมเองครับ ขอมานั่งบนตักให้ผมจับมือสอนขับรถ"หัวหน้าปรายตาขึ้นมองผมพลางเอ่ยอย่างมีเลศนัย"อ้อ งั้นเหรอ?""แต่ทำไมผมได้ยินมาว่า นายกับนักเรียนคนนั้นทำเรื่องอย่างว่ากันบนรถด้วยล่ะ?"พอได้ยินประโยคนั้น สีหน้าของผมก็ถอดสีทันที ในใจเย็นเยียบราวกับถูกน้ำแข็งกัดเซาะผมถามออกไปด้วยเสียงสั่นเครือ"ระ เรื่องนี้ หัวหน้ารู้ได้ยังไงครับ?"หัวหน้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเอ่ยด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว"คลิปมันว่อนไปทั่วกลุ่มแชทของโรงเรียนแ